Γράφει ο Πάνος Αμυράς
Υπό την ανοχή των θεσμών, που έκλεισαν τα μάτια στην πρωτοφανή κίνηση του πρωθυπουργού να μοιράζει προκαταβολικώς λεφτά από πλεόνασμα που δεν υφίσταται, ο κίνδυνος υποτροπής της δημοσιονομικής κρίσης είναι υπαρκτός.
Σύμφωνα με την έκθεση της Κομισιόν, που αναμένεται να δοθεί αύριο στη δημοσιότητα, για φέτος εκτιμάται ότι υπάρχει δημοσιονομικό κενό της τάξης του 1% του ΑΕΠ (δηλαδή 1,9 δισ. ευρώ) για να επιτευχθεί ο στόχος του πλεονάσματος 3,5%.
Και ακόμη βρισκόμαστε στα μισά του έτους ενώ μεσολαβεί η προεκλογική περίοδος, που συνήθως λειτουργεί παραλυτικά στη λειτουργία του εισπρακτικού μηχανισμού.
Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι στη χθεσινή συνεδρίαση του Euroworking Group την Ελλάδα δεν εκπροσωπεί ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Γιώργος Χουλιαράκης, που το τελευταίο διάστημα έχει «εξαφανισθεί» από το προσκήνιο, αλλά ένας υπηρεσιακός παράγοντας του υπουργείου.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο έχει «παρατήσει» το ζήτημα της οικονομίας αλλά δεν θα διστάσει μέχρι τις 7 Ιουλίου να προχωρήσει σε νέο γύρο τυφλών παροχών με λεφτά που δεν προορίζονται για αυτό το σκοπό.
Ινάσιο Λούλα, ο «πρεσβευτής» του Καλού
Ολα δείχνουν ότι εφόσον στις 7 Ιουλίου επιβεβαιωθούν οι προβλέψεις και η Νέα Δημοκρατία κερδίσει τις εθνικές εκλογές με αυτοδυναμία, από την επομένη κιόλας θα αντιμετωπίσει μεγάλα δημοσιονομικά προβλήματα. Μέσα σε 6 μήνες θα πρέπει να κλείσει τη δημοσιονομική τρύπα χωρίς να επιβάλλει νέους φόρους. Είναι σαφές ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα χρειαστεί από την πρώτη κιόλας ημέρα να εφαρμόσει ένα πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων για την επανεκκίνηση της οικονομίας χωρίς δημοσιονομικές υπερβολές.
Θα ελπίζει στον ούριο άνεμο των αγορών για την απρόσκοπτη χρηματοδότηση του Δημοσίου και την προσέλκυση επενδύσεων. Ωστόσο το «βαρύ πυροβολικό» του σχεδίου της Ν.Δ. για αναπτυξιακό «μπουμ» είναι η μείωση των φόρων και για να γίνει εφικτή η υλοποίησή του πρέπει ο κ. Μητσοτάκης να περιορίσει την κρατική σπατάλη και τις δαπάνες για προσλήψεις που έχει προγραμματίσει ο ΣΥΡΙΖΑ.
Το στοίχημα της οικονομίας θα το κερδίσει η νέα κυβέρνηση από την αναθέρμανση της ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Μόνο έτσι θα δημιουργηθούν ποιοτικές δουλειές και θα πολλαπλασιαστούν τα οφέλη για τη χώρα. Αρκεί πρώτα ο κ. Μητσοτάκης να απενεργοποιήσει τις νάρκες που έχει αφήσει ο κ. Τσίπρας. Από την επομένη κιόλας των πανηγυρισμών που θα στηθούν για την πολιτική αλλαγή…
Το κοκαλάκι της νυχτερίδας
Το 2015 ο Αλέξης Τσίπρας αισθανόταν ανίκητος. Στις αρχές εκείνης της χρονιάς κατέγραφε δημοτικότητες άνω του 70% και ο στενός κύκλος του Μαξίμου υποστήριζε ότι θα κυβερνούσε επί 20 χρόνια σαν να κρατούσε το «κοκαλάκι της νυχτερίδας». Τέσσερα χρόνια μετά η κατάσταση είναι εντελώς διαφορετική. Ο κ. Τσίπρας έχει ήδη καταγράψει δύο βαριές ήττες σε ευρωεκλογές και κάλπες Τοπικής Αυτοδιοίκησης ενώ έπεται η δοκιμασία της 7ης Ιουλίου.
Αντιθέτως, ο Κυριάκος Μητσοτάκης έφερε την αυτοπεποίθηση στην παράταξη και κάθε του κίνηση συνοδεύεται από επιτυχή αποτελέσματα. Κάποιοι σχολίαζαν ότι την προηγούμενη εβδομάδα με την περιοδεία του στην Πελοπόννησο «εξέλεξε» τον περιφερειάρχη κ. Νίκα ενώ με τη βόλτα του στο Αιγάλεω και τις «χειραψίες» με τους πολίτες έκρινε το αποτέλεσμα στο δήμο, τον οποίο κέρδισε τελικά ο «γαλάζιος» υποψήφιος κ. Γιάννης Γκίκας για 54 ψήφους.
Με τους πολλούς
Η επικράτηση της Ν.Δ. σε δήμους της Δυτικής Αθήνας και σε περιοχές «μη προνομιούχων» έβαλε οριστικά στο περιθώριο το δίλημμα του ΣΥΡΙΖΑ «με τους πολλούς ή με τις ελίτ».
Οι πολλοί επέλεξαν τους υποψηφίους της Νέας Δημοκρατίας γιατί με τη σημερινή οικονομική πολιτική της κυβέρνησης τα μεσαία και χαμηλά εισοδήματα υπέφεραν από την υπερφορολόγηση και τη μείωση των μισθών. Το επόμενο στοίχημα για τη Ν.Δ. είναι να κερδίσει την εμπιστοσύνη των ψηφοφόρων στις 7 Ιουλίου και να εφαρμόσει μία νέα πολιτική για όλους. Με χαμηλότερος φόρους και ισχυρότερο κοινωνικό κράτος.
Ο Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου