Γράφει ο Στέφανος Τζανάκης

Είχε προηγηθεί η καλή βαθμολογία στην αντιμετώπιση των πυρκαγιών – όπου ούτε η αξιωματική αντιπολίτευση δεν βρήκε και πολλά μεμπτά στη διαχείρισή τους από την κυβέρνηση. Οπότε, με το που «έσκασε» το πρόβλημα με τη θαλάσσια συγκοινωνία προς και από Σαμοθράκη, οι πάντες επικεντρώθηκαν εκεί.

Αν κάποιος δεν έχει εμπλοκή με το πρόβλημα -αν δεν είναι από το νησί ή αν δεν είναι τουρίστας που αναγκάστηκε να φάει συσσίτιο λόγω έλλειψης καραβιού- μπορεί να το δει πιο ψυχρά. Να εντοπίσει τις χρόνιες καθυστερήσεις στην υλοποίηση απαραίτητων λιμενικών έργων, αλλά και να αντιληφθεί τις κινήσεις των ακτοπλόων, που επιβιώνουν μέσω των επιδοτούμενων δρομολογίων.

Τα έργα -για την ακρίβεια, τα… μη έργα- αφορούν όλες τις κυβερνήσεις, μηδέ εκείνης του ΣΥΡΙΖΑ εξαιρουμένης. Οπως και τα έργα και οι ημέρες των ακτοπλόων. Παρ’ όλα αυτά, τα πάντα κρίνονται επικοινωνιακά. Βρέθηκε πλοίο μέσα σε δύο ώρες; Οχι. Οπότε, την πάτησε η κυβέρνηση και οι του ΣΥΡΙΖΑ μπορούν να διαλαλούν ότι θα το είχαν λύσει το προβληματάκι μέσα σε ένα τέταρτο…

Βέβαια, η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν πρόκειται να κριθεί από τη Σαμοθράκη – αυτό το γνωρίζουν πρώτοι οι του ΣΥΡΙΖΑ, μιας και έχουν φρέσκιες τις κυβερνητικές εμπειρίες. Ωστόσο, είναι ένα πρόβλημα για τη δημόσια ζωή όταν η δημόσια συζήτηση επικεντρώνεται στην επικοινωνία και όχι στην ουσία.

Για παράδειγμα, η κυβέρνηση ετοιμάζεται να αλλάξει το σύστημα στις λεγόμενες άγονες γραμμές, προβλέποντας, μεταξύ άλλων, και τα «πλοία αντικατάστασης». Αν δηλαδή πάθει βλάβη ένα καράβι, να μπαίνει άλλο –διαθέσιμο- στη γραμμή.

Αυτό, προφανώς, θα είναι κάτι πολύ εύκολο τη χειμερινή περίοδο, όταν αρκετά από τα πλοία της ακτοπλοΐας παραμένουν αραγμένα, λόγω έλλειψης πελατείας. Αλλά το καλοκαίρι; Ποιος εφοπλιστής θα διατηρεί σκάφος σε αναμονή όταν η κίνηση είναι στο φόρτε της; Επομένως, ας μην μετατρέπουμε και την ουσία σε επικοινωνία. Οποιος το κάνει, βγαίνει διπλά χαμένος…

Από την έντυπη έκδοση

*Ο Στέφανος Τζανάκης είναι διευθυντής έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου