Παράλληλα, συνιστά μια σημαντική επιτυχία για την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη που είχε εξαρχής επιμείνει στην αναγκαιότητα της σχετικής ρύθμισης επιδιώκοντας συναίνεση με τα κόμματα της αντιπολίτευσης, ώστε και οι Ελληνες του εξωτερικού να έχουν τη δυνατότητα να ασκούν το εκλογικό τους δικαίωμα στον τόπο κατοικίας τους, όπως συμβαίνει με τους πολίτες που διαμένουν στη χώρα μας.
Το γεγονός αυτό αποδεικνύει ότι όταν υπάρχει πολιτική βούληση για εθνική συνεννόηση τα αποτελέσματα μπορεί να είναι πραγματικά θεαματικά. Η κυβέρνηση δεν διέθετε την απαιτούμενη κοινοβουλευτική πλειοψηφία των 200 εδρών προκειμένου να ψηφίσει τη σχετική ρύθμιση, όπως προβλέπει το Σύνταγμα. Και για τον λόγο αυτό αναζήτησε συμβιβαστικές λύσεις συζητώντας με τα υπόλοιπα κόμματα. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν υιοθέτησε τη λογική τού όλα ή τίποτα για να καταγγείλει τα κόμματα και να μην περάσει η διάταξη, αλλά επέφερε τροποποιήσεις στην αρχική πρόταση ώστε να καταστεί εφικτή η ψήφιση του νέου νόμου και να διευκολυνθούν οι απόδημοι Έλληνες.
Σύγχυση ταυτοτήτων, απώλεια ισορροπίας
Αντιθέτως, ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε άλλη μία από τις γνωστές κυβιστήσεις του. Αρχικά δεν ήθελε να δεχθεί τη ρύθμιση για την ψήφο των Ελλήνων του εξωτερικού, όμως τελικά επέστρεψε στο τραπέζι της συζήτησης και έδωσε τη συγκατάθεσή του, αφού διαπίστωσε ότι η κυβέρνηση είχε ήδη εξασφαλίσει τη συναίνεση των άλλων κομμάτων και, κατά συνέπεια, την απαιτούμενη πλειοψηφία και είναι προφανές ότι ο ίδιος θα εμφανιζόταν ότι φοβάται την ψήφο των αποδήμων.
Η νομοθετική πρωτοβουλία της κυβέρνησης βασίζεται στην κοινή λογική, σύμφωνα με την οποία το κράτος θα πρέπει να διευκολύνει όλους τους πολίτες που έχουν δικαίωμα ψήφου, ακόμα και αν διαμένουν στο εξωτερικό. Είναι σίγουρα και μια καλή αρχή εν όψει και των άλλων θεσμικών αλλαγών που θα πρέπει να γίνουν.
Από την έντυπη έκδοση