Γράφει ο Πάνος Αμυράς*
Σύμφωνα με τις έρευνες του ΟΟΣΑ, οι επιδόσεις των Ελλήνων μαθητών χειροτερεύουν. Η ζώνη πολιτισμού απουσιάζει πλήρως από την εκπαίδευση. Ακόμη και ο αθλητισμός αντιμετωπίζεται ως πάρεργο στα σχολεία. Οι σχολικές βιβλιοθήκες κατά κανόνα χρησιμοποιούνται ως αποθήκες. Οι μαθητές δεν διαβάζουν εξωσχολικά βιβλία, σε αντίθεση με τις περισσότερες χώρες της Ευρώπης, όπου οι πιο δυναμικές ηλικίες για την αγορά βιβλίου είναι μεταξύ 14 και 17 ετών.
Είναι σαφές ότι χωρίς αγάπη για το βιβλίο και τη μάθηση η ελληνική κοινωνία δεν θα απομακρυνθεί ποτέ από τη ζώνη της κρίσης, ακόμη και αν ανακάμψει η οικονομία. Αλλωστε δεν είναι λίγοι αυτοί που υποστηρίζουν ότι η κοινωνική χρεοκοπία είχε προηγηθεί της οικονομικής. Ομως όταν η αποστήθιση ανάγεται στο βασικότερο παράγοντα της «επιτυχίας» των μαθητών για την εισαγωγή τους στα ΑΕΙ είναι λογικό να δημιουργείται «απέχθεια» προς το βιβλίο και τη γνώση.
Σε παλαιότερη συνέντευξη στη Lifo ο καθηγητής Γλωσσολογίας και πρώην υπουργός Παιδείας, Γιώργος Μπαμπινιώτης, είχε τονίσει ότι οι μαθητές θα έπρεπε να έρχονται σε επαφή από μικρή ηλικία με τον κινηματογράφο, τα εικαστικά, τη λογοτεχνία και τη μουσική.
«Πρέπει να αλλάξει ο τρόπος διδασκαλίας, ο οποίος είναι άμεσα συνδεδεμένος με τη σκέψη μας. Αντί να μαθαίνουμε ότι οι λέξεις αποτελούν τρόπο έκφρασης των συλλογισμών μας, έχουμε περάσει σε έναν ξηρό φορμαλισμό και σε μια τυποκρατία. Εχουμε απομακρυνθεί από το αξιακό μας σύστημα κι έχουν κλονιστεί βασικές σημασίες που θα έπρεπε να περνούν μέσα από την εκπαίδευση. Δεν μορφώνουμε υπεύθυνους, σκεπτόμενους, καλλιεργημένους κι ευαίσθητους πολίτες. Φορτώσαμε το σχολείο με όγκους αμάσητων κι αχώνευτων πληροφοριών, οι οποίοι ποτέ δεν γίνονται χρήσιμοι κι αξιοποιήσιμοι για βαθύτερη γνώση. Υπηρετούν τη στρέβλωση της ελληνικής εκπαίδευσης, η οποία αποτυπώνεται πλήρως με την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Πάσχουμε από κρίση ποιότητας της εκπαίδευσης. Στα σχολεία μας παρατηρείται μια στασιμότητα, μια δειλία και συχνά οι αποφάσεις λαμβάνονται από απαίδευτους. Και δεν εννοώ ανθρώπους που δεν εκπληρώνουν τα τυπικά προσόντα, αλλά ακαλλιέργητους σε σχέση με τον πολιτισμό, τις αξίες και τις αρχές της εκπαίδευσης. Και τέλος, πάσχουμε από κρίση της γενικότερης παιδείας, διότι έχουμε γίνει δέσμιοι και εξαρτημένοι από το Διαδίκτυο, την τηλεόραση και το κινητό τηλέφωνο».
Οι επισημάνσεις του κ. Μπαμπινιώτη αναδεικνύουν και την πρόκληση για την υπουργό Παιδείας, Νίκη Κεραμέως. Να μετατρέψει το σχολείο σε κυψέλη μάθησης και όχι αποστήθισης και τις σχολικές «αποθήκες» σε ζωντανές βιβλιοθήκες, όπου οι μαθητές θα μιλούν για το βιβλίο και θα επικοινωνούν με λέξεις και όχι μόνο με likes.
Δούλεψε στην κυβέρνηση Ομπάμα αλλά για τον ΣΥΡΙΖΑ δεν κάνει
Δεν άρεσε στην Εφη Αχτσιόγλου το βιογραφικό του νέου διοικητή του ΟΑΕΔ Σπύρου Πρωτοψάλτη γιατί, όπως είπε, δεν έχει αναγνωρίσει το πτυχίο του. Στον ΣΥΡΙΖΑ έχουν συνηθίσει στην κομματική επετηρίδα και δεν μπορούν να ασκήσουν καλόπιστη κριτική. Ο κ. Πρωτοψάλτης σπούδασε στις Ηνωμένες Πολιτείες, είχε μεταπτυχιακές σπουδές στη Νέα Υόρκη και εκπόνησε το διδακτορικό του στο Πανεπιστήμιο του Κολοράντο σε θέματα δημόσιας διοίκησης. Ο ίδιος εργάστηκε για τον πρόεδρο της Επιτροπής Εργασίας, Παιδείας και Υγείας, της αμερικανικής Γερουσίας, όπου ήταν ο ανώτερος σύμβουλός του για θέματα εκπαιδευτικής πολιτικής. Στη συνέχεια, ήταν στο υπουργείο Παιδείας ως πολιτικό προσωπικό υπό την κυβέρνηση Ομπάμα ως ανώτερος σύμβουλος και τα τελευταία δύο χρόνια της οκταετίας Ομπάμα διετέλεσε αναπληρωτής γενικός γραμματέας του υπουργείου. Το εντυπωσιακό δεν είναι που απορεί η Αχτσιόγλου για το πτυχίο του νέου διοικητή του ΟΑΕΔ αλλά το πώς ο υπουργός Εργασίας, Γιάννης Βρούτσης, τον έπεισε να ασχοληθεί με τη δημόσια διοίκηση. Ο κ. Πρωτοψάλτης θα κριθεί από το έργο του, ας μην μεμψιμοιρούν στον ΣΥΡΙΖΑ πριν καν αναλάβει τα καθήκοντά του.
Από την έντυπη έκδοση
Ο Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου