Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη

«Οταν ο Κοτζιάς ανακοίνωνε την επέκταση της αιγιαλίτιδας στο Ιόνιο πέσατε να τον φάτε. Τώρα φάτε Ερντογάν». Είναι πραγματικά αξιοθαύμαστος ο θαυμασμός με τον οποίο περιβάλλουν τον πρώην υπουργό Εξωτερικών, Νίκο Κοτζιά. Μόνο που θα ήταν λογικότερο αν το έπρατταν με την ίδια ζέση και οι σύντροφοί του, εκείνοι που συμμετείχαν μαζί του στην ίδια κυβέρνηση. Αλλά δεν το πράττουν. Γιατί άραγε;

Η αμφισβήτηση δεν απευθύνεται στον πρώην ΥΠΕΞ, ούτε αποτελεί ένδειξη συμφωνίας ή διαφωνίας με τους τότε χειρισμούς του, αν και πολλοί ήταν οι ειδικοί που τότε είχαν εκφράσει τις σοβαρές ενστάσεις τους, τόσο για τον τρόπο της ανακοίνωσης (στα όρθια κατά την τελετή παράδοσης-παραλαβής) όσο και για την ουσία της (επέκταση στο Ιόνιο, όχι στο Αιγαίο, άρα παραδοχή ειδικού καθεστώτος όπως θέλει η Τουρκία, έλεγαν).

Η αμφισβήτηση απευθύνεται στους λεονταρισμούς του ΣΥΡΙΖΑ, που λέει πολλά χωρίς να λέει τίποτα. Γιατί άραγε δεν υπερασπίζεται ονομαστικά και ξεκάθαρα την πολιτική που ασκούσε ο επί 3,5 χρόνια υπουργός Εξωτερικών της πρώτης φοράς Αριστεράς; Γιατί δεν εξηγεί τους λόγους για τους οποίους ο Αλέξης Τσιπρας, που τον διαθέχθηκε στο ΥΠΕΞ, πάγωσε τους σχεδιασμούς και είπε θα επανέλθουμε στο μέλλον; Και, κυρίως, γιατί όσο ήταν κυβέρνηση δεν αποκάλυψε ποτέ τι ειπώθηκε στην περίφημη συνάντηση με τον Ερντογάν που διήρκεσε περισσότερες από 3 ώρες;

Οι αναφορές του Γιώργου Κατρούγκαλου, τελευταίου υπουργού Εξωτερικών της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, ότι είχαν ξεκινήσει προσπάθειες οριοθέτησης ΑΟΖ με την Αίγυπτο και ότι «είχαν φτάσει πολύ κοντά» μάλλον εντάσσονται στη γνωστή επιχειρηματολογία ότι θα το κάναμε, αλλά δεν προλάβαμε. Και τώρα, κατηγορούν την κυβέρνηση Μητσοτάκη για πολιτική κατευνασμού, χωρίς όμως να εξηγούν ποια ακριβώς ήταν η αντίδρασή τους όταν ο Ερντογάν έθετε θέμα Συνθήκης Λωζάννης επί ελληνικού εδάφους. Θυμόμαστε όμως τι έκαναν. Απέκρουαν τις ανιστόρητες δηλώσεις (αλίμονο αν δεν το έκαναν) και συνέχιζαν τις επαφές και τις συζητήσεις (ορθώς), διότι γνωρίζουν καλά πως οι διπλωματικοί δίαυλοι πρέπει να παραμένουν ανοιχτοί. Κυρίως σε περιόδους κρίσεως.

Στο διά ταύτα. Οι ώρες είναι κρίσιμες για άσκοπες αντιπολιτευτικές κορόνες και λεονταρισμούς εκ των υστέρων. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κατάφερε να ασκήσει υπεύθυνη πολιτική ως κυβέρνηση, ας το κάνει τουλάχιστον ως αντιπολίτευση.

Από την έντυπη έκδοση

*Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου