Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη
Σήμερα, βλέπει τον πρώην σύντροφο να διεμβολίζει το πλοίο του, προσδοκώντας να του πάρει, αν όχι ναύτες, σίγουρα επιβάτες. Ηδη 169.286 ψηφοφόροι τού χάρισαν μια υποσχετική με επιτόκιο 2,99%, που προσδοκά να εξαργυρώσει την 7η Ιουλίου, τέσσερα χρόνια και δύο ημέρες μετά το δημοψήφισμα που τον πέταξε στη θάλασσα. «Είναι παράδοξο ο κ. Βαρουφάκης να θέλει να συνεργαστεί με τον Μητσοτάκη. Εδώ, βέβαια, ήθελε να συνεργαστεί με τον Σόιμπλε», λέει σήμερα θυμωμένος ο Αλέξης Τσίπρας, που βλέπει να βάλλεται εξ αριστερών του, αλλά μάλλον θα χρειαστεί κάτι περισσότερο από μια καλή ατάκα για να βουλώσει την τρύπα που μπάζει νερά.
ΜΙΑ ΓΡΗΓΟΡΗ ανάγνωση των εκλογικών επιδόσεων του ΜέΡΑ25 δείχνει πως ο Βαρουφάκης σημείωσε πολύ καλές επιδόσεις σε περιοχές που θεωρούνται ακόμα προνομιακές περιοχές για τον ΣΥΡΙΖΑ και την Κεντροαριστερά, όπως στο Ηράκλειο για παράδειγμα, όπου ήρθε τέταρτο κόμμα και στα Χανιά πέμπτο. Στον δυτικό τομέα Αθηνών επίσης, όπου ο ΣΥΡΙΖΑ κατέγραψε πτώση περίπου 5,5 μονάδων (27,53% από 33,18% τον Μάιο του 2014), το ΜέΡΑ25 πήρε 3,83%. Το σημαντικότερο όλων όμως είναι ότι το 60% περίπου των ψηφοφόρων του ΜέΡΑ25 είχε επιλέξει το 2015 τον ΣΥΡΙΖΑ. Δυστυχώς για τον Αλέξη Τσίπρα, υπάρχουν ακόμα πολλά που τον ενώνουν με τον πρώην σύντροφό του. Τουλάχιστον περισσότερα από όσα εκείνος θα ήθελε.
ΟΠΩΣ ΟΤΙ μιλούν στο ίδιο ακροατήριο και εποφθαλμιούν την προσέλκυση ψηφοφόρων από την ίδια δεξαμενή της Κεντροαριστεράς. Μπορεί ο Γιάνης Βαρουφάκης να προσπαθεί να πείσει πως προσελκύει το ενδιαφέρον ψηφοφόρων από όλο το πολιτικό φάσμα, ακόμα και από τη Δεξιά, όμως αυτό προκύπτει μόνο από τη χαλαρή ψήφο των ευρωεκλογών. Το δίλημμα των εθνικών εκλογών έχει άλλο διακύβευμα και στόχο. Πόσοι, άραγε, συντηρητικοί ψηφοφόροι θα γοητευθούν από το άκουσμα της «χρεοδουλοπαροικίας» ή θα πειστούν από την πρότασή του για χορήγηση δωρεάν ηρωίνης από μονάδες του ΕΣΥ σε όλη την Ελλάδα; Από την άλλη, η εντυπωσιακή διείσδυση του Βαρουφάκη σε αστικά κοινά, όπου η ΛΑΕ και η Πλεύση Ελευθερίας έχουν μηδαμινή αποδοχή, αποδεικνύει πως πρόκειται για μια οικογενειακή υπόθεση της Αριστεράς.
Ινάσιο Λούλα, ο «πρεσβευτής» του Καλού
Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ που ηχογραφούσε τις συνεδριάσεις του Eurogroup σίγουρα κρατούσε σημειώσεις και από τις κυβερνητικές συσκέψεις στην Αθήνα. Ο βαρουφακισμός, άλλωστε, γεννήθηκε από τη μήτρα του 2015 και ακόμα τρέφεται εντός της. Και αυτό είναι κάτι που ο Γιάνης ξέρει ότι ο Αλέξης ξέρει ότι το ξέρει. Το plan Β του Βαρουφάκη για IOU μπορεί να μην υλοποιήθηκε, όμως αυτό δεν σημαίνει πως δεν είχε άλλο στο συρτάρι. Αλλωστε, από την πρώτη στιγμή είχε ξεκαθαρίσει πως, ακόμα και αν εκλεγόταν ευρωβουλευτής στη Γερμανία, δεν θα υπηρετούσε, καθώς στόχος του ήταν πάντα η Ελλάδα.
ΟΜΩΣ, ΠΟΣΟ μακριά μπορεί να φθάσει ένας σχηματισμός επειδή πουλά το brand name Βαρουφάκη; Πόση απήχηση μπορεί να πετύχει ένας αιρετικός, αριστερός λόγος διανθισμένος με μπόλικο lifestyle, κεκαλυμμένο αντιευρωπαϊσμό, δυσνόητα μακροοικονομικά και με έναν επαναστάτη που φοράει λαχούρι; Με λίγα λόγια, πόσο Βαρουφάκη μπορούμε να αντέξουμε ακόμα; Η απάντηση είναι τόσο όσο. Τόσο μακριά έως το Ευρωκοινοβούλιο, όχι. Τόσο κοντά όσο το Εθνικό Κοινοβούλιο, ίσως. Τόσο Γιάνη ως ρυθμιστή των οικονομικών, όχι. Τόσο Βαρουφάκη ως απορρυθμιστή του ΣΥΡΙΖΑ, ναι. Κάτι μας λέει πως οι καλύτερες ΜέΡΕΣ25 δεν έχουν έρθει ακόμα.
*Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής