Γράφει ο Γιώργος Κύρτσος*
Η πολιτική παράδοση και οι επιλογές του κ. Μητσοτάκη στηρίζονται στην κοινωνική οικονομία της αγοράς και στη βελτίωση της χρηματοδότησης του κράτους πρόνοιας μέσα από αξιόλογες αναπτυξιακές επιδόσεις της οικονομίας.
Τα κεντροδεξιά κόμματα που βρίσκονται στην εξουσία στην Ε.Ε. δίνουν το καλό παράδειγμα της δυναμικής οικονομικής ανάπτυξης, του δραστικού περιορισμού της ανεργίας, της αύξησης των κοινωνικών παροχών και της ανάπτυξης του κράτους πρόνοιας. Αυτές είναι οι παραδόσεις και η στρατηγική της ευρωπαϊκής Κεντροδεξιάς, με τον κ. Τσίπρα να έχει το αποκλειστικό προνόμιο, την τελευταία τετραετία, της διάλυσης του κράτους πρόνοιας και της εφαρμογής σκληρών αντιλαϊκών μέτρων.
Το ζήτημα της ανεργίας
Χαρακτηριστικά όσα συμβαίνουν στο θέμα της ανεργίας. Ηταν τόσο δυναμική η οικονομική ανάπτυξη στην Ε.Ε. την τελευταία τετραετία, ώστε απορροφήθηκε πλήρως η πρόσθετη ανεργία που δημιουργήθηκε κατά τη διάρκεια της κρίσης.
Το 2008, πριν από την κρίση, η ανεργία στην Ε.Ε. ήταν 6,8% του οικονομικά ενεργού πληθυσμού. Το ποσοστό αυξήθηκε στο 11% το 2013, για να υποχωρήσει στο 6,5% τον Ιανουάριο του 2019. Στο σύνολο της Ε.Ε. έχουν λιγότερους ανέργους απ’ ό,τι το 2008, ενώ στην Ελλάδα της συριζαϊκής «προόδου» έχουμε δυόμισι φορές περισσότερους ανέργους απ’ ό,τι το 2008.
Η Ελλάδα είναι πρωταθλήτρια στην ανεργία με 18,5% του οικονομικά ενεργού πληθυσμού και πρωταθλήτρια στην ανεργία των νέων με το 39,1% των νέων που θέλουν να εργαστούν να είναι άνεργοι.
Σύμφωνα με τα επίσημα στατιστικά στοιχεία, το μικρότερο ποσοστό ανεργίας έχει η Τσεχία, μόλις 2,1%, με φιλελεύθερη κυβέρνηση. Τα μικρότερα ποσοστά ανεργίας των νέων έχουν η Γερμανία με 6%, η Τσεχία με 6,1% και η Ολλανδία με 6,5%, όλες με παραλλαγές κεντροδεξιών κυβερνήσεων και στην περίπτωση της Γερμανίας των κεντροαριστερών Σοσιαλδημοκρατών.
Τα στοιχεία αυτά γελοιοποιούν την επιχειρηματολογία του κ. Τσίπρα και των συνεργατών του περί «νεοφιλελεύθερης» Νέας Δημοκρατίας και ευρωπαϊκής Κεντροδεξιάς. Γελοιοποιούν επίσης και τον Γερμανό Σοσιαλδημοκράτη ευρωβουλευτή κ. Μπούλμαν, που ήρθε στην Ελλάδα για να στηρίξει την πολιτική προσπάθεια του κ. Τσίπρα να «καπελώσει» το Κίνημα Αλλαγής καταγγέλλοντας το… νεοφιλελευθερισμό της Μέρκελ, παρά τις εντυπωσιακές οικονομικές και κοινωνικές επιδόσεις της κυβέρνησης Μέρκελ στη Γερμανία, στην οποία συμμετέχει στο Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα που υποτίθεται ότι εκπροσωπεί ο κ. Μπούλμαν.
Ινάσιο Λούλα, ο «πρεσβευτής» του Καλού
Την επιχειρηματολογία Τσίπρα-ΣΥΡΙΖΑ γελοιοποιούν και οι εξαιρετικές οικονομικές και κοινωνικές επιδόσεις της κεντροδεξιάς κυβέρνησης της Κύπρου. Μέσα σε ένα χρόνο η ανεργία στην Κύπρο υποχώρησε από το 10,1% στο 7,4% του οικονομικά ενεργού πληθυσμού, κάτω από το μέσο όρο της ευρωζώνης που είναι στο 7,8%.
Εντυπωσιακή βελτίωση για μια χώρα που γνώρισε τη δοκιμασία του προγράμματος-Μνημονίου αλλά βρήκε γρήγορα το δρόμο της με τη βοήθεια των σωστών επιλογών της κυπριακής Κεντροδεξιάς, η οποία πρωταγωνιστεί, μαζί με τη Ν.Δ., στο ΕΛΚ.
Στην Ελλάδα έχουμε ποσοστό ανεργίας δυόμισι φορές το μέσο όρο της ευρωζώνης, γιατί πήγε χαμένη, λόγω Τσίπρα, η τελευταία τετραετία δυναμικής ευρω-ανάπτυξης.
Απάτη, όχι αυταπάτη
Τα περί νεοδημοκρατικού και ευρωπαϊκού «νεοφιλελευθερισμού» δεν είναι μία ακόμη αυταπάτη του κ. Τσίπρα και των συνεργατών του αλλά μια πολιτική απάτη.
Προσπαθούν να δημιουργήσουν εντυπώσεις με μια επιθετική προπαγάνδα για να κρύψουν τις αντιλαϊκές επιλογές τους. Σε αυτές συμπεριλαμβάνονται:
• Πρώτον, η θηριώδης αύξηση των έμμεσων καταναλωτικών φόρων που πλήττουν κυρίως το λαϊκό εισόδημα. Επί Τσίπρα η Ελλάδα «κατέκτησε» το ευρωπαϊκό ρεκόρ σε αυτό το είδος άδικων φόρων με βάση τα σχετικά έσοδα σαν ποσοστό επί του ΑΕΠ.
• Δεύτερον, περιορίστηκαν δραστικά ενισχύσεις σε αυτούς που έχουν μεγάλη ανάγκη. Χαρακτηριστικό το παράδειγμα των δαπανών του Κατικού Προϋπολογισμού για το επίδομα θέρμανσης που μειώθηκαν από 210 εκατ. ευρώ επί Σαμαρά σε μόλις 70 εκατ. ευρώ επί Τσίπρα.
• Τρίτον, πραγματοποιήθηκε «σφαγή» επικουρικών συντάξεων, του ΕΚΑΣ, του εφάπαξ και των νέων συντάξεων που καταβάλλονται από το καλοκαίρι του 2016.
• Τέταρτον, η υποτιθέμενη καταπολέμηση της ανεργίας πραγματοποιείται κυρίως από το σπάσιμο του οκτάωρου σε δύο τετράωρα. Πάνω από τις μισές νέες θέσεις εργασίας είναι θέσεις μερικής απασχόλησης, με αποτέλεσμα να δημιουργείται η λεγόμενη γενιά των 360 ευρώ.
• Πέμπτον, συνεχίστηκε η φορολογική ισοπέδωση ακινήτων οικογενειακής περιουσίας, με αποτέλεσμα να έχει πέσει το ποσοστό ιδιοκατοίκησης κάτω από το 75% και να έχουν καταστραφεί οικονομικά εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες.
• Εκτον, διπλασιάστηκε επί Τσίπρα-ΣΥΡΙΖΑ το ιδιωτικό χρέος σε τράπεζες, εφορία, ασφαλιστικά ταμεία. Μόνο το 2018 οι ληξιπρόθεσμες οφειλές στην εφορία αυξήθηκαν 10,5 δισ. ευρώ.
• Εβδομον, έγινε πιο σκληρή η διαχείριση των «κόκκινων» δανείων με οφειλέτες να χάνουν την περιουσία τους σε πολύ χαμηλές τιμές και να μένουν με το μεγαλύτερο μέρος του χρέους ή να εξακολουθούν να εξυπηρετούν τα στεγαστικά τους δάνεια με το υπόλοιπο του δανείου να ξεπερνάει κατά πολύ την εμπορική του αξία.
• Ογδοον, ισοπεδώθηκε φορολογικά η ελληνική οικονομία. Ολες οι διεθνείς αξιολογήσεις δείχνουν ότι επί Τσίπρα έχουμε το σκληρότερο φορολογικό καθεστώς εις βάρος των οικογενειών, γεγονός που εξηγεί εν μέρει την επιδείνωση του δημογραφικού. Το 2018 φθάσαμε σε αρνητικό ρεκόρ, με τους θανάτους να ξεπερνούν τις γεννήσεις κατά 40.000.
Θα έλεγε κανείς ότι ο κ. Τσίπρας εφαρμόζει σκληρές νεοφιλελεύθερες επιλογές για να κινηθεί με κοινωνικά βίαιο τρόπο ο ιδιωτικός τομέας της οικονομίας. Στην πραγματικότητα όμως αδιαφορεί για την οικονομία και την κοινωνία και αυτό που τον ενδιαφέρει είναι να… στύψει και τους δύο για να χρηματοδοτήσει την ανάπτυξη του κομματικού κράτους και να εξυπηρετήσει το σκληρό πυρήνα των κομματικών υποστηρικτών και της εκλογικής πελατείας.
Στην πράξη ο κ. Τσίπρας εφαρμόζει το λαϊκό, αντικοινωνικό κομματικό νεοφιλελευθερισμό.
*Ο Γιώργος Κύρτσος είναι ευρωβουλευτής της ΝΔ
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής