Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης*

Υπάρχει, όμως, ένα μεγάλο… αλλά. Εχουν ψηφιστεί δεκάδες αναπτυξιακοί και επενδυτικοί νόμοι. Ολοι υποτίθεται πως θα απελευθέρωναν τις επενδύσεις και θα έφερναν την ανάπτυξη. Κι όμως ακόμα η γραφειοκρατία καθυστερεί οποιαδήποτε ιδιωτική πρωτοβουλία. Από εκείνον που θέλει να φτιάξει ένα σουβλατζίδικο μέχρι τους επενδυτές του Ελληνικού.

Η καθυστέρηση είναι αποτρεπτική. Ας υποθέσουμε ότι θέλετε να αγοράσετε ένα ακίνητο. Αν η πώληση καθυστερήσει κάποιους μήνες για ανεξήγητους λόγους, τι θα κάνετε; Προφανώς θα ψάξετε για κάποιο άλλο ακίνητο. Ισχύει ακριβώς το ίδιο όπως και στην καθημερινότητα. Αν πάμε μια παρέα, καθίσουμε σε μια ταβέρνα και ο σερβιτόρος μάς πει ότι θα αργήσει πολύ να μας εξυπηρετήσει, τι θα κάνουμε; Προφανώς και θα σηκωθούμε να φύγουμε. Θα πάμε στη διπλανή ταβέρνα.

ΣΤΙΣ επενδύσεις τα πράγματα κινούνται πάνω-κάτω με την ίδια λογική. Μόνο που τα ποσά που παίζονται είναι τεράστια. Οποιοσδήποτε έχει αποφασίσει να τοποθετήσει κεφάλαια σε ένα πρότζεκτ θέλει να «τρέξει» για να κάνει γρήγορη απόσβεση και σιγά σιγά να αρχίσει να έχει κέρδη. Εδώ και πολλά χρόνια οι επενδυτές άκουγαν… Ελλάδα και έτρεχαν μακριά.

Η γραφειοκρατία και οι ιδεοληψίες έδιωχναν τους επενδυτές, ντόπιους και ξένους. Σύμφωνα με την έκθεση του Ινστιτούτου Fraser η Ελλάδα κατατάσσεται στην 102η θέση μεταξύ 162 χωρών σε ό,τι αφορά στο «βαθμό οικονομικής ελευθερίας». Αξίζει να σημειωθεί πως στα μέσα της δεκαετίας του 2000 βρισκόμασταν στην 35η θέση. Μετά τη χρεοκοπία κατρακυλήσαμε στην 80ή και ο ΣΥΡΙΖΑ «κατάφερε» να μας βυθίσει στην 102η, μόλις μια θέση πάνω από την Γκάνα!

ΚΑΛΟ, λοιπόν, το αναπτυξιακό νομοσχέδιο. Το ζητούμενο όμως είναι να εφαρμοστούν όσα προβλέπει – μόλις γίνει νόμος. Γιατί, στη θεωρία, όλα μεταρρυθμίζονται εύκολα. Με τα λόγια, όπως λέει και η παροιμία «χτίζεις ανώγεια και κατώγεια». Στην πράξη θα φανεί η προσέλκυση επενδύσεων, το τρέξιμο των αποκρατικοποιήσεων, η υλοποίηση δημοσίων έργων.

Ο χρόνος είναι χρήμα. Και αφού η χώρα δεν διαθέτει χρήμα, δεν μπορεί να σπαταλάει αναίτια άλλο χρόνο. Οι υπουργοί πρέπει να αφήσουν τα παχιά λόγια. Αμέσως μετά την ψήφιση των απαραίτητων νομοσχεδίων, να «τρέξουν» την εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων. Αν το κράτος δεν σταματήσει να βάζει διαρκώς εμπόδια στην ιδιωτική πρωτοβουλία, τότε δεν πρόκειται να κάνουμε βήματα προς τα εμπρός. Αυτό είναι το κρίσιμο στοίχημα. Και από τα αποτελέσματα θα κριθεί η επιτυχία της νέας κυβέρνησης.

Από την έντυπη έκδοση

*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου