Εκτοτε οι συγκεντρώσεις, με κάθε ευκαιρία, μετριούνταν σε… λαοθάλασσες. Πότε έφταναν από το Χίλτον στην Ομόνοια και πότε έμπαιναν και στις βάρκες, μπροστά στην πλατεία Αριστοτέλους, στη Θεσσαλονίκη. Σεσίλ ντε Μιλ δεν είχαμε να σκηνοθετήσει το πλήθος, αλλά δύο σκηνοθέτες -ένας της συντηρητικής παράταξης και ο άλλος του ΠΑΣΟΚ- έπαιρναν κριτικές, μετά από κάθε συγκέντρωση. Υπήρχε πάθος για τις μεγάλες συγκεντρώσεις που λειτουργούσαν ως… δημοσκόπηση. Περιττό να πω ότι στήνονταν φώτα, μεγάφωνα και εξέδρα για κάμεραμεν ακόμη κι εκεί που δεν υπήρχε περίπτωση να φτάσουν οι οπαδοί. Ομως, λόγοι εντυπωσιασμού το απαιτούσαν. Δεν θυμάμαι τώρα τη δαπάνη για το υπερθέαμα…

Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα

Οι ευρωεκλογές 2019 θα είναι ο τελευταίος απόηχος της επικής εποχής, που ήδη είχε αρχίσει να σβήνει από τα μέσα της δεκαετίας του ’90. Η σύγχρονη πολιτική Ιστορία θα καταγράψει ότι στην τελευταία συγκέντρωση του Τσίπρα ως πρωθυπουργού, πριν από τις ευρωεκλογές, για να αποκτήσει «όγκο» ήρθαν εκδρομή, από την Ξάνθη, οι Ρομά. Αυτός είναι ο μόνος λόγος για τον οποίο λυπάμαι που δεν θα συνεχιστούν…

Το νέο ὐφος προεκλογικής εκστρατείας που επέλεξε ο Κυριἀκος Μητσοτάκης είναι πιο δύσκολο από το να γεμἰσεις μια πλατεία με σημαίες, ντουντούκες, νεολαίους σε διατεταγμἐνη υπηρεσία, ξηρούς καρπούς και σουβλάκια. Χρειάζεται ο αρχηγός να θέλει την ανθρὠπινη επαφή. Να μπορεί να σφίξει χέρια -ξέρω κάποιον που για να αποφύγει τις χαιρετούρες κατέβαζε το μανίκι από το σακάκι του- και να ανταλλάξει πέντε λόγια, όχι απαραιτἠτως πολιτικά. Είναι πολιτική η εικόνα που δείχνει τον αρχηγό να απολαμβάνει που μιλάει στον κόσμο. Γιατί όσο να ‘ναι η εξέδρα και τα μικρόφωνα ήταν για εποχές που το πάθος των πράσινων και μπλε καφενεἰων είχε φτάσει στον ουρανό. Οι ΣΥΡΙΖΑίοι μάλλον ντρέπονται να πάνε σε συγκέντρωση.

Πάει καιρός που ο Τσίπρας κατέβηκε από το τρακτέρ και ανέβηκε στο κότερο και τα χτυπήματα στις πλάτες των συνταξιούχων έγιναν πραγματικότητα: Πισώπλατα τους χτύπησε, κόβοντας τις συντάξεις.

Την 7η Ιουλίου ο Μητσοτάκης θα έχει κάνει τρεις φορές το γύρο της Ελλάδας. Πόση μαύρη προπαγάνδα να επιστρατεύσει ο Τσίπρας όταν το πρόσωπο είναι σπαθί; Ενα πράγμα να μη ξεχάσει ο Κυριάκος: Ως πρωθυπουργός να συνεχίσει να βγαίνει από το Μαξἰμου. Αλλος φερέγγυος τρόπος για να ελέγχει όσα θα του λένε- «για το καλό του»- οι γύρω του, δεν υπάρχει. Το ύφος της εξουσίας του να δανειστεί από το ύφος της προεκλογικής εκστρατείας του.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου