Γράφει ο Γιάννης Παπαδάτος

Το ευρωσκεπτικιστικό Αγροτικό Κόμμα του 6%-7% στήριξε τους κεντροαριστερούς συνασπισμούς του 2005-2013 και αντιτάχθηκε από τη δεκαετία του ‘70 στην ένταξη στην ΕΟΚ. Πράγματι, το «Οχι» των Νορβηγών σε δύο δημοψηφίσματα (1973 και 1984) τους επέτρεψε να περισώσουν το κοινωνικό τους κράτος και να μην εκχωρήσουν τον έλεγχο του εθνικού τους πλούτου στις Βρυξέλλες. Κατά τα άλλα όμως η Νορβηγία… ανήκει ψυχή τε και σώματι στην Ε.Ε. κι ας μην εκπροσωπείται στο Ευρωκοινοβούλιο.

«Η χώρα μας έχει ενσωματωθεί δυναμικά στην Ε.Ε. παρόλο που δεν είναι μέλος της», τόνισε πριν από τρία χρόνια ο Νορβηγός πρέσβης στο Παρίσι σε Αυστριακό φοιτητή του Ερασμους. «Συμμετέχουμε ολοκληρωμένα στην εσωτερική αγορά, στα ευρωπαϊκά προγράμματα έρευνας, στη Συνθήκη Σένγκεν και συνεισφέρουμε στον ευρωπαϊκό προϋπολογισμό. Ομως η οικονομία μας είναι ισχυρή και θέλουμε να ελέγχουμε τον εθνικό μας πλούτο. Γι’ αυτό ο νορβηγικός λαός δεν βλέπει κανένα πλεονέκτημα υπέρ της ένταξης».

Τώρα όμως κάποιοι δεν βλέπουν πλεονεκτήματα ούτε υπέρ της ειδικής σχέσης που ουσιαστικά επιβάλλει στη Νορβηγία τους τέσσερις θεμελιώδεις κανόνες της Ε.Ε. (ελεύθερη διακίνηση αγαθών, υπηρεσιών, εργασίας και κεφαλαίου). Μάλιστα, ο αρχηγός του Κεντρώου Κόμματος, Τρίγκβε Βέντουμ, δήλωσε στην «Dagens Naeringsliv» ότι η κυβέρνηση που θα σχηματιστεί στο Οσλο μετά τις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2017 πρέπει να συντονιστεί με τους Βρετανούς για να πετύχει μια καλύτερη συμφωνία.

«Για εμάς η επαναδιαπραγμάτευση με την Ε.Ε. αποτελεί όρο συμμετοχή μας στην επόμενη κυβέρνηση», τόνισε ο κεντρώος ηγέτης, βάζοντας το μαχαίρι στο λαιμό των φιλοευρωπαίων Νορβηγών Εργατικών.