Ο απερχόμενος Πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, υπό την πίεση του εκλογικού αποτελέσματος των ευρωεκλογών και των αυτοδιοικητικών εκλογών αποφάσισε να οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές προκειμένου να διασώσει ό,τι διασώζεται την τελευταία στιγμή.

Η διαφορά από τη ΝΔ δεν χωρούσε αμφισβήτηση. Το εκλογικό σώμα ανάγκασε τον πρωθυπουργό στις πρόωρες εκλογές που τόσο απευχόταν, με αποτελέσματα οι δήθεν δημοκράτες του ΣΥΡΙΖΑ να φτάνουν σε σημείο να κατηγορούν τους ψηφοφόρους για το αποτέλεσμα και ταυτόχρονα όμως- χωρίς πλέον τη λαϊκή νομιμοποίηση- να προβαίνουν σε όργια τροπολογιών και μετατάξεων ημετέρων τους σε μια άδεια Βουλή.

Εδώ προκύπτει όμως το σημαντικότερο. Τι θα συμβεί στις 8 Ιουλίου; Η επόμενη μέρα της 7ης Ιουλίου είναι η μέρα ορόσημο μια νέας εποχής για τη χώρα, ενός ανέμου αλλαγής προς το καλύτερο. Εφαλτήριο για αυτήν την αλλαγή πρέπει να είναι η πολιτική σταθερότητα. Σπαταλώντας 4 χρόνια από τη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, η χώρα δεν έχει άλλα περιθώρια λάθους. Με την κατάπτυστη αλλαγή του εκλογικού νόμου και την εφαρμογή της απλής αναλογικής από τις επόμενες εκλογές της 7ης Ιουλίου, η χώρα κινδυνεύει να οδηγηθεί και πάλι σε έναν κυκεώνα εσωστρέφειας.

Ας αναλογιστούμε μόνο τι συνέβη με τις κυβερνήσεις του 1989 όπου το τότε εκλογικό σύστημα οδήγησε σε κυβερνήσεις ανίκανες να ανταποκριθούν στις ανάγκες του λαού αφού ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης δεν μπόρεσε να αλλάξει το σκηνικό και να προχωρήσει στις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις παρά τις μεγάλες του νίκες. Επιβάλλεται για λόγους πολιτικής σταθερότητας, που θα έχουν αντίκτυπο τόσο διεθνώς όσο και στο εσωτερικό, αυτοδυναμία του πρώτου κόμματος (στη συγκεκριμένη περίπτωση της Νέας Δημοκρατίας).

Αδυναμία σχηματισμού κυβέρνησης την επομένη της 7ης Ιουλίου θα έχει ως αποτέλεσμα η χώρα να χάσει την ευκαιρία να ανασάνει ύστερα από 4,5 χρόνια κατάρρευσης εξαιτίας του ΣΥΡΙΖΑ. Οι αγορές δυστυχώς δεν περιμένουν (χαρακτηριστικό παράδειγμα η ραγδαία αύξηση του δείκτη του Χρηματιστηρίου την επόμενη της εκλογικής νίκης της ΝΔ στις Ευρωεκλογές), η κοινωνία δεν αντέχει άλλη αβεβαιότητα, οι γείτονές μας άλλο που δεν θέλουν να εκμεταλλευθούν τέτοιες καθυστερήσεις ώστε να παράγουν δεδικασμένο στο Αιγαίο με ενέργειες όπως και της τελευταίας έντασης που έχει δημιουργηθεί στο χώρο της κυπριακής ΑΟΖ.

Και αν κάποιοι αφελείς πιστεύαμε ότι το ΚΙΝΑΛ εφόσον το απαιτούν οι συνθήκες θα συνδράμει και πάλι στη βοήθεια για την αναστύλωση της Ελλάδας, η κίνηση της Φ. Γεννηματά να θέσει εκτός κόμματος τον Ευάγγελο Βενιζέλο καθιστά κάθε σκέψη μας τέτοια άκυρη. Ακολουθώντας την ατελέσφορη τακτική να πατάει σε όλες τις βάρκες χωρίς σαφές σχέδιο, το ΚΙΝΑΛ είτε θα μείνει ένα μικρό κόμμα αντιπολίτευσης και θα οδηγηθεί εκεί που έφτασαν οι ΑΝΕΛ και το ΠΟΤΑΜΙ ή το μειοψηφικό σκληρά αντιδεξιό κομμάτι του θα το εξωθήσει στο να συνδράμει τον ΣΥΡΙΖΑ στην προσπάθεια ανατροπής της επόμενης κυβέρνησης προσπαθώντας οι μεν να απορροφήσουν τους δε χωρίς ουδείς όμως  να ανταγωνιστεί τον Αλέξη Τσίπρα στο παιχνίδι του λαϊκισμού.

Η αυτοδυναμία της Νέας Δημοκρατίας και το να γίνει ο Κυριάκος Μητσοτάκης ένας αυτοδύναμος πρωθυπουργός δεν είναι θέμα πολιτικού γοήτρου ή επιβεβαίωσης δυναμικής. Είναι θέμα επιβίωσης μιας χώρας που πέρασε πολλά, άντεξε και θέλει να βγει και πάλι στην επιφάνεια της θάλασσας, χωρίς να κινδυνεύει από βαρίδια που θα την οδηγήσουν και πάλι στο βυθό.

*Ο Ευάγγελος Τασούλας είναι ασκούμενος Δικηγόρος, μέλος ΟΝΝΕΔ