Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου
Θα μπορούσε να είναι μια γνήσια… «αναρώτηση» ενός ρομαντικού αριστερού. Θα μπορούσε να είναι ακόμα και το αυθόρμητο ξέσπασμα ενός συνεπούς «κομμουνιστή», όπως έχει δηλώσει ο ίδιος. Θα μπορούσε, τέλος, να είναι η ιερή αγανάκτηση ενός ανθρώπου που έχει ανοιχτό και διαρκές μέτωπο με τη μισαλλοδοξία και το διχασμό.
ΟΜΩΣ, τόσο ο δημόσιος λόγος του Κ. Αρβανίτη όσο και ο τρόπος με τον οποίο χρησιμοποίησε τη δημόσια τηλεόραση επί ΣΥΡΙΖΑ, δεν αφήνουν πολλά περιθώρια παρερμηνειών. Ο συνάδελφος μετέτρεψε την «Αλλη Διάσταση» σε προπαγανδιστικό βήμα και σε «κατηχητικό του ΣΥΡΙΖΑ». Με πλήρη συνείδηση και συνέπεια. Δεν δίστασε να πάρει «αριστερή» θέση σε όλα τα ζητήματα που ανέκυψαν στη διάρκεια της ΠΦΑ. Πόσω μάλλον σ’ αυτά που κουβαλούσαν και «ιδεολογικό φορτίο». Ανοιχτά και καθαρά. Δεν προκαλεί εντύπωση ότι ο Κ. Αρβανίτης φαντασιώθηκε πως βρισκόταν σε κάποιο «μπλόκο της Κοκκινιάς» και όχι στην Κατερίνη, όπου -κακώς!- αποδοκιμάστηκε. Αλλωστε, όταν έχεις «γράψει» επιτυχίες, όπως το να αποκαλείς δημοσίως «μ@λ@κ@» εν ενεργεία πρωθυπουργό, αυτά μοιάζουν «πταίσματα».
ΑΠΟ ΤΗΝ πλευρά του, ο Αμβρόσιος είναι ένας κήρυκας ακραίων και ρατσιστικών απόψεων, αλλά και μισαλλοδοξίας. Τι κι αν η μισαλλοδοξία του Αμβρόσιου είναι «ακροδεξιά» και του Κ. Αρβανίτη «αριστερή»; Η μισαλλοδοξία είναι μισαλλοδοξία. Διαιρεί και διχάζει. Φανατίζει και πολώνει. Αρα, όσο «απέναντι» κι αν φαίνεται, είναι με τον Αμβρόσιο, αλλά τόσο κοντά είναι. Ο Π. Κουρουμπλής απλώς υπήρξε πιο ειλικρινής, ως μετρ της ψηφοθηρίας.
ΑΛΛΑ και η γνήσια απορία του Κ. Αρβανίτη, ουσιαστικά, τι δουλειά έχουμε στον ίδιο χώρο με τον Κουρουμπλή, είναι ή αφελής ή υστερόβουλη. Ο Π. Κουρουμπλής είναι πλέον πολλά χρόνια στον ΣΥΡΙΖΑ. Και μάλιστα τιμήθηκε από τον Α. Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ με αλλεπάλληλα υπουργεία. Τώρα κατάλαβε ο Κ. Αρβανίτης ποιος είναι και τι χούγια έχει ο Π. Κουρουμπλής; Πολύ αφελές για να είναι και αληθές. Οξύνθηκαν, άραγε, τα «αριστερά αντανακλαστικά» του τώρα που διεκδικούν την ίδια ψήφο στην ευρωκάλπη; Πολύ ευτελές και ιδιοτελές για να είναι αυτό. Ή έστω μόνο αυτό.
Ντόναλντ Τραμπ και Δαλάι Λάμα
ΠΡΟΦΑΝΩΣ συμβαίνει κάτι άλλο. Το οποίο δεν συμβαίνει μόνο στον Κ. Αρβανίτη. Συμβαίνει και σε αρκετούς άλλους, οι οποίοι από κάποιου είδους ιδεασμό αρνούνται την πραγματικότητα. Αρνούνται να παραδεχθούν και να ομολογήσουν ακόμα και στον εαυτό τους ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει υποστεί πολιτική μετάλλαξη. Οτι ο σημερινός ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει την παραμικρή σχέση με το ψευδόμενο ΣΥΡΙΖΑ που κέρδισε τις εκλογές το 2015. Οτι το κόμμα της Αριστεράς, αντί να… καταπιεί το «βαθύ» ΠΑΣΟΚ, αφέθηκε να το… καταπιεί το «βαθύ ΠΑΣΟΚ». Και ότι, δυστυχώς για τον «βαθύ ΣΥΡΙΖΑ», ο Π. Κουρουμπλής και οι Κοτσακάδες, οι Ραγκούσηδες, οι Τζουμάκες, οι Μωραΐτηδες, οι Τόλκες κ.λπ. είναι πιο γνήσιοι εκφραστές αυτού που είναι σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ και η «Προοδευτική Συμμαχία». Επομένως, Κώστα Αρβανίτη, «το θέμα» δεν είναι «γιατί είναι ο Κουρουμπλής μαζί σας», αλλά το θέμα είναι γιατί και πώς βρεθήκατε εσείς μαζί με τον Κουρουμπλή και τους Κουρουμπλήδες. Και σας «κατάπιαν». Κι αυτό, ξέρεις, δεν απαντάται με μια θεαματική και θεατρική έξοδο από το πλατό της «Αλλης Διάστασης»…
Κωλοτούμπα και στον αιγιαλό!
Κάτω από την κατακραυγή και το σάλο που ξεσηκώθηκε, η κυβέρνηση, διά της κ. Παπανάτσιου, αναγκάστηκε ν’ αποσύρει χθες τις διατάξεις για τη διάσωση αυθαιρέτων σε αιγιαλό. Το κερασάκι στην τούρτα της κατακραυγής ήταν η έκθεση της επιστημονικής υπηρεσίας της Βουλής. Η οποία αποφάνθηκε για το προφανές: Η διάσωση των αυθαιρέτων δεν είναι συμβατή με τα άρθρα του Συντάγματος για την προστασία του περιβάλλοντος. Τι να πρωτοθαυμάσει κανείς; Την οικολογική ευαισθησία της αριστερής κυβέρνησης, η οποία έχει και οικολογική συνιστώσα; Τη «μουλωχτή πρεμούρα» να «βολέψει» αυθαιρετούχους πάνω στο κύμα παραμονές εκλογών; Και ποιοι έχουν αυθαίρετα στον αιγιαλό; Τα φτωχαδάκια που υποκρίνεται η κυβέρνηση ότι στηρίζει, ή κάποιοι άλλοι; Ή μήπως να θαυμάσει κανείς -για μία ακόμα φορά- την «αριστερή υποκρισία», η οποία πράγματι «δεν είναι σαν των άλλων». Είναι πολύ πιο κυνική. Εχουν περάσει μόλις εννέα μήνες από την εθνική τραγωδία στο Μάτι. Από τότε δηλαδή που η κυβέρνηση μέσα στην απελπισία της όχι τόσο για τους νεκρούς, όσο για να κρύψει την εγκληματική ανικανότητα και αδράνειά της, προσπάθησε να ρίξει το φταίξιμο για την τραγωδία στην αυθαίρετη δόμηση! Τότε που μαζί με την… κλιματική αλλαγή και τα… στίγματα των δορυφόρων που έδειχναν το… σχέδιο εμπρησμού, επιστρατεύτηκαν και τ’ αυθαίρετα. Το να ψάχνει κανείς συνέπεια στον ΣΥΡΙΖΑ είναι σαν να ψάχνει ψύλλους στ’ άχυρα. Αλλά η υποκρισία του παραμένει πάντοτε… αξιοθαύμαστη.
«Καίνε» Μανόλο, τους «καίει» Μανόλο
Οσο δεν μιλούσαν καθόλου για την υπόθεση Πετσίτη μάλλον ήταν καλύτερα για την κυβέρνηση. Γιατί, από τη στιγμή που άρχισαν να μιλάνε, συνέβησαν οι εξής δύο δυσάρεστες για την κυβέρνηση εξελίξεις: 1. Αρχισαν να πληθαίνουν τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που παίρνουν αποστάσεις από τον Ν. Παππά και το συμμαθητή του. Μετά τον Δ. Τζανακόπουλο και τον Π. Σκουρλέτη ακολούθησαν οι Γ. Μουζάλας, Σ. Παπαδόπουλος, Γ. Βαρεμένος. 2. Αντί να δίνονται απαντήσεις και να κλείνουν θέματα, ανοίγουν όλο και περισσότερο. Χθες ο Δ. Τζανακόπουλος, σε μία ακόμα αποτυχημένη προσπάθεια, επέμεινε στη «θεωρία του ιδιώτη Πετσίτη», που από το 2015 -και όχι από το 2016, που έχει πει ο Ν. Παππάς- «έκανε τις προσωπικές του επιλογές, για τις οποίες είναι υπεύθυνος». Στη συνέχεια όμως αναρωτήθηκε, εκτιθέμενος: «Δεν καταλαβαίνω ποιο είναι το θέμα, μπαινόβγαινε στο Μ. Μαξίμου λέτε, υπάρχει κάποια συγκεκριμένη κατηγορία; Υπάρχει κάποια συγκεκριμένη καταγγελία»;…
…Και αυτογκόλ!
…Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος προφανώς δεν διαβάζει εφημερίδες, δεν ακούει ραδιόφωνο και δεν βλέπει τηλεόραση. Και κυρίως δεν παρακολουθεί το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αλλά και το ΚΙΝ.ΑΛ. Γι’ αυτό δεν γνωρίζει -όπως δεν έχει διαψευστεί- ότι έχουν βρεθεί αδικαιολόγητα χρήματα σε κάποιους από τους λογαριασμούς του που φέρονται να έχουν ανοιχθεί. Δεν ξέρει, επίσης, ότι τροφοδότης αυτών των χρημάτων φέρεται να είναι ο Α. Αρτεμίου, επίσης επισκέπτης του Μ. Μαξίμου, φίλος και συνταξιδιώτης του Ν. Παππά στη Βενεζουέλα. Χθες η Ν.Δ. με επίσημη ανακοίνωσή της θέτει ένα ερώτημα: «Σε ποιες τσέπες κατέληγαν τα εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ που εισέπραττε ο Μ. Πετσίτης, ο οποίος μπαινόβγαινε στο Μαξίμου;». Επίσης, διατύπωσε ένα αίτημα: «Να ανοίξουν οι λογαριασμοί όλων των εμπλεκόμενων». Μήπως κατάλαβε τώρα ο κ. Τζανακόπουλος «ποιο είναι το θέμα» και ποιες οι «συγκεκριμένες καταγγελίες (…) κατηγορίες»;
Απορίες
1. Σκάνδαλο είναι, τελικά, η Novartis ή χρηματιστήριο; Ξεκίνησε ως σκάνδαλο 83 δισ., έπεσε στα 23 και χθες ο Τσίπρας το ανέβασε λίγο στα 30 δισ…
2. Κύριε πρωθυπουργέ, σκάνδαλο είναι μόνο με δημόσιο χρήμα; Ο ενδεχόμενος πλουτισμός με ιδιωτικό χρήμα το οποίο πιθανώς προέρχεται από δημόσιο χρήμα είναι… επένδυση;
Από την στήλη «ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ» στην έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου