Γράφει ο Πάνος Αμυράς

Υστερα από την υποτονική εμφάνιση του κ. Τσίπρα στην ΕΡΤ, οι εναπομείναντες «στρατηγοί» του ΣΥΡΙΖΑ ώθησαν τον πρόεδρο του κόμματος να κάνει δηλώσεις έξω από το κυβερνητικό μέγαρο καταγγέλλοντας τους «ακραίους συντηρητικούς κύκλους της Ευρώπης» που πήραν θάρρος από τη νίκη του Μητσοτάκη στις ευρωεκλογές και συνέταξαν αρνητική έκθεση για την οικονομία.

Εδώ αρχίζουν τα ωραία. Ο πρωθυπουργός θέλει να πείσει τους πολίτες ότι οι Βρυξέλλες, μετά τις κάλπες της 26η Μαΐου, περίμεναν να δουν αν και ο Πατούλης κερδίσει τη Δούρου και μόλις βεβαιώθηκαν για το αποτέλεσμα συνέταξαν την έκθεση. Εάν πάλι γινόταν η έκπληξη και κέρδιζε ο ΣΥΡΙΖΑ, οι Βρυξέλλες θα χαιρέτιζαν την πρόοδο της ελληνικής οικονομίας.

Το πολιτικό ανέκδοτο που διηγήθηκε μπροστά στις κάμερες ο κ. Τσίπρας έχει εξήγηση. Το Μαξίμου φοβάται την πλήρη αποσυσπείρωση του ΣΥΡΙΖΑ ενώ βλέπει να συσσωρεύονται δυνάμεις της αριστεράς γύρω από το κόμμα του Βαρουφάκη, που απέκτησε φίλους μετά την ατυχία να μην εκλέξει ευρωβουλευτή για 394 ψήφους. Για αυτό και συμβούλευσαν τον κ. Τσίπρα να θυμηθεί τον αντιμνημονιακό του εαυτό και να καταγγείλει τη «νομενκλατούρα» της Ευρώπης. Με άλλα λόγια οι επιτελείς του Τσίπρα φωνάζουν στον αρχηγό τους: «Αριστερότερα Κουροπάτκιν», αντί για «δεξιότερα», όπως έλεγαν πριν από έναν αιώνα οι καφενόβιοι των Αθηνών που σχολίαζαν τις εξελίξεις του ρωσοϊαπωνικού πολέμου.

Η επιλογή του «αντιμνημονίου», που έγινε για τη συσπείρωση του «ανυπότακτου» ακροατηρίου, δημιουργεί δύο παράπλευρες απώλειες για τον ΣΥΡΙΖΑ.

Η πρώτη είναι ότι η «κωλοτούμπα» του πρωθυπουργού ένα μήνα πριν από τις κάλπες θα ενισχύσει την αίσθηση ότι καθαρό πολιτικό στίγμα έχει μόνο η Νέα Δημοκρατία που επιμένει στο τρίπτυχο λιγότεροι φόροι και εισφορές, ποιοτικές δουλειές μέσω επενδύσεων και ασφάλεια για τους πολίτες.

Η δεύτερη ζημιά για τον κ. Τσίπρα είναι ότι εάν κάποιοι ψηφοφόροι θέλουν να σηκώσουν κόκκινη παντιέρα κατά των Ευρωπαίων, πιο πιθανό είναι να επιλέξουν τον αυθεντικό αντιμνημονιακό Βαρουφάκη παρά τον ιμιτασιόν ΣΥΡΙΖΑ, που φόρτωσε στον λαό το δικό του μνημόνιο.

Εάν σε αυτά προσθέσουμε το εξευτελιστικό σκηνικό, που έχει στηθεί στο Κοινοβούλιο τα τελευταία 24ωρα με τα ρουσφέτια των βουλευτών, το βόλεμα θυγατέρων, συζύγων και λοιπών συγγενών, καταλαβαίνουμε ότι τα μηνύματα που λαμβάνουν στο Μαξίμου από τις δημοσκοπήσεις είναι απογοητευτικά.

Και στο παρελθόν κυβερνήσεις προσπαθούσαν να «βολέψουν» τα δικά τους παιδιά, λες και θα άλλαζε η τύχη τους, αλλά η σημερινή σπάει όλα τα ρεκόρ γιατί προχωρεί τα ρουσφέτια εν ονόματι του ηθικού πλεονεκτήματος. Ζουν τις τελευταίες «ημέρες της Πομπηίας» κοιτάζοντας πώς θα μπορέσουν να διορίσουν στο Δημόσιο όσους περισσότερους μπορούν. Μόνο που έτσι χάνουν το μεγάλο «δάσος» που θα αποκαλυφθεί πλήρως στις κάλπες της 7ης Ιουλίου.

Ο χρόνος των εκλογών και η ιταλική γλώσσα

Μία τοποθέτησή μου σε τηλεοπτική εκπομπή ότι δεν ήταν σημαντικός ο λόγος των εξετάσεων της 2ας Ιουλίου που επικαλέστηκε η κυβέρνηση για να μεταθέσει τις εκλογές από τις 30 Ιουνίου στις 7 Ιουλίου, ασφαλώς και δεν είχε σχέση με τη σημασία που έχει η εκμάθηση της ιταλικής γλώσσας στα σχολεία.

Κάθε καλοπροαίρετος θα κατάλαβε ότι δεν ήταν σημαντικό για το κράτος να εξαιρέσει τα 2 εξεταστικά κέντρα των Ιταλικών από την εκλογική διαδικασία και να προχωρήσει στη διενέργεια των εθνικών εκλογών. Αλλο η λειτουργία του κράτους και οι πολιτικές επιλογές για κρίσιμα ζητήματα όπως η ημερομηνία της κάλπης και άλλο η σημασία της ιταλικής γλώσσας, που δεν αμφισβητείται από κανέναν. Αυτά προς άρση κάθε παρεξήγησης.

Ο Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου