Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης*

ΚΑΙ για να είμαστε ξεκάθαροι στις κουβέντες, καπνιστής είμαι. Αλλά πρέπει να σεβόμαστε και τους συνανθρώπους μας. Θα το συνηθίσουμε, θα καπνίζουμε έξω από τις ταβέρνες, τα καφέ και τα μπαρ. Οπως κάνουμε όταν βρισκόμαστε στο εξωτερικό – ακόμα και στην Τουρκία.

ΑΦΗΣΤΕ που είναι και λίγο αστείο να συζητάμε για τους κλειστούς χώρους στην Ελλάδα. Εδώ στη χώρα μας, τουλάχιστον, από τις αρχές Απριλίου έως τα τέλη Οκτωβρίου τα τραπεζάκια είναι έξω. Εκεί απολαμβάνουμε τον καφέ, το ουζάκι και το ποτό μας. Αν βάλουμε και τις αρκετές ηλιόλουστες ημέρες του χειμώνα, μένουν μόνο εκατό ημέρες το χρόνο που δεν θα μπορούμε να ανάβουμε τσιγάρο όταν τρώμε ή πίνουμε στα μαγαζιά.

ΑΛΛΑ το πρόβλημα προφανώς και δεν είναι το τσιγάρο. Δεν μας αρέσει ποτέ να χαλάμε τη βολή μας. Δεν θέλουμε να αλλάζει τίποτα. Αυτός είναι και ο σημαντικότερος λόγος για τον οποίο δεν προχωρούν με τίποτα και οι μεταρρυθμίσεις τις οποίες έχει ανάγκη η χώρα. Γι’ αυτό και είμαστε αρνητικοί σε ό,τι ακούσουμε ότι πάει να γίνει, ακόμα κι αν κινείται προς μια λογική και σωστή κατεύθυνση.

ΚΑΙ ας αφήσουμε στην άκρη τα οικονομικά μέτρα και άλλα σοβαρά ζητήματα. Ας θυμηθούμε μόνο πως όταν -πριν από πολλά χρόνια- ήταν να γίνει πεζόδρομος η Ερμού, οι πρώτοι που είχαν ξεσηκωθεί ήταν οι ίδιοι οι μαγαζάτορες. Ούρλιαζαν πως θα καταστραφούν. Δεν έβλεπαν ότι θα γίνει ο πιο ακριβός εμπορικός δρόμος στη χώρα. Τώρα, οι ιδιοκτήτες καταστημάτων εστίασης προσφεύγουν στο Συμβούλιο της Επικρατείας κατά του αντικαπνιστικού νόμου.

ΕΔΩ καθόμαστε και συζητάμε για το αν και το πώς θα ψηφίζουν οι απόδημοι Ελληνες στις εθνικές εκλογές. Οταν σχεδόν όλες οι χώρες τα έχουν λύσει αυτά τα θέματα εδώ και δεκαετίες.

ΚΑΙ συζητάμε και άλλα πράγματα αυτονόητα. Και άλλες φορές αποφεύγουμε να τα συζητήσουμε εντελώς. Ας επιλέξουμε. Θέλουμε να αλλάξουμε τη χώρα και την καθημερινότητά μας; Μας αρέσει να κλέβουμε τη σειρά των άλλων; Να παρκάρουμε όπου βρούμε; Να κάνουμε γενικά ό,τι γουστάρουμε; Αν ναι, τότε ας ανάψουμε τσιγάρο και ας ντουμανιάσουμε το χώρο όπου βρισκόμαστε.

Ας μη σεβόμαστε κανέναν. Αλλά αν δεν αλλάξουμε -τουλάχιστον- ας κόψουμε την γκρίνια. Ας συνεχίσουμε να λέμε «εδώ είναι Ελλάδα» κάθε φορά που κάτι μας ενοχλεί. Δεν γίνεται και να γκρινιάζουμε συνέχεια και να μη θέλουμε να αλλάξουμε τίποτα. Ας αποφασίσουμε. Αν θέλουμε να πάμε μπροστά ή πίσω…

Από την έντυπη έκδοση

*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου