Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου

Εχει περάσει ένας Ηλίας Ηλιού, ένας Λεωνίδας Κύρκος, ένας Χαρίλαος Φλωράκης, ένας Μπάμπης Δρακόπουλος. Ολοι τους, με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του ο καθένας, υπήρξαν εξαιρετικά μαχητικοί, πολύ σκληροί στην κριτική τους και αιχμηροί στο λόγο τους. Κανένας τους όμως δεν υπήρξε αναιδής. Ούτε «καφενειακός τύπος». Κανείς τους δεν ευτέλισε το ναό της Δημοκρατίας, αντιθέτως τον κόσμησε, τον τίμησε και τον σεβάστηκε.

ΑΥΤΟ το Κοινοβούλιο έχει ζήσει μεγάλες πολιτικές αντιπαλότητες. Κάποιες από τις οποίες είχαν και έντονα προσωπικά στοιχεία. Οι συγκρούσεις, π.χ., Α. Παπανδρέου-Κων. Μητσοτάκη έχουν μείνει στην Ιστορία. Και ήταν κοινό μυστικό ότι σε προσωπικό επίπεδο και οι δύο ηγέτες δεν έτρεφαν τα καλύτερα αισθήματα ο ένας για τον άλλον. Ποτέ όμως δεν παρεξετράπησαν σε ύβρεις και σε καφενειακούς προσωπικούς χαρακτηρισμούς. Ποτέ δεν ξεπέρασαν το μέτρο και τα όρια. Συγκρούονταν πολύ σκληρά, αλλά χωρίς ποτέ να γίνονται «θρασίμια».

ΜΕΧΡΙ που ήρθε ο «νταουλιέρης» και «οδηγός καραβανιού». Ο οποίος μετέφερε μέσα στη Βουλή την αγωγή, την κουλτούρα, την αισθητική και την αργκό της μαθητικής παρέας του. Ο Α. Τσίπρας ήταν αυτός που διανοήθηκε και εκστόμισε την φράση, που ποτέ κανένας άλλος δεν τόλμησε: «Είσαι πολύ μικρός για να μιλάς εσύ για μένα»! Το είπε πρωθυπουργός δυτικής χώρας στον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Λίγο νωρίτερα, κάνοντας το «αλάνι», είχε πει ότι «θα σας πάω μέχρι τέλους». Και κορύφωσε την πολιτικά άξεστη και χυδαία συμπεριφορά του, αποκαλώντας «γλάστρα» τον Στ. Κυμπουρόπουλο. Εναν τετραπληγικό συνάνθρωπό μας, ο οποίος έχει δώσει τη δική του μάχη και πέτυχε ό,τι πέτυχε όντας ΑμεΑ…

ΦΡΑΣΕΙΣ και συμπεριφορές που συναντά κανείς μόνο σε καβγάδες κακόφημων καφενείων, όπου συχνάζουν «θρασίμια» και «αλάνια», πριν και μετά την επόμενη «δουλειά» τους. Αυτήν την ευτελή συμπεριφορά μετέφερε ο… πρωθυπουργός της χώρας μέσα στη Βουλή. Επιδεικνύοντας την έλλειψη αγωγής και παιδείας που τον χαρακτηρίζουν και κάνοντας την αστική ευγένεια να μοιάζει με αξία από άλλον πλανήτη.

«ΑΛΛΑΞΕ ο Τσίπρας;», αναρωτήθηκαν κάποιοι καλοπροαίρετοι που άκουσαν και δεν πίστευαν στ’ αφτιά τους. Προφανώς και δεν άλλαξε. Αυτό που άλλαξε είναι ότι ο Α. Τσίπρας «βγήκε από το ρόλο» που έπαιζε και έγινε ο εαυτός του. Το «καλοσυνάτο παιδί» με το «μόνιμο χαμόγελο στα χείλη» και τη «χαρισματική προσωπικότητα» έσπασε. Κι έσπασε όταν «πιάστηκε στα πράσα»: Την ώρα που απολάμβανε αμέριμνος τα προνόμια των ελίτ πάνω στην υπερπολυτελή θαλαμηγό της wanna be «Αθάνατης» κ. Παναγοπούλου. Και «πιάστηκε στα πράσα» να απλώνει χέρι στο άγιο δισκοπότηρο της ελληνικής κοινωνίας: στην αξιοπρέπειά της, στις ευαισθησίες της και τη νοημοσύνη της. Μετά την άθλια υποκρισία στην τραγωδία που έγινε στο Μάτι, ήρθε η υποκρισία του ανθρώπου που πουλούσε προστασία στη φτωχολογιά και το λαό απέναντι στις ελίτ.

ΕΚΕΙ ακριβώς «κράσαρε» ο Α. Τσίπρας. Εκεί έχασε τον έλεγχο κι εκεί συστήθηκε κανονικά στον ελληνικό λαό. Αν κανείς διάβαζε τις φράσεις που είπε ο Α. Τσίπρας, χωρίς να ξέρει ποιος τις είπε, θα νόμιζε ότι τις είχε πει ο Πολάκης. Εκεί ακριβώς αποδείχθηκε η πολιτική και αισθητική ταυτοπροσωπία Τσίπρα και Πολάκη. Εκεί έγινε κατανοητό γιατί ο πρωθυπουργός ταυτίστηκε με τον «αψύ Σφακιανό» και μετέτρεψε την πρόταση μομφής σε ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση. Γιατί ο «ξεμπροστιασμένος Τσίπρας» είναι ένας Πολάκης. Τίποτα άλλο. Κι αυτό, όπως και να το δει κανείς, «κάνει» έναν πρωθυπουργό, ο οποίος πράγματι «είναι λίγος». Λίγος και κακών προδιαγραφών, οι οποίες επί σειρά ετών είχαν κρυφτεί καλά. Οπως καλά είχαν κρυφτεί και φωτογραφίες από τη θαλαμηγό μέχρι να δουν το φως της δημοσιότητας.

Ταραχή στο Μαξίμου

Τίποτα δεν πάει καλά στο Μ. Μαξίμου. Τίποτα δεν του βγαίνει κι όλα, μ’ έναν μαγικό τρόπο, στρέφονται εναντίον του. Οταν ο Κ. Μητσοτάκης προανήγγελλε την κατάθεση πρότασης μομφής κατά του Π. Πολάκη, στο Μ. Μαξίμου μόνο σαμπάνιες δεν άνοιξαν. Μιλούσαν μεταξύ τους για «επική γκάφα του Μητσοτάκη» και ετοιμάζονταν για «τριήμερο γλέντι». Νομίζοντας ότι θα είχαν την ευκαιρία να «γλεντήσουν» τη Ν.Δ., αναγκάζοντάς τη «να μιλάει και να συμφωνεί» με τη θετική ατζέντα των μέτρων της κυβέρνησης.

Ομως και πάλι οι σχεδιασμοί του Μ. Μαξίμου έμειναν στο χαρτί. Με αποτέλεσμα χθες, βλέποντας το προχθεσινό «Βατερλώ του Τσίπρα», να επικρατήσει και πάλι πανικός. Τα μηνύματα από την Κ.Ο., άλλωστε, ήταν σαφή: «Αλλα μας λέγατε ότι θα γίνουν κι άλλα έγιναν». Οι πληροφορίες λένε ότι καταβάλλεται προσπάθεια ώστε σήμερα που είναι η τελευταία μέρα και η ψηφοφορία «να το πάρει επάνω του ο Αλέξης», σε μια προσπάθεια να μετριαστούν οι εντυπώσεις από την σαρωτική ήττα της Τετάρτης. Μπορεί άραγε ένας «πολυτραυματίας», όπως ο Α. Τσίπρας, να «αναρρώσει» σε 2 εικοσιτετράωρα;

Δια χειρός Καρτερού…

Με μια καλογραμμένη και μακροσκελή ανάρτηση στο FB επιχείρησε να απαντήσει ο Α. Τσίπρας σε αυτό που δεν απάντησε εντός της Βουλής, όταν ο Κ. Μητσοτάκης έκανε λόγο για τις σχέσεις της οικογένειας του πρωθυπουργού με τη χούντα. Η ανάγκη της απάντησης που δεν έδωσε ο ίδιος ο Α. Τσίπρας κρίθηκε άκρως απαραίτητη, καθώς η αιχμή του προέδρου της Ν.Δ. «έκανε γκελ στην κοινωνία».

Κάπως έτσι έπιασε δουλειά ο Θ. Καρτερός, ο οποίος μ’ ένα καλογραμμένο και συναισθηματικό κείμενο προσπάθησε να «απαντήσει» και να φτιάξει το πορτρέτο ενός «σχεδόν αντιστασιακού». Μόνο που δεν μπόρεσε να αποφύγει τις σκόπιμες ασάφειες και τις μη απαντήσεις στα επίμαχα σημεία. «Μπερδεύονται» σκόπιμα οι χρόνοι με έξυπνα χρονικά μπρος-πίσω, με ηθελημένη σύγχυση των ρόλων του πατέρα και του θείου του Α. Τσίπρα, χωρίς να αποσαφηνίζονται κρίσιμα θέματα. Οπως π.χ. πώς ο αντιστασιακός θείος του πρωθυπουργού βρέθηκε στο Δ.Σ. του Παναθηναϊκού με τις ευλογίες του Ασλανίδη και αφού προηγουμένως είχε απαλλαγεί των κατηγοριών, λόγω… ελλιπών στοιχείων. Λείπουν βέβαια και στοιχειοθετημένες, συγκεκριμένες, σαφείς απαντήσεις και για το αν όντως η οικογένεια του Α. Τσίπρα είχε πάρει ή όχι έργα από τη χούντα.

Απίστευτη Ζαΐρη-«καλύτερη» Τασία!

Σε ρόλου ενεργού κομματικού στελέχους εμφανίστηκε χθες η επικεφαλής της Αρχής για το ξέπλυμα βρόμικου χρήματος Α. Ζαΐρη στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής. Βουλευτές που συμμετείχαν στην ακρόαση της κ. Ζαΐρη έφυγαν με τη βεβαιότητα ότι η επικεφαλής της Αρχής «είχε έρθει καλά δασκαλεμένη». Καθώς η κ. Ζαΐρη υπερασπίστηκε με θέρμη τους χειρισμούς της για τη ΔΕΠΑ, διεύρυνε σκόπιμα την προς διερεύνηση περίοδο, αφαιρώντας «βάρος» από τον Λ. Λαυρεντιάδη, και επικαλούνταν μονίμως το «απόρρητο» όταν η συζήτηση έφτανε στον Πετσίτη και τους λογαριασμούς του.

Ωστόσο, όπως λένε βουλευτές της Επιτροπής, «η κ. Ζαΐρη δεν μπόρεσε να κρύψει ότι η έρευνα της είναι ένα μπάχαλο», καθώς και ότι «η ίδια είναι ανεπαρκής ή απρόθυμη να αντεπεξέλθει στις υποχρεώσεις της». Χαρακτηριστικό είναι ότι δήλωσε… αναρμόδια να ελέγξει το «σώμα του πιθανού εγκλήματος», όπως επιταγές της ELFE προς τη ΔΕΠΑ…

Την παράσταση όμως «έκλεψε» και πάλι η πρόεδρος της Επιτροπής Τ. Χριστοδουλοπούλου, η οποία με το γνωστό «δημοκρατικό» τρόπο της είτε απαντούσε… εκ μέρους της Α. Ζαΐρη είτε λογόκρινε ερωτήσεις και στο τέλος διέκοψε βίαια και αναιτιολόγητα τη συνεδρίαση, με το «έτσι θέλω»…

Απορίες

1. Θα του το ξαναδώσει το κότερο έτσι όπως «έκαψε» την «Αθάνατη» υποψηφιότητά της;

2. Δηλαδή «κιτρινισμός» είναι μόνο όταν μιλάμε για τα «κότερα της Αριστεράς» και όχι για τα κότερα των «άλλων»;

3.  Κύριε Τζανακόπουλε, πάντα «το χρώμα σας ήταν το κίτρινο»;

Από την στήλη «ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ» στην έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου