Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης*

Η εξήγηση είναι απλή: Σε δύο εβδομάδες στήνονται κάλπες. Βλέπει την ήττα να έρχεται. Σιγά-σιγά συνειδητοποιεί πως η αντίστροφη μέτρηση έχει αρχίσει. Ξέρει πως οι μέρες του στην εξουσία είναι πλέον μετρημένες. Δεν μπορεί να κρυφτεί. Εξωτερικεύει το άγχος του. Που κάποιες στιγμές μετατρέπεται σε πανικό. Πλέον, δεν έχει να αντιμετωπίσει μόνο το φόβο της ήττας. Αυτό, όσο και αν δεν είναι εύκολο, ξέρει ότι δεν μπορεί να το αποφύγει. Αυτό που φοβάται πια είναι μια πιθανή εκλογική συντριβή.

ΜΙΑ εκλογική συντριβή δεν θα σημάνει «βελούδινη» αποχώρηση από το Μαξίμου, αλλά… αποκαθήλωση. Το έχουμε δει το σκηνικό πολλές φορές στην ιστορία των εκλογών. Τα στελέχη των κομμάτων που χάνουν κρατούν τα στόματα κλειστά μέχρι τις επτά το βράδυ της Κυριακής. Από το επόμενο λεπτό «σπάνε». Και ξαφνικά, ενώ υποστήριζαν πως όλα έγιναν με σωστό τρόπο, πως όλα πήγαιναν καλά, αλλάζουν τροπάριο. Γιατί πολύ απλά δεν έχουν να χάσουν κάτι άλλο.

ΤΟΤΕ ανοίγει η εσωκομματική κουβέντα. Τότε αρχίζει η σκληρή αυτοκριτική. Τότε λένε ότι υπήρξαν λάθη, αλλά στρέφουν και το δάχτυλο προς τους υπαίτιους. Και ο Αλέξης Τσίπρας, είναι αλήθεια, είχε πάρει το παιχνίδι «επάνω» του καθ’ όλη τη διάρκεια της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Οπως είναι απόλυτα λογικό, και όλη η ευθύνη της ήττας/συντριβής θα πέσει «επάνω» του.

Ο Αλέξης Τσίπρας, λοιπόν, βλέπει την ήττα να έρχεται και δεν μπορεί να αντιδράσει. Γιατί πλέον δεν έχει να απαντήσει μόνο για τη μνημονιακή κωλοτούμπα του. Αλλιώς σχεδίαζε και «ονειρευόταν» αυτή την προεκλογική περίοδο. Αλλά ο «νόμος του Μέρφι» έχει πια ενεργοποιηθεί. Και, όπως είναι γνωστό, «τίποτα δεν είναι τόσο στραβό ώστε να μην μπορεί να πάει χειρότερα».

ΑΡΧΙΚΑ «έσκασε» η υπόθεση Λοΐζου, στη συνέχεια το… δίδυμο Κουρουμπλή – Αμβρόσιου και με τον… διαπλεκόμενο Κόκκαλη το ευρωψηφοδέλτιο γύρισε μπούμερανγκ. «Στο καπάκι» ήρθε το φιάσκο της Novartis. Αμέσως μετά «έσκασε» η αήθης επίθεση του Πολάκη στον Κυμπουρόπουλο. Στη συνέχεια οι νέες αποκαλύψεις για τη fake σύσκεψη στο Συντονιστικό για την τραγωδία στο Μάτι. Το τελειωτικό χτύπημα ήταν και… προσωπικό: οι κρυφές διακοπές στη θαλαμηγό της Παναγοπούλου.

ΠΩΣ ΝΑ μη βγει εκτός… εαυτού; Οσες παροχές, όσα μερίσματα κι αν δώσει, ό,τι κι αν υποσχεθεί, δεν γυρίζει το κλίμα. Γιατί πολύ απλά οι πολίτες γνωρίζουν ότι επί μια τετραετία υπερφορολογήθηκαν, πλήρωσαν βαρύ λογαριασμό. Και τώρα χάθηκε και το υποτιθέμενο «ηθικό πλεονέκτημα». Ολοι πια μπορούμε να φανταστούμε πώς θα είναι και πώς θα συμπεριφέρεται ο Αλέξης Τσίπρας το βράδυ της εκλογικής ήττας. Κανείς δεν θα εκπλαγεί. Οσο περνάει ο καιρός τόσο εξωτερικεύει τον… πολακισμό που κρατούσε με το… ζόρι μέσα του!

*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου