Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα

Η άγρια, παρθένα φύση με τα απότομα βουνά, τα δάση από πεύκα, καστανιές και κέδρους, οι πηγές, οι καταρράκτες, οι μικρές λίμνες που σχηματίζουν τα ρέματα στις πλαγιές του βουνού -τις «βάθρες» των ντόπιων- και τα πλατανοδάση που κατεβαίνουν ως τις παραλίες, άφησαν το νησί ανέγγιχτο από το χρόνο.

Αν έχει κάποιος την τύχη, καταμεσήμερο καλοκαιριού, να δει στον ουρανό της Σαμοθράκης πώς στήνεται αντάρα αφύσικη και απρόσμενη, σχεδόν φοβιστική, θα κατανοήσει την έλξη που ασκεί στον επισκέπτη της.

Κι αν κάποιος δεν είναι τόσο ευαίσθητος στη μυστηριακή ατμόσφαιρα του νησιού, θα έπρεπε τουλάχιστον να γνωρίζει ότι η Σαμοθράκη παρουσιάζει έναν από τους πιο ενδιαφέροντες αρχαιολογικούς χώρους. Η αφήγηση των Καβειρίων που φτάνουν ως την Ολυμπιάδα και τον Φίλιππο, δίνει στο Ναό των Μεγάλων Θεών μιαν άλλη ανάγνωση. Τα μνημεία που απαρτίζουν το ρωμαϊκό θρησκευτικό κέντρο της ενδιαφέρουν την Ευρώπη. Οπως και το «στασίδι» του Αποστόλου Παύλου στο νησί περνώντας από τη Μ. Ασία στην Ελλάδα.

Οι κάτοικοί της, ούτε 2.500, συνειδητοποιούν ότι έχουν έναν θησαυρό, πολιτιστικό και φυσικό, που απαιτεί σεβασμό. Το νησί δεν προσφέρεται για τουρισμό-σακκίδιο που ζει τρυγώντας τα μποστάνια των ντόπιων. Κυβερνήσεις επί κυβερνήσεων δεν αντιλήφθηκαν πως η Σαμοθράκη μπορεί -από νωρίς την άνοιξη ως το φθινόπωρο- να φιλοξενεί, λόγω του φυσικού της κάλλους, των πηγών της, του πολιτιστικού της αποθέματος, επισκέπτες υψηλού επιπέδου. Δεν προτιμούν όλοι τη Μύκονο.

Ωστόσο, δεν αντιμετωπίστηκαν σοβαρά οι υποδομές της: Να μην πνίγεται το χειμώνα από τους χειμάρρους. Να μην κάθεται η λάσπη στο λιμάνι, εμποδίζοντας τον ελλιμενισμό μεγάλων σκαφών. Να έχει σταθερή και αξιόπιστη θαλάσσια συγκοινωνία. Υποσχέσεις δόθηκαν, αλλά όχι κίνητρα στους φιλότιμους και εργατικούς κατοίκους της να στήσουν φιλικές, μικρές μονάδες φιλοξενίας, αλλά και μικρής παραγωγής, καθώς τα προϊόντα του νησιού είναι απόλαυση. Να μπορούν να ζουν με αξιοπρέπεια.

Η Σαμοθράκη ήρθε στο προσκήνιο κατά τρόπο βίαιο και απαξιωτικό. Περιμένω από την κυβέρνηση Μητσοτάκη να μην καταδεχθεί να κάνει μπαλώματα, όπως οι προηγούμενες. Ούτε να δώσει ατήρητες υποσχέσεις, όπως η προηγούμενη. Να μη θάψει στη χρυσή της άμμο τα προβλήματα, όπως η προηγούμενη. Να εκπονήσει πρόγραμμα αναπτυξιακό, εφαρμόσιμο και αποτελεσματικό, αναδεικνύοντας τη μοναδικότητα της αγαπημένης Σαμοθράκης διεθνώς.

Δεν είναι τόσο θέμα χρημάτων. Οσο όραμα και απόφαση από μια φιλελεύθερη κυβέρνηση, με ευαισθησία και παιδεία, να αξιοποιηθεί ένα νησί μοναδικό στο Αιγαίο. Παραμελημένο.

Από την έντυπη έκδοση