Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης*

Μέχρι πριν από λίγο καιρό η Ν.Δ., που βρισκόταν στην αντιπολίτευση, κατηγορούσε τον ΣΥΡΙΖΑ ότι τη χρησιμοποιούσε ως προπαγανδιστικό όργανο και είχε επιβάλει εμπάργκο, καθώς τα κομματικά στελέχη δεν εμφανίζονταν σε εκπομπές της. Οπως εμπάργκο είχε επιβάλει και ο ΣΥΡΙΖΑ στην εποχή της ΝΕΡΙΤ, όταν και βρισκόταν πάλι στην αντιπολίτευση και κατήγγελλε και πάλι την τότε κυβέρνηση. Και το γαϊτανάκι της πολιτικής αντιπαράθεσης φτάνει έως τα βάθη της δεκαετίας του ’80.

Η μαύρη αλήθεια είναι πως σχεδόν όλες οι κυβερνήσεις, άλλες λιγότερο και άλλες περισσότερο, ένιωθαν πως η ΕΡΤ είναι δικό τους μαγαζί και πως θα πρέπει να παρουσιάζει τα γεγονότα από τη δική τους οπτική. Αλλά, δυστυχώς, έως τώρα αυτό δεν συνέβαινε μόνο στην ΕΡΤ. Γινόταν σε όλες τις δημόσιες επιχειρήσεις, σε όλους τους κρατικούς οργανισμούς. Γιατί -ας το επαναλάβουμε για μια ακόμη φορά- στη χώρα μας η κυβέρνηση είναι το κράτος και το κράτος η κυβέρνηση. Δεν έγινε ποτέ διαχωρισμός και το μεγάλο ερώτημα είναι αν θα συμβεί ποτέ.

ΤΟ πρώτο που πρέπει να απαντηθεί είναι «τι ΕΡΤ θέλουμε;»! Γιατί αν η δημόσια τηλεόραση απλά λειτουργεί για να ευλογεί τα γένια των κυβερνήσεων, τότε δεν έχει κανένα νόημα να την παρακολουθεί κανείς. Επίσης, όπως ήταν τεράστιο λάθος το «μαύρο» του 2013, έτσι λάθος είναι και οι υπερεξουσίες κάποιων συνδικαλιστών.

ΑΣ δούμε κάτι απλό. Τα κρατικά κανάλια παρουσίαζαν διαδοχικά τις «επιτυχίες» όλων των κυβερνήσεων εδώ και δεκαετίες. Αν υποθετικά κάποιος πολίτης ήταν αποκλεισμένος σε ένα δωμάτιο με μόνη πηγή πληροφόρησης την ΕΡΤ, τότε μπορεί και να μην έχει μάθει ακόμα πως περάσαμε μια δεκαετία επώδυνων Μνημονίων. Υπερβολικό το παράδειγμα, αλλά ορισμένες φορές ήταν και η πραγματικότητα. Και είναι κρίμα γιατί το προσωπικό της ΕΡΤ μπορεί και παράγει συχνά αποτέλεσμα πολύ καλύτερο από το αντίστοιχο ιδιωτικών καναλιών.

ΚΑΙ κατά τη διάρκεια της τετραετίας ΣΥΡΙΖΑ υπήρξαν εκπομπές που δεν είχαν κανέναν άλλο σκοπό από το να αποθεώνουν το κυβερνητικό έργο και να αφήνουν τους υπουργούς να μιλούν όσο θέλουν και για ό,τι θέλουν. Ενώ παράλληλα επιτίθεντο με μένος στην αντιπολίτευση και ιδιαίτερα στη Ν.Δ. Είναι προκλητικό ο ΣΥΡΙΖΑ… προκαταβολικά να βάλλει κατά της κυβέρνησης ύστερα από όσα έγιναν όσο βρισκόταν στο Μαξίμου ο Αλέξης Τσίπρας.

ΥΠΑΡΧΕΙ βέβαια και ένα αντικειμενικό πρόβλημα με την υποτιθέμενη αντικειμενικότητα των ειδήσεων. Ας βάλουμε στο «τραπέζι» ένα φλέγον πολιτικό θέμα των ημερών. Το Ελληνικό. Τι συμβαίνει; Προχωράει η επένδυση που θα αλλάξει την Αττική και συμβολίζει την επανεκκίνηση της χώρας ή πρόκειται για «ξεπούλημα» σε μεγάλα συμφέροντα; Τη μια άποψη την υποστηρίζει η Ν.Δ. και την άλλη ο ΣΥΡΙΖΑ. Και κάπως έτσι αρχίζουν τα προβλήματα και το σκληρό ροκ μεταξύ των κομμάτων.

ΓΙΑΤΙ πάρα πολύ απλά δεν υπάρχει αντικειμενικότητα. Πάντοτε στη ζωή -και όχι μόνο στη δημοσιογραφία- εκφράζουμε απόψεις μέσα από τη δική μας οπτική, με την οποία προφανώς κάποιοι συμφωνούν και κάποιοι διαφωνούν. Γι’ αυτό και δεν μπορεί να υπάρξει ουδετερότητα. Ιδιαίτερα σε μια χώρα όπου έχουμε την ικανότητα να «σφαζόμαστε» ακόμα και για ένα πέναλτι, για το επίκεντρο του σεισμού ή τον αποχωρήσαντα από κάποιο ριάλιτι.

ΤΟ στοίχημα επανεκκίνησης της ΕΡΤ είναι κρίσιμο και δύσκολο. Και θα κριθεί επί της μικρής οθόνης…

Από την έντυπη έκδοση

*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου