Κατήγγειλαν, μάλιστα, στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ως υπεύθυνους για σκευωρία και στημένα πορίσματα.
Μία ημέρα νωρίτερα ο Π. Πολάκης και ο Π. Καμμένος είχαν αρνηθεί την άρση της ασυλίας τους και επικαλέστηκαν το νόμο περί ευθύνης υπουργών, με τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ να ασπάζονται τη θέση των δύο ότι η εξύβριση και η συκοφαντική δυσφήμηση αποτελούν μέρος της άσκησης των υπουργικών καθηκόντων.
Με απλά λόγια, οι βουλευτές της αντιπολίτευσης ζήτησαν από μόνοι τους να αρθεί η ασυλία τους ώστε να διερευνηθούν πλήρως από τη Δικαιοσύνη οι υποθέσεις στις οποίες έχει εμπλακεί το όνομά τους για την περίοδο που ήταν υπουργοί, ενώ την ίδια ώρα η κατ’ εξακολούθηση αποφυγή της Δικαιοσύνης από Πολάκη – Καμμένο υπερβαίνει τα εσκαμμένα…
H Οξφόρδη και το σύνδρομο της Κίνας
Ομως, είναι προφανές ότι α λα καρτ αποφάσεις και ευαισθησίες δεν υπάρχουν. Δεν μπορεί η συμπολίτευση να καταψηφίζει την άρση ασυλίας όταν πρόκειται για πρόσωπα που συμμετέχουν ή συμμετείχαν στη δική της κυβέρνηση και να στοχοποιεί βουλευτές της αντιπολίτευσης.
Η κυβερνητική προπαγάνδα έβαλλε κατά του «άθλιου» άρθρου 86 του Συντάγματος περί ευθύνης υπουργών, αλλά κρύβεται πίσω από αυτό όταν στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ή των ΑΝ.ΕΛ. κινδυνεύουν να βρεθούν αντιμέτωποι με τα ποινικά δικαστήρια. Ή καταγγέλλεις το άρθρο 86 και παρουσιάζεσαι μόνος σου στο φυσικό δικαστή ή αλλιώς το αποδέχεσαι. Επιλεκτικές αποφάσεις δεν νοούνται.
Η εφημερίδα μας τάσσεται πάντοτε υπέρ της άρσης της ασυλίας για όσους ασκούν υπουργικά καθήκοντα, ώστε να υπάρχει ενιαία αντιμετώπιση. Η διπλή υποκρισία από την πλευρά των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝ.ΕΛ. έχει ξεπεράσει κάθε όριο.
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου