Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης*

Και αυτή τη στιγμή, όπου κι αν γυρίσει να κοιτάξει κανείς, διαπιστώνει αρνητικά μηνύματα. Ο Τραμπ συνεχίζει απτόητος τα παιχνίδια εμπορικού πολέμου κυρίως με την Κίνα, αλλά και με την Ε.Ε. Το χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης δείχνει να χάνει τα ιστορικά υψηλά, την ώρα που τα αμερικανικά ομόλογα ακολουθούν ανοδική πορεία.

ΑΛΛΑ και από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού -εδώ στην ευρωπαϊκή γειτονιά μας- οι προβλέψεις είναι δυσοίωνες. Η Βρετανία, αν και έχουν περάσει τρία ολόκληρα χρόνια από το δημοψήφισμα, εμφανίζεται να μην μπορεί να διαχειριστεί τη διαδικασία εξόδου από την Ευρωπαϊκή Ενωση. Οσο περνάει ο καιρός τόσο πιο πιθανό μοιάζει ένα άτακτο, σκληρό Brexit, ειδικά τώρα που στο τιμόνι της χώρας βρίσκεται ο Μπόρις Τζόνσον.

Η Ιταλία δείχνει σαν να μην έχει πυξίδα. Πότε σηκώνει παντιέρα ενάντια στις Βρυξέλλες και τους δημοσιονομικούς περιορισμούς και πότε οπισθοχωρεί, επιχειρώντας να ισορροπήσει σε μια λεπτή κόκκινη γραμμή για να μη βρεθεί εκτεθειμένη στις αγορές. Παράλληλα, η εντυπωσιακή άνοδος των ποσοστών του Ματέο Σαλβίνι προμηνύει την εύκολη επικράτησή του στις πρόωρες εκλογές του φθινοπώρου, αλλά δημιουργεί πάρα πολλά ερωτηματικά για την πορεία της χώρας την επόμενη ημέρα. Ο λαϊκισμός μπορεί να έφτασε με… χρονοκαθυστέρηση στην Ιταλία, αλλά φαντάζει εξαιρετικά πιο ισχυρός σε σχέση με άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

ΤΗΝ ίδια ώρα, όλοι οι οικονομικοί δείκτες φανερώνουν πως η Γερμανία βρίσκεται στο χείλος της ύφεσης. Η συντριπτική πλειονότητα των βιομηχανιών συρρικνώνει την παραγωγή της. Και αν η Ανγκελα Μέρκελ δεν ανοίξει σύντομα την κάνουλα των δαπανών βάζοντας τέλος στο υπερδεκαετές «δόγμα Σόιμπλε», τότε πολύ δύσκολα θα αποφευχθούν τα αρνητικά σενάρια.

ΜΕΣΑ σε όλο αυτό το αρνητικό και υφεσιακό παγκόσμιο σκηνικό η Ελλάδα όχι μόνο πρέπει να ορθοποδήσει, όχι μόνο πρέπει να επανεκκινήσει την πραγματική οικονομία, αλλά και να επιτύχει εξαιρετικά υψηλούς αριθμούς ανάπτυξης. Το δύσκολο γίνεται ακόμα δυσκολότερο. Η χώρα έχασε μια τετραετία όπου όλες οι αγορές κάλπαζαν και πειραματιζόταν με τους οικονομικούς μπαχαλακισμούς του ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά αυτά αποτελούν παρελθόν. Το κρίσιμο είναι η σωστή διαχείριση του παρόντος, με στόχο ένα καλύτερο μέλλον.

ΤΟ μόνο θετικό σημάδι στον ορίζοντα αυτή τη στιγμή είναι η τεράστια αποκλιμάκωση των επιτοκίων δανεισμού της χώρας, που μπορεί να βοηθήσει και στην επίτευξη του στόχου για μείωση των πρωτογενών πλεονασμάτων. Αλλά δεν αρκεί μόνο αυτό. Αν η κυβέρνηση ξεκίνησε με γκάζι, τώρα μέσα στο νέο παγκόσμιο σκηνικό που διαμορφώνεται θα πρέπει να διπλασιάσει την ταχύτητα με την οποία τρέχει το οικονομικό σχέδιό της και την υλοποίηση μεταρρυθμίσεων. Είναι η μόνη διέξοδος για να μην επηρεαστεί σημαντικά η ελληνική οικονομία από τους αρνητικούς εξωγενείς παράγοντες και να λειτουργήσει ως ένα επενδυτικό «καταφύγιο» στις ζόρικες μέρες που έρχονται.

Από την έντυπη έκδοση

*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου