Στην ίδια πνιγηρή ατμόσφαιρα η Ζ. Κωνσταντοπούλου δήλωσε χθες ότι αμφισβητεί τις δημοσκοπήσεις που δείχνουν τη Ν.Δ. να προηγείται και όχι την ίδια. «Ετσι είναι αν έτσι νομίζετε» έχει πει ο μεγάλος Πιραντέλο, ο οποίος προφανώς κάποια στιγμή κατάλαβε πως είναι αδύνατον να τα βάλει με την ανθρώπινη βουλησιαρχία ή και την ανθρώπινη εμμονή.

Η κάθε κ. Κωνσταντοπούλου έχει το απόλυτο δικαίωμα να πιστεύει ό,τι θέλει. Το τι πιστεύει όμως -και κυρίως το τι επιλέγει να λέει δημοσίως- υπόκειται στη δημόσια κρίση. Η Ζ. Κωνσταντοπούλου ηγείται ενός κόμματος το οποίο στον τίτλο του γράφει το όνομά της: «Πλεύση Ελευθερίας-Ζωή Κωνσταντοπούλου». Ποιος μπορεί να την εμποδίσει; Κανένας. Οπως κανένας δεν την εμπόδισε να πει αυτό που είπε χθες στον ΑΝΤ1. Οτι δηλαδή ουσιαστικά είναι πρώτη κι όλοι τρώνε τη σκόνη της.

Ο βίος και η πολιτεία της ως Προέδρου της Βουλής είναι ανεξίτηλα γραμμένη στη συλλογική συνείδηση της κοινωνίας, όταν ένα βράδυ του Αυγούστου 2015 προσπάθησε με νύχια και με δόντια να οδηγήσει τη χώρα στη χρεοκοπία, κάνοντας «γυμνάσια» στη Βουλή. Από τότε ήταν μεταξύ της πολιτικής ύπαρξης και της πολιτικής ανυπαρξίας, παίζοντας περιθωριακό ρόλο στην πολιτική ζωή της χώρας. Μέχρι που άρχισε να ηγείται -πρώτα ως συνήγορος συγγενών των θυμάτων- της εργαλειοποίησης της τραγωδίας των Τεμπών. Η πάνδημη συμμετοχή στις συγκεντρώσεις για αλήθεια και Δικαιοσύνη στην τραγωδία λειτούργησε σαν αέρας στα πανιά της. Ή έστω έτσι κατάλαβε ότι έγινε. Εκείνη συνέβαλε να επικρατήσουν σε μερίδα της κοινής γνώμης το «έγκλημα» και οι «δολοφόνοι». Εκείνη, μαζί με άλλους συνηγόρους, βομβάρδισε με μηνύσεις και «στοιχεία» τις ανακριτικές αρχές, με αντικειμενική συνέπεια να καθυστερεί να αρχίσει η δίκη για την τραγωδία των Τεμπών. Και ποιος ξέρει πότε θα αρχίσει κι αν θα αρχίσει πριν από τις επόμενες εκλογές.

Προκύπτει όμως ότι η κ. Κωνσταντοπούλου -και αρκετοί άλλοι-θα ήθελε η χώρα να πάει στις εκλογές του 2027 με μονοθεματική ατζέντα τα Τέμπη. Αυτή η ατζέντα την εκτόξευσε στη δεύτερη θέση, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, ή στην πρώτη, κατά την άποψή της. Τι πιο «λογικό» να επιμείνει σε αυτό; Αλλωστε μια ματιά στο πρόγραμμα του κόμματός της θα αποκαλύψει μια σειρά από ανεπεξέργαστα ριζοσπαστικά συνθήματα, ύμνο στη γενικολογία και την προχειρότητα. Πρόκειται για ένα προσωποκεντρικό κόμμα δίχως στελέχη και επεξεργασμένο πρόγραμμα. Εχει μόνο αρχηγό.

Τέμπη λοιπόν και πάλι Τέμπη. Μονοθεματικά, φανατικά, διχαστικά και τοξικά. Μπορεί όμως να ευοδωθεί για σχεδόν δύο χρόνια μια τέτοια προσπάθεια, όσο κι αν η απαίτηση για αλήθεια και Δικαιοσύνη ήρθαν για να μείνουν; Προφανώς δεν μπορεί. Ειδικά σε τέτοιους ταραγμένους καιρούς, με πλήθος σοβαρών προβλημάτων να απειλούν τη χώρα. Είναι απολύτως προφανές ότι είναι συγκυριακό φαινόμενο. Το οποίο όπως φούσκωσε απότομα, έτσι και θα ξεφουσκώσει. Το ουσιαστικό κέρδος της Ζ. Κωνσταντοπούλου είναι ότι δεν θα αγωνιά αν θα μπει στην επόμενη Βουλή.

Ωστόσο, υπάρχει αρκετός καιρός για να «ζήσει τον μύθο» της. Και αυτό είναι επίτευγμά της. Το δράμα δεν είναι -προς το παρόν-δικό της. Είναι του ΠΑΣΟΚ, του ΣΥΡΙΖΑ και της Νέας Αριστεράς, οι οποίοι με χαρακτηριστική καθυστέρηση και ανικανότητα κατάλαβαν ότι έκαναν «κόκκινα μεροκάματα» για να χτιστεί ο μύθος που ζει η Ζ. Κωνσταντοπούλου. Ειδικά για το ΠΑΣΟΚ το δράμα είναι ακόμα πιο ακατανόητο. Πόσω μάλλον αν ισχύει κι αυτό που κυκλοφορεί στους διαδρόμους, ότι ο Ν. Ανδρουλάκης δεν βλέπει με κακό μάτι μια ενδεχόμενη συνεργασία με την Πλεύση Ελευθερίας-Ζωή Κωνσταντοπούλου. Είναι άραγε τόσο απελπισμένος; Και ποντάρει σε αυτό που ο λαός λέει «ανεμομαζώματα διαβολοσκορπίσματα»;

ΑΙΧΜΗ

ΚΙ ΟΜΩΣ Η ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ «ΤΡΩΓΕΤΑΙ»

Ουδείς νουνεχής και εγγράμματος πολίτης κατάλαβε την προφανή θλίψη που έπιασε σύσσωμη την αντιπολίτευση, γιατί και ο τελευταίος και πιο δύσκολος οίκος αξιολόγησης Moody’s έδωσε την επενδυτική βαθμίδα στην πιστοληπτική ικανότητα της ελληνικής οικονομίας. Ουδείς.

Κι όμως η αντιπολίτευση αλαφιάστηκε. Με αποκορύφωμα τον τομεάρχη Οικονομικών του ΠΑΣΟΚ, Π. Κουκουλόπουλο, ο οποίος σαν λαϊκιστής -που δεν είναι- έψαξε και βρήκε… επτά προβλήματα. Ενώ οι κανονικοί λαϊκιστές το τερμάτισαν: «Τρώγεται η αναβάθμιση;», «μπορεί η γιαγιά να πάρει πιο φτηνά γάλα;», «είδα φράγκο στην τσέπη μου, τι να την κάνω» κι άλλα ωραία, τα οποία δεν ένοιαζαν κάποιους όταν η χώρα ήταν επί χρόνια στα «σκουπίδια» και δεν τολμούσε να βγει στις αγορές.

«Τρώγεται» η επενδυτική βαθμίδα και μάλιστα είναι βασική προϋπόθεση, ώστε να βελτιωθεί αγοραστική δύναμη των εργαζομένων και να μειωθούν οι φόροι. Η επενδυτική βαθμίδα είναι προϋπόθεση για να έρθουν μεγάλοι επενδυτές στη χώρα. Ερχόμενοι θα δώσουν ώθηση στην ανάπτυξη, θα αυξήσουν το ΑΕΠ της χώρας και θα συμβάλουν ώστε να μειωθεί κι άλλο η ήδη μειωμένη ανεργία. Αν αυτά δεν «τρώγονται», τι τρώγεται στην πραγματική ζωή και στην καθημερινότητα; Αλλά για μπορέσει κάποιος να τα «φάει», θα πρέπει να ξέρει ότι αυτά δεν συμβαίνουν πατώντας ένα κουμπί. Και πρέπει να θυμηθεί ότι τα λεφτόδεντρα ξεράθηκαν.

Τις πταίει;

Ενας ανασχηματισμός, ο οποίος παρότι προαναγγελθείς και με αρκετά μπρος-πίσω κατάφερε να δημιουργήσει εικόνα restart, μέσα σε δύο 24ωρα έγινε «πρόβλημα». Βούτυρο στο ψωμί της ανύπαρκτης αντιπολίτευσης. Παρότι δόθηκαν εξηγήσεις, ο ικανός κ. Δοξιάδης δεν μπορούσε να παραμείνει στην κυβέρνηση, έχοντας εκκρεμότητες με το Δημόσιο. Και δεν έμεινε. Ο κ. Τσάφος, ένας διεθνώς αναγνωρισμένος επιστήμονας στα ενεργειακά θέματα, είχε κάνει το λάθος να αναγνωρίσει τη «Βόρεια Κύπρο». Επανόρθωσε το λάθος του, ζήτησε συγγνώμη, αλλά scripta manent. Πρέπει να πληρώνει μια ζωή ένα λάθος του 2020 για το οποίο ζήτησε συγγνώμη; Οχι, αλλά η Κεντροδεξιά δεν είναι χωνευτήρι ούτε έχει τον πολιτικό παχυδερμισμό της «Αριστεράς», που εκδίδει αβέρτα συγχωροχάρτια και αδυνατεί να διαγράψει Παππάδες που έχουν κάνει κι έχουν πει… παπάδες. Ούτε το «μπέρδεμα» με τον Ν. Μηταράκη βοήθησε την κυβέρνηση να πάρει την ώθηση που έχει ανάγκη.

ΑΠΟΡΙΕΣ-1

Στις πόσες «χοντράδες» διαγράφεται ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Ν. Παππάς, ο επονομαζόμενος και «πεϊνιρλί»;

ΑΠΟΡΙΕΣ-2

«Αγοράζει» το Μπούρτζι ο κ. Καραμέρος; Γι’ αυτό δέσμευσαν τη δημόσια περιουσία για 99 χρόνια;

ΑΠΟΡΙΕΣ-3

Για πόσο ακόμα θα μένουν στο απυρόβλητο όσοι διαδίδουν ψευδείς ειδήσεις για την τραγωδία των Τεμπών, δηλητηριάζοντας την ήδη νοσηρή ατμόσφαιρα;