Γράφει ο Πάνος Αμυράς

Ο ίδιος ο κ. Τσίπρας κατά την προεκλογική περίοδο αμφισβητούσε τις εκτιμήσεις Ελλήνων και ξένων παραγόντων ότι οι ζημίες για την οικονομία από την «περήφανη» διαπραγμάτευση του πρώτου εξαμήνου του 2015 πλησίαζαν τα 100 δισεκατομμύρια ευρώ.

«Πώς συμβαίνει να έχουμε χάσει τόσα δισεκατομμύρια και αυτό να μη φαίνεται στο δημόσιο χρέος», έλεγε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, παραβλέποντας τη διάλυση του τραπεζικού συστήματος που σημειώθηκε μετά το δημοψήφισμα και τις τουλάχιστον 10 μονάδες ανάπτυξης (κάπου 18 δισ. ευρώ) που απώλεσε η οικονομία από την υποτροπή της κρίσης.

Τώρα ο λογαριασμός έφτασε και στο χρέος ακυρώνοντας το ψευδοεπιχείρημα του πρώην πρωθυπουργού. Σύμφωνα με τα στοιχεία που ανακοίνωσε η Eurostat, το δημόσιο χρέος στο πρώτο τρίμηνο του έτους αυξήθηκε στα 337 δισεκατομμύρια έναντι 322 δισ. που ήταν στο αντίστοιχο διάστημα του 2018.

Ως προς το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν, το χρέος διαμορφώθηκε στο 182%, όταν στο πρώτο τρίμηνο του 2015 ήταν 168%. Η διαφορά αυτή των 14 μονάδων του ΑΕΠ αντιστοιχεί σε περίπου 27 δισεκατομμύρια. Αυτή είναι η ζημιά της περιόδου Τσίπρα μόνο για το κεφάλαιο «δημόσιο χρέος».

Το περίεργο είναι ότι η διόγκωση του χρέους έγινε την περίοδο κατά την οποία η προηγούμενη κυβέρνηση εμφάνιζε πλεονάσματα άνω του 4,5% του ΑΕΠ. Δηλαδή είχαμε αφαίμαξη της πραγματικής οικονομίας μέσω της υπερφορολόγησης χωρίς να σημειώνεται βελτίωση στο ζήτημα του χρέους. Πρόκειται για το δεύτερο μεγάλο επίτευγμα της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, το πρώτο ήταν ότι στη διετία 2015-2016 η ελληνική οικονομία ήταν η μοναδική της ευρωζώνης που είχε βυθιστεί στην ύφεση.

Ο λογαριασμός του πρώτου εξαμήνου του 2015 δεν έχει κλείσει ακόμη. Οι επιπτώσεις από την καταστροφική διαπραγμάτευση εκτείνονται σε βάθος χρόνου, οι τράπεζες ακόμη δεν έχουν συνέλθει από την τρίτη ανακεφαλαιοποίηση, ενώ οι πολίτες φορτώθηκαν με φορολογικά μέτρα πολλών δισεκατομμυρίων ευρώ.

Ο μοναδικός πολιτικός που δεν έβλεπε τη ζημιά που προκάλεσε στην οικονομία το 2015 έχασε και το τελευταίο του επιχείρημα.

Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΠΑΓΙΔΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΕΙΝΑΙ Η ΑΛΑΖΟΝΕΙΑ

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης σε κάθε ευκαιρία τονίζει στα κυβερνητικά του στελέχη, στους ανθρώπους του στο Μαξίμου και στους βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας ότι θα πρέπει να σηκώσουν τα μανίκια και να χαμηλώσουν το κεφάλι. Ο ίδιος έχει μεγαλώσει σε πολιτική οικογένεια και έχει διδαχθεί από τον αείμνηστο πατέρα του Κωνσταντίνο Μητσοτάκη ότι το πιο επικίνδυνο σαράκι για τη φθορά των κυβερνήσεων είναι η επίδειξη αλαζονείας. Για αυτό και δίνει το παράδειγμα με τη σεμνότητα με την οποία λειτουργεί ως πρωθυπουργός. Από τον παροξυσμό αλαζονείας την «πάτησε» και ο Τσίπρας, ο οποίος από επαναστάτης της Αριστεράς έφτασε στο σημείο να θεωρεί φυσιολογικό για τον ίδιο και τους υπουργούς του να κάνουν διακοπές σε σκάφη αναψυχής. Οπως πληροφορούμαστε, ο κ. Μητσοτάκης είναι ιδιαίτερα ευαίσθητος στον τρόπο άσκησης εξουσίας και δεν θα διστάσει να παρέμβει εάν υπάρξει έστω και υποψία αλαζονικής στάσης. Θα είναι χρήσιμη μία τέτοια κίνηση ακόμη και για παραδειγματισμό.

ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΚΗ Η ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΑΡΧΗΓΟΥ ΤΗΣ ΕΛ.ΑΣ.

Ο Γιάννης Ραγκούσης έσπευσε να καταγγείλει τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη (και πρώην σύντροφό του στο ΠΑΣΟΚ) Μιχάλη Χρυσοχοΐδη για τις επιλογές της νέας ηγεσίας της Ελληνικής Αστυνομίας. Ωστόσο η τοποθέτηση του κ. Μιχάλη Καραμαλάκη στην ηγεσία της ΕΛ.ΑΣ έγινε με απολύτως αξιοκρατικά κριτήρια. Ο ίδιος είχε προαχθεί σε υπαρχηγό επί ΣΥΡΙΖΑ και δεν θυμόμαστε τότε τον κ. Ραγκούση να καταγγέλλει την κυβέρνηση Τσίπρα για κομματισμό. Η νέα ηγεσία της ΕΛ.ΑΣ θα κριθεί στην πράξη και όχι από τις κομματικές ανακοινώσεις του Ραγκούση, που ανακάλυψε «αναστήλωση του κράτους της Δεξιάς», όταν στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη έχουν επιστρέψει αρκετά στελέχη του παλαιού… ΠΑΣΟΚ.

Από την έντυπη έκδοση

Ο Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου