Γράφει ο Πάνος Αμυράς

Η δανειοδότηση του υπουργού δημιουργεί πολιτικά και ηθικά ζητήματα. Πολιτικά γιατί η τράπεζα κατ’ εξαίρεση δίνει ένα τεράστιο για τα δεδομένα της εποχής καταναλωτικό δάνειο σε ένα πολιτικό πρόσωπο και ηθικό γιατί σε μία περίοδο κατά την οποία οι πολίτες στενάζουν από την υπερφορολόγηση και τη μείωση εισοδημάτων ένας υπουργός δηλώνει ότι δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα με την αποζημίωσή του.

Και από εκεί αρχίζουν τα ωραία. Μετά την αποκάλυψη της είδησης από το «Πρώτο Θέμα» και τις συνήθεις ύβρεις του υπουργού προς την εφημερίδα, ο διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος ζητάει στοιχεία για τους όρους δανειοδότησης. Τότε ο υπουργός Πολάκης τηλεφωνεί στον διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος και διαρρέει τη συνομιλία του λέξη προς λέξη στην ιστοσελίδα του «Documento» με τη μορφή διαλόγων που έχουν ως κατάληξη μια ανοιχτή απειλή.

Είναι φανερό ότι η συνομιλία είχε καταγραφεί παρανόμως προκαλώντας την αντίδραση του κ. Στουρνάρα, που κάλεσε τη Δικαιοσύνη να παρέμβει, καθώς δεν είχε δώσει τη συναίνεσή του για την ηχογράφηση και διαρροή του τηλεφωνήματος.

Ο υπουργός μπροστά στην ποινική διάσταση της υπόθεσης υποστήριξε στη Βουλή ότι δεν ηχογράφησε τη συνομιλία αλλά την είχε απομνημονεύσει. Αστεία πράγματα, που όμως παίρνουν σοβαρή διάσταση όταν το Μέγαρο Μαξίμου, αντί να στείλει σπίτι του τον υπουργό, τον καλύπτει απόλυτα και μάλιστα εγκαλεί εμμέσως τον διοικητή της κεντρικής τράπεζας ότι πρέπει να δείχνει την ανεξαρτησία και την πολιτική του ουδετερότητα εμπράκτως.

Ο Τσίπρας καλύπτει τον Πολάκη γιατί δεν διαφέρουν σε τίποτα οι δυο τους. Παριστάνουν τους «μάγκες» εκεί που τους παίρνει, για να χρησιμοποιήσουμε μία λαϊκή έκφραση. Ο πρωθυπουργός παρίστανε τον διαπραγματευτή που θα έσκιζε τα Μνημόνια απειλώντας τους Ευρωπαίους με το Grexit και τελικώς κατέληξε να εκλιπαρεί τη Μέρκελ να επιστρέψει στο τραπέζι του διαλόγου για να υπογράψει τα πάντα. Ο κ. Τσίπρας έπαιζε τον επαναστάτη με τις ζωές των άλλων που κλήθηκαν να πληρώσουν τα σπασμένα της «περήφανης» διαπραγμάτευσης.

Τα ίδια κάνει ο Πολάκης. Ηχογράφησε τη συνομιλία του με τον Στουρνάρα και τη διέρρευσε για να δείξει «πόσο μάγκας είναι», αλλά μόλις το θέμα πήρε έκταση και η Δικαιοσύνη παρενέβη για να εξετάσει τις συνθήκες της υποκλοπής υποστήριξε ότι έχει φωτογραφική μνήμη. Σε λίγο θα πει ότι ο Στουρνάρας έδωσε το ηχητικό στο «Documento».

Ολες αυτές οι αντιδημοκρατικές πρακτικές προκαλούν τους πολίτες, που παρακολουθούν σε καθημερινή βάση τον κατήφορο της κυβέρνησης. Υποκλοπές συνομιλιών, απειλητικά SMS, δικαστικές διενέξεις υπουργών και αλληλοεκβιασμοί συνθέτουν πλέον την κανονικότητα στο κυβερνητικό στρατόπεδο.
Μόνο που αυτό δεν μπορεί να συνεχισθεί για πολύ. Ακόμη και οι φαρσοκωμωδίες κάποτε τελειώνουν και τα γέλια κόβονται απότομα.

Θα είχαμε την τύχη της Κύπρου εάν δεν συνέβαινε το ατύχημα του 2015

Το 2014 η κυπριακή οικονομία υστερούσε έναντι της ελληνικής τόσο σε ρυθμό ανάπτυξης όσο και σε προοπτικές. Η χώρα μας ήδη είχε βγει στις αγορές και τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά εάν η προσπάθεια ανάκαμψης της οικονομίας δεν είχε ανακοπεί με το πολιτικό ατύχημα του 2015. Η Κύπρος όμως δεν είχε ΣΥΡΙΖΑ και από το 2015 κατάφερε να πετύχει αναπτυξιακούς ρυθμούς άνω του 4% ετησίως και να απαλλαγεί από Μνημόνια και τρόικες. Χθες η Λευκωσία βγήκε με επιτυχία στις αγορές εκδίδοντας πολυετές ομόλογο διάρκειας 15 ετών με επιτόκιο 2,77%. Η Κυπριακή Δημοκρατία άντλησε ποσό 1,5 δισεκατομμυρίων, ενώ είχαν γίνει προσφορές άνω των 8 δισεκατομμυρίων. Με βάση τις εκτιμήσεις του υπουργείου Οικονομικών, η Κύπρος θα έχει πλεόνασμα πέραν του 3% το 2019, με αποτέλεσμα τη μείωση του δημόσιου χρέους κάτω από τα επίπεδα του 104% του ΑΕΠ. Εμείς όμως είχαμε Τσίπρα και περήφανη διαπραγμάτευση.

Ο Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου