Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης*
Η νέα κυβέρνηση θα έχει μπροστά της έναν ολοκάθαρο «διάδρομο» τεσσάρων ετών. Παράλληλα, για πρώτη φορά τις τελευταίες δεκαετίες η νέα κυβέρνηση θα έχει να συνεργαστεί με περιφερειάρχες και δημάρχους οι οποίοι προέρχονται από τον ίδιο πολιτικό χώρο. Αυτό αποτελεί ένα μεγάλο πλεονέκτημα, ώστε η κεντρική εξουσία και η Tοπική Aυτοδιοίκηση να δώσουν μαζί τη μάχη για να επιστρέψει η κανονικότητα στη χώρα.
ΠΕΡΑ όμως από σχέδια και προγράμματα, το σημαντικότερο πρόβλημα της χώρας είναι η «ταχύτητα διακυβέρνησης». Είναι ένα θέμα που αφορά στη νοοτροπία τόσο των πολιτικών όσο και των πολιτών. Αυτό είναι και το μεγάλο στοίχημα της νέα κυβέρνησης. Εκεί θα κριθεί η επιτυχία ή η αποτυχία της. Επιβάλλεται να ελαχιστοποιηθεί ο χρόνος ανάμεσα στις εξαγγελίες, στη νομοθέτηση, στην εφαρμογή αποφάσεων και την υλοποίηση έργων. Εύκολο; Καθόλου. Αντιθέτως, εξαιρετικά δύσκολο.
Η Αράχωβα μας έδειξε τον δρόμο: Τι πρέπει να μάθουμε για τις χειμερινές μετακινήσεις
ΤΑ παραδείγματα είναι χιλιάδες και αφορούν είτε στην οικονομία είτε στην καθημερινότητα των πολιτών. «Ξεκινάει» ένα επενδυτικό πρότζεκτ και τις περισσότερες φορές περνούν χρόνια… μέχρι να εκκινήσει στην πραγματικότητα, ενώ πολλές φορές στο τέλος ακυρώνεται. Ψηφίζεται ένας νόμος και μέχρι να εκδοθούν οι αντίστοιχες υπουργικές αποφάσεις και εγκύκλιοι μπορεί να περάσουν ακόμα και χρόνια.
ΑΣ δούμε και κάποια, λίγα αλλά αντιπροσωπευτικά, παραδείγματα. Σχεδόν 150.000 ασφαλισμένοι περιμένουν έως και δύο χρόνια για την απονομή της σύνταξής τους. Εδώ και δεκαετίες εξαγγέλλονται χώροι στους οποίους θα δημιουργηθούν σύγχρονα εργοστάσια επεξεργασίας απορριμμάτων, αλλά οι τοπικές κοινωνίες αντιδρούν. Αποτέλεσμα; Το χάος στη Φυλή από τα σκουπίδια όλης της Αττικής και εκατοντάδες παράνομες χωματερές σε όλη τη χώρα.
ΧΙΛΙΑΔΕΣ πολίτες στήνονται στις ουρές του ΙΚΑ/ΕΦΚΑ από τα ξημερώματα για να διεκπεραιώσουν μια τυπική αλλαγή στα στοιχεία τους ή για να καταθέσουν κάποιο… ρημαδοέγγραφο. Χιλιάδες μικρές επιχειρήσεις πληρούν τα κριτήρια και έχουν επιλεγεί να χρηματοδοτηθούν μέσω κονδυλίων ΕΣΠΑ, αλλά περιμένουν έως και δύο-τρία χρόνια για την εκταμίευση. Χιλιάδες παιδιά περιμένουν δασκάλους και καθηγητές έως τον Νοέμβριο και τον Δεκέμβριο για να καλυφθούν τα κενά στα σχολεία.
ΑΚΟΥΕΙ ο πολίτης ότι θα γίνει μια νέα εθνική οδός, μια νέα γραμμή μετρό και απαιτούνται τουλάχιστον δέκα χρόνια για να ξεκινήσουν τα έργα. Αλλά και μικρότερα έως «αστεία» πρότζεκτ. Εδώ και πάνω από ένα χρόνο στη λεωφόρο Ποσειδώνος παραμένει ημιτελής μια πεζογέφυρα που κατασκευάζει η Περιφέρεια Αττικής. Ο λόγος της καθυστέρησης είναι άγνωστος, αλλά ο υπεύθυνος θα έπρεπε να είχε ήδη καρατομηθεί. Ή για πάνω από μια δεκαετία παραμένει στα χαρτιά η ανάπλαση του Λυκαβηττού και η αναστήλωση του ιστορικού θεάτρου.
ΥΠΑΡΧΕΙ και λογικός/παράλογος αντίλογος βέβαια. Λέει κάποιος, το παλαιό αεροδρόμιο του Ελληνικού παραμένει αναξιοποίητο εδώ και 18 ολόκληρα χρόνια, η πεζογέφυρα και το θέατρο του Λυκαβηττού σε πειράζει;
ΟΛΑ πειράζουν. Γιατί όλα τα παραπάνω και πολλά ακόμα δημιουργούν το «παγόβουνο» που εμποδίζει τη χώρα να πάει μπροστά. Χρονίζοντα και δυσεπίλυτα προβλήματα. Θα πρέπει, όμως, να τα λύσει η επόμενη κυβέρνηση και, μάλιστα, ταχύτατα!
*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου