«Οι Αμερικανοί απέσυραν την απειλή κλιμακούμενων δασμολογικών κυρώσεων στα προϊόντα μας από 1^η Ιουλίου. Δεν έδειξα τη γροθιά μου στον Τραμπ, αλλά του έτεινα το χέρι. Εγώ δεν πιστεύω στα αντίποινα. Είμαι εκ πεποιθήσεως ειρηνιστής, όπως ο Γκάντι, ο Λούθερ Κινγκ, ο Μαντέλα. Oμως ως αρχηγός κράτους δεν μπορώ να επιτρέψω σε κανέναν να αμφισβητήσει την εθνική μας κυριαρχία», θριαμβολόγησε στους παραληρούντες οπαδούς του ο Αντρές Μανουέλ Λόπες Ομπραδόρ από τη μεθοριακή Τιχουάνα.

Γράφει ο Γιάννης Παπαδάτος 

Στην πραγματικότητα η «νίκη» του θυμίζει πολύ τη… «νίκη» του Τσίπρα ύστερα από τη 17ωρη διαπραγμάτευση του Ιουλίου 2015! Κατ’ αναλογία ο Μεξικάνος απέφυγε τον οικονομικό πόλεμο των ΗΠΑ (όπως ο δικός μας την άτακτη χρεοκοπία) εκχωρώντας όμως τη μεταναστευτική πολιτική της χώρας του στους Αμερικανούς!

Με τη συμφωνία της Παρασκευής οι Αμερικανοί δέσμευσαν τους Μεξικανούς να αναπτύξουν 6.000 εθνοφρουρούς στα σύνορα με τη Γουατεμάλα, να υποδεχθούν τουλάχιστον 8.000 μετανάστες από την Κεντρική Αμερική και να μαντρώσουν επ’ αόριστον σε κέντρα κράτησης όλους τους αιτούντες πολιτικό άσυλο στις ΗΠΑ. Το μόνο που κατάφεραν οι Μεξικανοί ήταν να μη χαρακτηριστούν «ασφαλής χώρα», πράγμα που θα σήμαινε ότι ήταν αναγκασμένοι να κρατήσουν όλο το λατινοαμερικανικό μεταναστευτικό κύμα προς τις ΗΠΑ!

Αυτός ο πρωτοφανής εκβιασμός καταγγέλθηκε ως «επιχείρηση ομηρείας» από τον πρώην πρόεδρο του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου, Πασκάλ Λαμί. Δυστυχώς, έτσι λειτουργούν σήμερα οι διεθνείς σχέσεις.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου