Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου

Tα capital controls δεν έχουν αρθεί ακόμα. Πάνε 4 χρόνια από τότε που κάποιοι στις ουρές των ΑΤΜ έβλεπαν «αξιοπρέπεια». Και στο ημερήσιο 60ντάρι έβλεπαν «ισότητα». Δεν θα ξεχάσω ποτέ την ώριμη κυρία, βράδυ περασμένες 12, σε μια ουρά μπροστά από ένα ΑΤΜ να «βάζει χέρι» σε μια νεαρή κυρία, η οποία μουρμούριζε για την ταλαιπωρία: «Αυτά που ξέρατε να τα ξεχάσετε. Τώρα με τον Αλέξη έχουμε ισότητα. Oλοι τα ίδια θα παίρνουμε». Aραγε σήμερα αυτή η ώριμη κυρία έχει καταλάβει ότι δεν διέφερε σε τίποτα από τον άλλο «έξυπνο», ο οποίος μετά από μια σημαντική αύξηση στην τιμή των καυσίμων είχε πει το καταπληκτικό «κι εμένα τι με νοιάζει; 50 δραχμές έβαζα, 50 δραχμές βάζω»…

ΠΕΡΑΣΑΝ 4 χρόνια από τότε που το ασκέρι των αυταπατημένων μαζί με το καραβάνι των πολιτικών απατεώνων προσπάθησαν να πείσουν τον ελληνικό λαό ότι η δυστυχία είναι ευτυχία. Oτι η εξίσωση στη φτώχεια και στη μιζέρια είναι κοινωνική δικαιοσύνη. Οτι η κοινωνική τοξικότητα και ο διχασμός είναι η δίκαιη ρεβάνς για τους αδίκως ηττηθέντες της ιστορίας. Και σε λίγες μέρες θα έχουμε και την επέτειο των 4 χρόνων από τους χορούς του Συντάγματος, αλλά και του ετήσιου κλάματος της συζύγου του πρωθυπουργού, μετά τη μεγαλειώδη κωλοτούμπα του «αριστερού» Α. Τσίπρα, που τον οδήγησε κατευθείαν στην αγκαλιά του τρίτου και επαχθέστερου μνημονίου.

ΤΕΣΣΕΡΑ χρόνια μετά δείχνουν να έχουν αλλάξει πολλά. Η κοινωνία στην πλειοψηφία της δείχνει να κατάλαβε ότι δεν υπάρχουν ούτε λεφτόδεντρα ούτε εύκολες λύσεις ούτε μάγοι. Πέρασαν 4 χρόνια μαζικής ψυχανάλυσης, στη διάρκεια της οποίας βγήκαν πολλά. Και καλά και κακά. Αλλά όπως φαίνεται ο κύριος όγκος της κοινωνίας ξεθόλωσε, έπαψε να είναι εύκολη λεία των ανεύθυνων λαϊκιστών και έκανε την αυτοκριτική της για το πώς επέτρεψε σε έναν τόσο κραυγαλέο «πολιτικό αεριτζή» να την παρασύρει στο παραμύθι του.

ΕΙΝΑΙ αρκετοί αυτοί που υποστηρίζουν ότι η δομικά στρεβλή ελληνική κοινωνία «έπρεπε να το περάσει κι αυτό για να έρθει στα συγκαλά της». Πιθανώς έχουν δίκιο. Γιατί η κρίση, συμπιέζοντας χαρακτήρες και συμπεριφορές, έβγαλε στην επιφάνεια το πραγματικό πρόσωπο πολλών. Το οποίο ήταν καλά καμουφλαρισμένο πίσω από τα λούσα της εποχής της ευμάρειας. Εβγαλε ζήλεια και φθόνο. Και δικαίωσε το μακαριστό Χριστόδουλο που είχε μιλήσει για «τον ψόφο της κατσίκας του γείτονα». Εβγαλε όμως και την αλληλεγγύη που έδειξαν πολλοί συνάνθρωποί μας. Τη δοτικότητα και την έμπρακτη συμπόνια που μοιράστηκε απλόχερα.

Ο «ΒΙΩΜΕΝΟΣ χρόνος» αυτών των 4 ετών μοιάζει να είναι πολύ μεγαλύτερος από τον αντικειμενικό χρόνο. Οι αλλαγές που έχουν γίνει σε αυτά τα 4 χρόνια είναι βαθιές. Και πολύ πιο ουσιαστικές. Γιατί δεν έγιναν στους «εκτονωτικούς» δρόμους της διαμαρτυρίας, ούτε στις «πλατείες των-μη σκεπτόμενων όπως αποδείχθηκε-αγανακτισμένων». Αλλά έγιναν στην απομόνωση της περισυλλογής. Ισως γι’ αυτό και η αλλαγή της κοινωνίας δείχνει τόσο έντονη και τόσο καθαρή. Κι αυτό, όπως και να το δει κανείς, μόνο ελπίδα και αισιοδοξία γεννά.

Πολιτικαντισμός παντού και μέχρι τέλους

Με πράξη νομοθετικού περιεχομένου και μόλις… 10 μέρες πριν από τις εκλογές η κυβέρνηση, διά του Χ. Σπίρτζη, ανέστειλε την αύξηση των διοδίων της Αττικής Οδού. Ο ίδιος άνθρωπος και η ίδια κυβέρνηση, που προφανώς σιωπηλά είχαν συναινέσει στην αύξηση. Κάνοντας εκδούλευση σε επιχειρηματικά συμφέροντα, αλλά έχοντας και την «ασφάλεια» ότι οι εκλογές θα γίνινταν τον Οκτώβριο, οπότε το θέμα θα είχε ξεχαστεί…

Η συντριβή των ευρωεκλογών έφερε αναγκαστικά τις εκλογές, μόλις μια εβδομάδα μετά τη συμφωνηθείσα αύξηση των διοδίων. Το κλίμα για την κυβέρνηση έχει ήδη «στραβώσει» πολύ. Εμενε να το «φάει και ο γάιδαρος» στο δρόμο προς τις κάλπες. Και τι έκανε πρακτικά ο κ. Σπίρτζης; Απλώς μετέθεσε -και αυτό- το πρόβλημα στη επόμενη κυβέρνηση, πουλώντας «φιλολαϊκή» πολιτική.

Ο ίδιος πολιτικαντισμός που χαρακτήρισε όλο το βίο αυτής της κυβέρνησης. Η ίδια υποκρισία. Η ίδια βαθιά υποτίμηση της νοημοσύνης του πολίτη. Για κάποιο διάστημα αυτή η συμπεριφορά «άντεξε». Τώρα όμως, όπως έδειξαν και οι ευρωεκλογές, αλλά και δείχνουν όλες οι δημοσκοπήσεις που έγιναν μετά, αυτή η συμπεριφορά αποδίδει για την κυβέρνηση. Αλλά …αποδίδει μόνο αρνητικά.

Ποια άλλα είναι τα ανταλλάγματα του Θεοχαρόπουλου; -1

Αποκαλύπτεται σιγά σιγά η πολιτική συναλλαγή που έκαναν οι «πρόθυμοι», με προεξάρχοντα τον Θ. Θεοχαρόπουλο, ο οποίος από πολέμιος του Α. Τσίπρα έγινε στήριγμα της «κυβέρνησης-κουρελού». Το πρώτο στοιχείο της συναλλαγής είναι η υπουργοποίηση του Θ. Θεοχαρόπουλου, έστω για λίγες μέρες. Ο τύποις πρόεδρος της ΔΗ.ΜΑΡ. απέκτησε στο βιογραφικό του και τον τίτλο του υπουργού.

Το δεύτερο στοιχείο της συναλλαγής είναι η σκανδαλώδης μετάταξη της συζύγου του στην πολυπόθητη για πολλούς δημοσίους υπαλλήλους Εθνική Βιβλιοθήκη. Η σύζυγος του Θ. Θεοχαρόπουλου, Φρειδερίκη Γάζαρου, όπως αποκάλυψε το site tomanifesto.gr μετατάχθηκε στην Εθνική Βιβλιοθήκη στις 24 Μαΐου. Δηλαδή, μόλις δυο ημέρες πριν από τις ευρωεκλογές. Την Κυριακή ψηφίζαμε και την Παρασκευή «τακτοποιούνταν» η σύζυγος του «αριστερού» Θ. Θεοχαρόπουλου…

Ποια άλλα είναι τα ανταλλάγματα του Θεοχαρόπουλου; -2

…Η σύζυγος του υπουργού είχε αποσπασθεί στην Εθνική Βιβλιοθήκη από τις 18 Ιουλίου 2018. Αλλά επειδή προφανώς η απόσπαση δεν προσφέρει ασφάλεια, δυο μέρες πριν από τις ευρωεκλογές τακτοποιήθηκε με μετάταξη. Υπερχείλιση «ηθικού πλεονεκτήματος»…

Οι πληροφορίες λένε ότι το «πακέτο της μεταγραφής» του ΔΗΜΑΡιτη προέδρου περιλάμβανε και εκλόγιμη θέση στο Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ. Με τον Α. Τσίπρα να έχει συμφωνήσει. Αυτό το deal όμως συνάντησε την ισχυρή αντίδραση του κομματικού ΣΥΡΙΖΑ. Το αποτέλεσμα ήταν να υπαναχωρήσει ο πρωθυπουργός κι έτσι ο Θ. Θεοχαρόπουλος βρέθηκε στο άχαρο και δύσκολο κυνήγι του σταυρού.

Το μέλλον μπορεί να αποκαλύψει κι άλλα στοιχεία της πολιτικής συναλλαγής που οδήγησε τον Θ. Θεοχαρόπουλο να γίνει από σφοδρός επικριτής του ΣΥΡΙΖΑ σημαίνον μέλος της «κυβέρνησης-κουρελού». Κουρελιάζοντας έτσι κάθε έννοια πολιτικής αξιοπρέπειας. Αλλά, όπως φαίνεται, μάλλον άξιζε τον κόπο…

Απορίες

1. Το γεγονός ότι το Grexit δεν φοβίζει τον Γ. Βαρουφάκη, νομίζει ότι φοβίζει πλέον κανέναν άλλον;

2. Αλήθεια, πού χάθηκαν οι διάφοροι «καραμανλικοί» μετά την προχθεσινή ομιλία του Κ. Καραμανλή; Είδε κανείς π.χ. Ε. Αντώναρο, Α. Σπηλιωτόπουλο, Κ. Παπακώστα, Τ. Κουίκ ή Κ. Παπακώστα;

Από την στήλη «ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ» στην έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου