Γράφει ο Πάνος Αμυράς*
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει τέτοια ζητήματα, και σκίζει Μνημόνια και τα υπογράφει, και καταγγέλλει τους «μερκελιστές» και υπογράφει το Υπερταμείο που ήθελε ο Σόιμπλε. Τώρα που απομακρύνθηκαν από την εξουσία, ξύπνησαν τα αγωνιστικά τους ένστικτα και παντού βλέπουν πολιτικά φαντάσματα. Μέχρι τον Ιούλιο ο Τσίπρας ήταν συνομιλητής της Lamda, τώρα καταγγέλλει την κυβέρνηση Μητσοτάκη ότι έχει «εκχωρήσει» τα πάντα στην εταιρία που έχει κερδίσει το διαγωνισμό του Ελληνικού.
Ξεπερνούμε το γεγονός ότι κατά της συγκεκριμένης επένδυσης έχουν ταχθεί εκτός από τους «αλληλέγγυους υπερασπιστές του Ελληνικού» και μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, που λειτουργούν με τη χαιρέκακη νοοτροπία για την «κατσίκα του γείτονα». Εάν δούμε τις κινήσεις της νέας κυβέρνησης, θα διαπιστώσουμε ότι βασικό μέλημα δεν είναι να αλλάξει τους όρους του διαγωνισμού ευνοώντας την εταιρία, αλλά να διευκρινίσει όλα τα ζητήματα που κρατούσαν την επένδυση στα συρτάρια των υπουργών. Για παράδειγμα, η ομόφωνη θετική απόφαση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου, που ελήφθη προχθές, αφορούσε διαδικαστικά ζητήματα, τα οποία όμως είχαν λάβει τη μορφή εμποδίων από εκείνους που σε κάθε λύση δημιουργούν ένα πρόβλημα.
Μία επένδυση άνω των 5 δισεκατομμυρίων ευρώ κολλούσε γιατί μέχρι τώρα δεν είχε ορισθεί ότι γύρω από το ταφικό μνημείο του Ελληνικού θα υπάρχει μία αδόμητη ζώνη 20 μέτρων, όπως καθορίσθηκε από την απόφαση. Επίσης, απαλείφθηκε η διάταξη της προηγούμενης Υπουργικής Απόφασης που όριζε ότι θα έπρεπε να περνούν όλες οι μελέτες από το υπουργείο Πολιτισμού, ακόμη και οι περιβαλλοντικές, λες και οι αρχαιολόγοι θα μπορούσαν να αξιολογήσουν τις επιπτώσεις των εργασιών στο περιβάλλον.
Ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να ανακάλυψε τώρα τους ουρανοξύστες, αλλά αυτοί προβλέπονταν και όταν ο Τσίπρας περνούσε τα σχετικά νομοθετήματα στη Βουλή. Οσο για το καζίνο, ας ρωτήσουν και έναν από τους ευρωβουλευτές του, η οικογενειακή επιχείρηση του οποίου ασχολείται με τον κλάδο των τυχερών παιγνίων.
Το σημαντικό είναι ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν ασχολείται με τα τερτίπια που ανακαλύπτουν διαρκώς οι συριζαίοι, άλλωστε ούτε η κοινωνία συγκινείται από τις όψιμες διαμαρτυρίες του Τσίπρα για το «ξεπούλημα» του Ελληνικού στα συμφέροντα. Ο πρωθυπουργός θα κριθεί από το εάν θα κινητοποιήσει επενδυτικά κεφάλαια για να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας. Οταν ξεκινήσουν οι μπουλντόζες στο Ελληνικό και απασχοληθούν δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι, οι κραυγές του Τσίπρα δεν θα ακούγονται πουθενά…
Δρόμος χωρίς γυρισμό…
«ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΕΣ» ΜΕ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ
Ο Πολ Μέισον δεν ήταν απλώς ένας από τους ξένους δημοσιογράφους που κάλυπταν την ελληνική κρίση το 2015, αλλά από τους λίγους εκπροσώπους των βρετανικών μέσων ενημέρωσης που είχε στενές σχέσεις με την κυβέρνηση Τσίπρα.
Ας μην ξεχνάμε ότι ο ίδιος είχε πρόσβαση στο Μέγαρο Μαξίμου τη βραδιά του δημοψηφίσματος, στο πλαίσιο των γυρισμάτων του ντοκιμαντέρ που ετοίμασε για την «περήφανη διαπραγμάτευση». Παρεμπιπτόντως, μέσα από αυτό το ντοκιμαντέρ διακρίναμε τον περιβόητο «Μανόλο» Πετσίτη να βρίσκεται στο πλευρό του Τσίπρα και του Νίκου Παππά εκείνη τη βραδιά του Ιουλίου του 2015, στους διαδρόμους του κυβερνητικού μεγάρου.
«This is a coup», δηλαδή «αυτό είναι πραξικόπημα», ήταν ο τίτλος του «πονήματος» του Πολ Μέισον, που υποστήριζε με όλες του τις δυνάμεις τη σύγκρουση της Ελλάδας με την Ευρωπαϊκή Ενωση.
Ο Μέισον δεν ήταν ο μόνος που παρέδιδε μαθήματα «επαναστατικότητας» στους Ελληνες. Υπήρχαν διακεκριμένοι Αμερικανοί οικονομολόγοι, που με την αρθογραφία τους υποστήριζαν ότι η επιστροφή στη δραχμή θα ήταν η καλύτερη λύση για τη χώρα μας. Και βέβαια μετά συνέχιζαν το γεύμα τους στην Ουάσιγκτον.
Τώρα ο Βρετανός δημοσιογράφος ανησυχεί για το Brexit και καλεί τους βουλευτές μέσω των κοινωνικών δικτύων να ρίξουν τον πρωθυπουργό Μπόρις Τζόνσον. Εχει ο καιρός γυρίσματα και οι «επαναστάτες με τις τσέπες των άλλων» γίνονται αρνάκια όταν η επανάσταση αφορά τη δική τους ζωή.
Από την έντυπη έκδοση
Ο Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου