Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

Οι κινήσεις της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ το τελευταίο διάστημα θυμίζουν την υπόθεση της ταινίας «Good Bye Lenin», που είχε γυριστεί το 2003 και είχε σπάσει τα ταμεία σε όλη την Ευρώπη διακωμωδώντας τις μεγάλες κοινωνικές αλλαγές που επήλθαν στην Ανατολική Γερμανία μετά την πτώση του Τείχους, το 1989.

Θυμίζουμε εν τάχει την υπόθεση. Μία γυναίκα που έχει ταυτίσει τη ζωή της με το καθεστώς της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας πέφτει σε κώμα λίγο πριν από την πτώση του Τείχους και συνέρχεται ύστερα από μήνες, όταν το κόμμα έχει καταρρεύσει και η χώρα έχει ενοποιηθεί. Οι γιατροί ενημερώνουν το γιο της πως οποιοδήποτε σοκ μπορεί να αποβεί μοιραίο για τη μητέρα του. Για το λόγο αυτόν ο γιος αποφασίζει να μην πει τίποτα στη μάνα του για την πτώση της Ανατολικής Γερμανίας και να προσπαθήσει να αναπαραστήσει τη ζωή του καθεστώτος, σαν να μην έχει αλλάξει τίποτα. Ετσι, δημιουργεί φανταστικές ειδήσεις και ανύπαρκτες προπαγανδιστικές εκπομπές, τις οποίες μεταδίδει μέσω βίντεο προκειμένου να αισθανθεί καλύτερα η μητέρα του, η οποία ζει και αναπνέει υποστηρίζοντας τα ιδεώδη του Κόμματος. Η συνέχεια είναι απολαυστική όταν η πραγματικότητα συγκρούεται με την εικονική ζωή της Ανατολικής Γερμανίας.

Κάτι αντίστοιχο με αυτή την πολιτική κωμωδία συμβαίνει με τον ΣΥΡΙΖΑ τις τελευταίες εβδομάδες. Τα στελέχη της Κουμουνδούρου συμπεριφέρονται σαν να βρίσκονταν σε κώμα επί 4,5 χρόνια (μάλλον στην κωματώδη κατάσταση που καμιά φορά δημιουργεί η αλαζονεία της εξουσίας) και ξύπνησαν τις τελευταίες εβδομάδες.

Για παράδειγμα, χθες οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ ψήφιζαν «παρών» στο νομοσχέδιο με τις συμβάσεις για εξορύξεις πετρελαίου σε Ιόνιο και Κρήτη, μάλιστα τέσσερις από την Κοινοβουλευτική Ομάδα το καταψήφισαν. Μικρή λεπτομέρεια, τις συμβάσεις αυτές τις είχε υπογράψει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ μόλις πριν από λίγους μήνες. Ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας, στις 27 Ιουνίου, δηλαδή λίγες ημέρες πριν χάσει τις εθνικές εκλογές, είχε παραστεί στην τελετή υπογραφής της σύμβασης μίσθωσης του Ελληνικού Δημοσίου με την κοινοπραξία «Exxon Mobil – Total – ΕΛ.ΠΕ.» για την παραχώρηση του δικαιώματος έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων στη θαλάσσια περιοχή δυτικά και νοτιοδυτικά της Κρήτης.

Ελεγε τότε ο κ. Τσίπρας με αφορμή την υπογραφή της σύμβασης:

«Η επένδυση που υπογράφεται σήμερα για την έρευνα και αξιοποίηση πιθανών κοιτασμάτων υδρογονανθράκων αποτελεί ψήφο εμπιστοσύνης στις δυνατότητες της Ελλάδας και της ελληνικής οικονομίας. Το μεγάλο ενδιαφέρον έχει να κάνει με τη γεωπολιτική σημασία της σύμβασης που υπογράφουμε, γιατί πρόκειται για μία εθνικής σημασίας επένδυση, που ανοίγει έναν μεγάλο κύκλο για την έρευνα κι εκμετάλλευση υδρογονανθράκων».

Τον Ιούνιο η σύμβαση είχε σημασία εθνικής εμβέλειας, χθες στη Βουλή ο ΣΥΡΙΖΑ ξύπνησε από το κώμα και δεν υπερψήφισε το νομοσχέδιο, επιστρέφοντας σε όσα έλεγε πριν από το 2015.

Τα ίδια ισχύουν για το μεταναστευτικό. Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του κόμματος Δημήτρης Τζανακόπουλος μιλώντας χθες στον «Real FΜ» ξιφουλκούσε κατά της κυβέρνησης για τη Μόρια, σαν να μην ήξερε τίποτα για το κέντρο κράτησης της Λέσβου τα προηγούμενα χρόνια.

Μπορεί τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ να θέλουν να ξεγράψουν τα χρόνια που βρίσκονταν στην εξουσία, να απαρνιούνται ακόμη και τις υπογραφές που έβαλαν στο πλαίσιο των κυβερνητικών τους καθηκόντων, αλλά οι επιλογές αυτές δεν είναι σοβαρές. Βγάζουν γέλιο. Οπως ακριβώς και στην ταινία.

Από την έντυπη έκδοση

Ο Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου