Το «Αρχιπέλαγος» στην ΕΣΣΔ ήσαν οι διάσπαρτες «νήσοι» και «νησίδες» από φυλακές, ψυχιατρεία και στρατόπεδα στην εκτεταμένη αυτή χώρα. Γράφει ο Σολζενίτσιν: «Από τον Βερίγγειο Πορθμό ίσαμε τον Βόσπορο σχεδόν είναι διεσπαρμένα τα μύρια νησιά του μαγεμένου Αρχιπελάγους. Είναι αθέατα, κι όμως υπάρχουν, κι από νησί σε νησί πρέπει, αθέατα επίσης, αλλά αδιάκοπα, να μεταφέρονται οι αθέατοι σκλάβοι, που έχουν σάρκα, όγκο και βάρος. Πώς όμως τους μεταφέρουν και με τι; Υπάρχουν για το σκοπό αυτό σημαντικά λιμάνια, τα μεταγωγικά στρατόπεδα, και λιμάνια πιο δεύτερα, τα μεταγωγικά στρατόπεδα. Υπάρχουν για το σκοπό αυτό ατσάλινα σφαλισμένα καράβια: τα βαγόνια-ζακ». (Α. Σολζενίτσιν «Αρχιπέλαγος Γκουλάγκ», Εκδ. Οργανισμός Πάπυρος, Αθήνα, 2009, Μέρος ΙΙ, σελ. 541). Σημειώνεται ότι η λέξη «Γκουλάγκ» είναι σύντμηση των ρωσικών λέξεων Γκλάβνογιε Ουπραβλένιγιε Λαγκερέι, που σημαίνει Γενική Διοίκηση Στρατοπέδων…

Στον πρόλογο του βιβλίου ο Σολζενίτσιν γράφει: «Ηταν πάνω από τις δυνάμεις ενός ανθρώπου να γράψει μόνος του αυτό το βιβλίο. Εκτός από όσα αποκόμισα από το Αρχιπέλαγος -πάνω στο τομάρι μου, με τη θύμηση, με το αφτί και το μάτι μου-, υλικό γι’ αυτό το βιβλίο μου έδωσαν με τις αφηγήσεις, τις αναμνήσεις και τα γράμματά τους οι … (παραθέτει 227 ονόματα). Δεν εκφράζω εδώ την προσωπική μου ευγνωμοσύνη σ’ αυτούς. Τούτο το βιβλίο είναι το κοινό μας ομόψυχο μνημείο για όσους βασανίστηκαν και εκτελέστηκαν».

Το 1970 απονεμήθηκε στον Σολζενίτσιν το βραβείο Νόμπελ και την ίδια χρονιά, παρά την εντατική παρακολούθηση, πέτυχε να περάσει στον εκδοτικό οίκο YMCA Press, που τον είχαν Ρώσοι λόγιοι εμιγκρέδες στο Παρίσι, το μικροφίλμ με ολόκληρο το περιεχόμενο του Αρχιπελάγους. Επί δύο χρόνια δεν έδωσε το σήμα για έκδοσή του. Ομως τον Αύγουστο του 1973 η Ελισάβετ Βορονιάνσκαγια, που είχε δακτυλογραφήσει το έργο, συνελήφθη και μετά από βασανιστική ανάκριση ομολόγησε και στο σπίτι της από την KGB βρέθηκε το δακτυλογραφημένο αντίγραφο του βιβλίου, το οποίο ο Σολζενίτσιν τής είχε πει να καταστρέψει…

Ο συγγραφέας συνελήφθη και φυλακίστηκε, το αντίγραφο κατεστράφη. Τότε από τη φυλακή έδωσε το σήμα να τυπωθεί το βιβλίο. Εκδόθηκε, όπως γράψαμε, στις 26 Δεκεμβρίου του 1973, από την YMCA Press στα ρωσικά και είχε παγκόσμια απήχηση. Το 1974 εκδόθηκε στα γαλλικά και αργότερα σε όλες τις γνωστές γλώσσες. Στις 12 Φεβρουαρίου 1974 αφαιρέθηκε από τον Σολζενίτσιν η σοβιετική υπηκοότητα και απελάθηκε στην Ελβετία. Κατέφυγε τελικά στο Βέρμοντ των ΗΠΑ, όπου έζησε έως το 1994. Τότε επέστρεψε στη Ρωσία και στις 3 Αυγούστου 2008 απεβίωσε. Ηταν 90 ετών.