Καταρχάς αποτελεί μέγα ολίσθημα του πρωθυπουργού το γεγονός ότι έβαλε ως βασικό θέμα της ατζέντας τα μισθολογικά αιτήματα των δικαστών και όχι ζητήματα σχετικά με την ποιότητα, το χρόνο απονομής της Δικαιοσύνης ή ακόμη και την αναθεώρηση του Συντάγματος. Απέναντί του είχε την ηγεσία της δικαστικής εξουσίας και όχι τους συνδικαλιστικούς εκπροσώπους των δικαστών.

Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

Η παρουσίαση του ειδικού μισθολογίου από το γενικό γραμματέα Δημοσιονομικής Πολιτικής του υπ. Οικονομικών έπρεπε να είχε γίνει στις δικαστικές ενώσεις, οι διοικήσεις των οποίων εδώ και 5 μήνες ζητούν ματαίως ραντεβού με τον πρωθυπουργό.

Με την ίδια λογική ο κ. Τσίπρας πρέπει να δει τον αρχηγό των Ενόπλων Δυνάμεων για το μισθολόγιο των στρατιωτικών, τον Αρχιεπίσκοπο για εκείνο των κληρικών και τους διευθυντές του ΕΣΥ για των ιατρών. Μόνο που την περασμένη Δευτέρα όχι μόνο δεν δέχθηκε να συναντήσει τους συνταξιούχους για να τους διαβεβαιώσει για τις προσεχείς συντάξεις τους αλλά είχαμε και το θλιβερό επεισόδιο με τον ψεκασμό χημικών.

Υπό το πρίσμα αυτό προκαλούν προβληματισμό και οι δηλώσεις των ανώτατων δικαστών μετά τη συνάντηση, σύμφωνα με τις οποίες η κυβέρνηση δεσμεύθηκε για τη μη μείωση των αποδοχών του κλάδου. Αυτό δεν ενδιαφέρει κανέναν σε θεσμικό επίπεδο.
Η Δικαιοσύνη είναι τυφλή απέναντι σε κάθε μορφή εξουσίας αλλά και σε κάθε προσπάθεια χειραγώγησής της. Ο συμβολισμός είναι ότι η Θέμις δεν έχει όραση για να μην μπορεί να αντιληφθεί οποιαδήποτε προσπάθεια επηρεασμού της από εξωτερικούς παράγοντες.
Οι δικαστές δεν έχουν καθήκον να πιάσουν το σφυγμό της κοινωνίας, δεν είναι αυτή δουλειά της Δικαιοσύνης. Οι πολίτες και ιδίως οι οικονομικά ασθενέστεροι, οι άνεργοι περιμένουν από το δικαστικό σώμα να επιτελεί το καθήκον του εφαρμόζοντας τη νομοθεσία και απονέμοντας το δίκαιο ανεξαρτήτως κλίματος και συνθηκών.

Aλλωστε, εάν ένας δικαστής αντιληφθεί χειραγώγηση συναδέλφων του, τότε έχει το χρέος να το ερευνήσει και να το αποκαλύψει.

Σε αντίθετη περίπτωση υπάρχει ο κίνδυνος της θεσμικής σύγχυσης και εν τέλει της κακοδικίας.

Ο σφυγμός της κοινωνίας αλλάζει γρήγορα και δεν αποτελεί κριτήριο δικαιοσύνης. Εκτός εάν πρότυπο ορισμένων στην κυβέρνηση είναι τα λαϊκά δικαστήρια, που μόνο ως σκέψη προκαλεί ανατριχίλα σε κάθε δημοκρατικό πολίτη.

ΑΝΤΙΟ, ΦΙΛΕ ΑΝΤΩΝΗ!

Είχα τη μεγάλη τιμή να γνωρίσω προσωπικά τον Αντώνη Σουρούνη. Ηταν ένα μεσημέρι στην πλατεία Μαβίλη, όπου περιμένοντας ένα επαγγελματικό ραντεβού τον είδα να ανεβαίνει το δρόμο. Είχα διαβάσει τα περισσότερα βιβλία του, θαύμαζα τη μεστή και ανθρώπινη γραφή του. Τον αναγνώρισα, του μίλησα, με κάλεσε αμέσως για τσίπουρα. Εκτοτε συναντηθήκαμε αρκετές φορές και είχα την τύχη να ακούσω πολλές προσωπικές του ιστορίες. Τους τελευταίους μήνες τα προβλήματα υγείας επιδεινώθηκαν και χθες μάθαμε το δυσάρεστο νέο. Αντίο, φίλε Αντώνη, αντίο, αιώνιε ταξιδευτή!

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΣΤΟ ΠΟΥΘΕΝΑ

Εάν στο Μαξίμου νομίζουν ότι ο κόσμος ασχολείται με το πώς θα γίνει η συνταγματική αναθεώρηση είναι βαθιά νυχτωμένοι. Η κυβέρνηση στήνει ένα σόου με επιτροπή εμπειρογνωμόνων, στην οποία θα μετέχει και ο ηθοποιός Γιώργος Κιμούλης, ξεχνώντας ότι η αναθεώρηση είναι μια διαδικασία που βάσει του Συντάγματος εξελίσσεται εντός του Κοινοβουλίου και όχι στις πλατείες. Τα υπόλοιπα είναι απλώς για να νομίζει ο κ. Τσίπρας ότι μπορεί να αλλάξει την ατζέντα από τους φόρους και τις περικοπές των συντάξεων.

*Ο Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής  του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου