Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη

Μήπως δεν έχουμε ακούσει ξανά να εμπλέκονται στην πολιτική αντιπαλότητα γυναίκες, παιδιά, γονείς, ακόμα και παππούδες; Πολλές φορές, δυστυχώς. Γίνεται κάθε φορά που το κλίμα είναι ιδιαίτερα τεταμένο, που οι εκλογές πλησιάζουν και η πόλωση χτυπάει κόκκινο. Βέβαια, όπως έχει αποδείξει η πικρή εμπειρία, ποτέ οι κόντρες αυτές δεν οδήγησαν σε κάτι ουσιώδες, εκτός ίσως από την εκτόνωση της βαλβίδας σε μια χύτρα που θερμαίνεται περισσότερο απ’ όσο πρέπει. Και η πολιτική χύτρα στις ημέρες μας είναι σε σημείο υψηλού βρασμού από το 2012.

Είναι γεγονός, βέβαια, πως συνήθως η «οικογενειακή ευθύνη» ήταν η εύκολη και ισοπεδωτική μπουλντόζα που χρησιμοποιούσαν οι αριστερίζοντες. Ηταν το επιχείρημα που ανέσυραν όταν τα έβρισκαν σκούρα, πατώντας με άνεση τη γραμμή που χωρίζει τους ζωντανούς από τους νεκρούς. Απάντησε χθες ο πρωθυπουργός για τον πατέρα του και καλά έκανε. Οπως καλώς έκαναν και απάντησαν για τη μητέρα τους, τη Μαρίκα Μητσοτάκη, τόσο ο Κυριάκος Μητσοτάκης όσο και η Ντόρα Μπακογιάννη όταν πριν μερικούς μήνες αποφάσισε ο Παναγιώτης Κουρουμπλής να την εμπλέξει στη δημόσια αντιπαράθεση. Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε και άλλες προσωπικές επιθέσεις σε άτομα που δεν εμπλέκονται με την πολιτική, όπως η Μαρέβα Μητσοτάκη, η οποία μπαίνει στο στόχαστρο των επιθέσεων κάθε φορά που ο ΣΥΡΙΖΑ ζορίζεται. Πώς το είχε πει κάποτε ο Ανδρέας Παπανδρέου; «Μη χτυπάτε τη Δήμητρα, χτυπάτε εμένα».

Καλό είναι, λοιπόν, η πολιτική να γίνεται με επιχειρήματα και οι όποιες κόντρες να αρχίζουν και να τελειώνουν μεταξύ των ίδιων των πολιτικών και όχι των οικογενειών τους. Ομως, αυτό πρέπει να το θυμούνται όλοι. Ιδίως οι «πρωτόβγαλτοι» στην πολιτική, που σαν έτοιμοι από καιρό άνοιξαν τον ασκό του Αιόλου καθυβρίζοντας και στοχοποιώντας τους αντιπάλους τους, και τώρα δηλώνουν έκπληκτοι. Αλλά έτσι είναι. Οποιος σπέρνει ανέμους θερίζει θύελλες.

*Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου