Ο Ερντογάν κρατώντας στα χέρια του μια συμφωνία με την υπό -εσωτερική και διεθνή- αμφισβήτηση κυβέρνηση της Τρίπολης σβήνει ελληνικά νησιά στους ψευδοχάρτες του, καταργεί κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας και γράφει στα παλιά του τα παπούτσια το Δίκαιο της Θάλασσας. Παράλληλα, προαναγγέλλει έρευνες και γεωτρήσεις στις παράνομες θαλάσσιες ζώνες που ανακήρυξε με τη Λιβύη δημιουργώντας ένα πολεμικό σκηνικό στην Ανατολική Μεσόγειο.

Η κυβέρνηση ύστερα από συνεχείς διπλωματικές επαφές σε ανώτατο επίπεδο κατάφερε να κερδίσει την πλήρη στήριξη όλων των χωρών της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Στην ουσία, οι 27 ηγέτες μέσω του κειμένου συμπερασμάτων της Συνόδου Κορυφής δήλωσαν πως το χαρτί που περιφέρει ο Ερντογάν ως συμφωνία δεν έχει καμία νομική αξία.

ΑΥΤΟ βέβαια δεν σημαίνει ότι ο Τούρκος πρόεδρος δεν θα προχωρήσει στα επόμενα βήματα τα οποία έχει σχεδιάσει και ήδη προαναγγέλλει μέσω ομιλιών και συνεντεύξεων.

ΕΔΩ αναλυτές, ειδικοί και πολιτικοί έχουν αρχίσει να αντιμετωπίζουν το θέμα με τον «παραδοσιακό» ελληνικό τρόπο. Εχει ξεκινήσει ένας δημόσιος διάλογος όπου άλλοι μιλούν για το πώς θα επανεξοπλιστούν οι Ενοπλες Δυνάμεις και πώς θα βυθίσουμε τον τουρκικό στόλο και άλλοι θεωρούν επιβεβλημένη την προσφυγή στο Δικαστήριο της Χάγης.

ΑΠΑΙΤΟΥΝΤΑΙ ψυχραιμία και σύνεση. Οι σχέσεις Ελλάδας – Τουρκίας χρειάζονται λεπτούς χειρισμούς. Πρόκειται για μαραθώνιο και όχι για σπριντ. Πάνω από όλα απαιτείται συναίνεση. Εχει έρθει η ώρα να δημιουργήσουμε ένα νέο «δόγμα» στα Ελληνοτουρκικά, καθώς οι ισορροπίες τόσο στην Ανατολική Μεσόγειο όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο έχουν αλλάξει.

ΠΡΕΠΕΙ λοιπόν να ξεκινήσει ένας σοβαρός διάλογος μεταξύ των κομμάτων, ώστε να καταλήξουμε σε μία και μοναδική εθνική θέση. Να ζυγιστούν όλα τα επιχειρήματα και οι συνέπειες κάθε στρατηγικής. Τα Ελληνοτουρκικά δεν αποτελούν κορυφαίο ζήτημα μόνο για τη σημερινή κυβέρνηση, αλλά θα συνεχίσουν να απασχολούν τη χώρα και τους πολίτες για… πάντα.

ΤΟ μίγμα στην οικονομική και κοινωνική πολιτική μπορεί να διαμορφώνεται από την εκάστοτε κυβέρνηση. Στα εθνικά θέματα, όμως, είναι προαπαιτούμενο να δημιουργηθούν οι απαραίτητες συγκλίσεις και να καταλήξουμε σε μια εθνική θέση. Είναι πράξη εθνικής ευθύνης και υποχρέωσης του πολιτικού συστήματος. Δεν πρέπει τα κόμματα να επαναλάβουν το λάθος που έγινε με το σκοπιανό ζήτημα, όπου διχάστηκαν και τελικά δίχασαν και τους πολίτες. Γιατί ο κίνδυνος που ελλοχεύει από τον παραλογισμό των τουρκικών προκλήσεων είναι μεγάλος για τα ζωτικά συμφέροντα της χώρας μας.

Από την έντυπη έκδοση