Γράφει ο Στέφανος Τζανάκης

Γιατί έχει ενδιαφέρον, αφού γνωρίζουμε όλοι τι θα γίνει; Οτι δηλαδή στο τέλος θα κάνει ο τέως πρωθυπουργός ό,τι έχει σχεδιάσει στον ΣΥΡΙΖΑ και τις λοιπές δυνάμεις, στελέχη και ψηφοφόρους που τον επιλέγουν. Εχει ενδιαφέρον επειδή μέσα από αυτή την εσωκομματική πάλη προκύπτουν αβίαστα όλες οι παθογένειες που είναι συνυφασμένες με την παρουσία του ΣΥΡΙΖΑ στην πολιτική ζωή.

Την τελευταία τετραετία, μετά την αποχώρηση του Αριστερού Ρεύματος του Παναγιώτη Λαφαζάνη, στον ΣΥΡΙΖΑ και στα πέριξ συνυπάρχουν στελέχη με ακροαριστερές αντιλήψεις, μέχρι άνθρωποι που πιστεύουν ειλικρινά στην ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας.

Εν ολίγοις, συνυπάρχουν -με συγκολλητική ουσία τον ίδιον τον κ. Τσίπρα, αλλά και την εξουσία μέχρι πριν από 50 ημέρες- άνθρωποι που χόρευαν στο Σύνταγμα το βράδυ του δημοψηφίσματος, αλλά και άνθρωποι που είχαν ψηφίσει «ναι» στο ερώτημα με τις διατυπώσεις στα αγγλικά.

Για ευνόητους λόγους, εκείνοι που θέλουν έναν συμμετοχικό ΣΥΡΙΖΑ χωρίς αρχηγισμό και όλα τα σχετικά είναι οι χορευτές του Συντάγματος – ενώ οι «μένουμε Ευρώπη» θέλουν να ξέρουν μόνον τον Αλέξη Τσίπρα και δεν τους νοιάζουν οι διαδικασίες δημοκρατικής συγκρότησης του κόμματος.

Και ας μην πει κανείς ότι αυτά είναι ψιλά γράμματα που δεν ενδιαφέρουν την ελληνική κοινωνία – διότι οι πολιτικές των κομμάτων έχουν να κάνουν και με τις δομές τους. Οταν οι δομές είναι αρχηγοκεντρικές, τα κόμματα ρέπουν στον λαϊκισμό, διότι οι πάντες αναφέρονται στον ηγέτη – και όχι στις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας.
Με την έννοια αυτή, είναι προφανές ότι ο χώρος για εκείνους που θέλουν κόμμα και όχι μόνον αρχηγό λιγοστεύει καθημερινά στον ΣΥΡΙΖΑ. Και αυτό μπορεί να έχει θετική επίπτωση στα βραχυπρόθεσμα δημοσκοπικά ποσοστά του -δεν είναι δα και οι δημοφιλέστεροι Ελληνες-, αλλά θα οδηγήσει σε ένα κόμμα που θα μιμείται το αρχηγικό ΠΑΣΟΚ της δεκαετίας του ’80, χωρίς τα θετικά του, σε μία ατέρμονη δικομματική ένταση: Η ιστορία θα επαναληφθεί ως φάρσα, για άλλη μία φορά…

Από την έντυπη έκδοση

*Ο Στέφανος Τζανάκης είναι διευθυντής έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου