Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης*

ΜΕ κοστολογημένο πρόγραμμα μειώθηκαν και θα συνεχίσουν να μειώνονται άμεσοι – έμμεσοι φόροι και εισφορές. Μπήκε τέλος στη μαύρη εποχή των capital controls. Ξεκινά η υλοποίηση του σχεδίου διαχείρισης «κόκκινων» δανείων, ώστε οι τράπεζες να έχουν τη δυνατότητα και πάλι σταδιακά να αυξήσουν τις χορηγήσεις. Τρέχει όσο πιο γρήγορα γίνεται η γραφειοκρατική διαδικασία ώστε έως το τέλος του έτους να ξεκινήσουν τα έργα στο πρότζεκτ – μαμούθ στο Ελληνικό. Παράλληλα, μπαίνει τέλος στις αντιεπενδυτικές ιδεοληψίες της εποχής ΣΥΡΙΖΑ και υπάρχει ανοικτή πρόσκληση προς ντόπιους και ξένους επενδυτές να ρίξουν κεφάλαια στη χώρα μας.

ΟΛΗ αυτή η προσπάθεια της κυβέρνησης έχει ως αποτέλεσμα να φαίνονται ήδη τα πρώτα αποτελέσματα. Τα επιτόκια δανεισμού έχουν υποχωρήσει σε τόσο χαμηλά επίπεδα που δεν ανέμεναν ούτε και οι πιο αισιόδοξοι. Τα φορολογικά έσοδα παρουσιάζουν σημαντική αυξητική τάση και ιδιαίτερα στον τομέα του ΦΠΑ. Το οικονομικά κλίμα, αυτό που ονομάζεται «ψυχολογία» της Αγοράς, έχει εκτιναχθεί. Το αρνητικό «30% – 60%» γύρισε σε «60% – 30%» αμέσως μετά τις εκλογές της 7ης Ιουλίου. Η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών βλέπει πια να έρχονται καλύτερες ημέρες. Την ίδια ώρα, η χώρα παρουσιάζεται ως μια τεράστια επενδυτική ευκαιρία έχοντας εξαφανίσει οποιοδήποτε ρίσκο για όσους θέλουν να τοποθετήσουν τα χρήματά τους. Είναι αρκετά πιθανό, τελικά, να υπάρξει υπέρβαση του στόχου για το πρωτογενές πλεόνασμα φέτος, ενώ ανεξάρτητα από το αν θα συμφωνηθεί η μείωση του 3,5% θα επιτευχθούν οι στόχοι και για την επόμενη χρονιά, συμπεριλαμβανομένων και των νέων φοροελαφρύνσεων.

ΣΤΗΝ πραγματικότητα το κορυφαίο πρόβλημα της κυβέρνησης δεν είναι η οικονομία. Είναι το προσφυγικό και τα Ελληνοτουρκικά. Εκεί η κυβέρνηση δεν έχει το «πάνω χέρι». Εκεί εξαρτάται κατά κύριο λόγο από την αλλοπρόσαλλη και προκλητική πολιτική της Αγκυρας, αλλά και από την αρνητική στάση των περισσότερων χωρών της Ε.Ε.

Η στρόφιγγα των ροών ανοίγει και κλείνει κατά το πώς επιθυμεί η Τουρκία. Ο Ερντογάν επιχειρεί να πιέσει Ευρώπη και ΗΠΑ με στόχο να κερδίσει εδάφη στη Συρία, αλλά και ρόλο στις γεωτρήσεις στην κυπριακή ΑΟΖ. Η Ευρώπη, πέρα από ευχολόγια για τη διαχείριση του προσφυγικού, στην πραγματικότητα σφυρίζει αδιάφορα. Οσες σύνοδοι κορυφής, όσες συμφωνίες προώθησης μεταναστών και αν γίνουν ελάχιστα υλοποιούνται.

ΟΣΟ περνάει ο καιρός η κατάσταση θα γίνεται ακόμα πιο δύσκολη. Χιλιάδες μετανάστες στοιβάζονται υπό άθλιες συνθήκες στα νησιά του Βορείου Αιγαίου, ενώ και οι δομές στην ενδοχώρα δεν επαρκούν. Καλή είναι η προσπάθεια για fast track διαδικασίες χορήγησης ασύλου με το νέο νομοσχέδιο, αλλά δεν επιλύει το πρόβλημα. Παράλληλα, τα τουρκικά «παιχνίδια» σε Αιγαίο και Κύπρο δημιουργούν εστίες έντασης, στις οποίες κανείς δεν μπορεί να είναι βέβαιος πως δεν μπορεί να συμβεί «ατύχημα». Οι εξελίξεις είναι απρόβλεπτες και το περιθώριο κινήσεων της κυβέρνησης περιορισμένο. Η χώρα επαφίεται στην καλή θέληση της Τουρκίας και στην αλληλεγγύη της Ευρώπης. Μια εξίσωση με δύο αγνώστους «x» που φαντάζει πιο δύσκολη ακόμα και από το να υπήρχε δημοσιονομικό κενό.

Από την έντυπη έκδοση

*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου