Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης*
ΤΑ έχουμε ξαναπεί, η εμμονή του Αλέξη Τσίπρα να αντιγράφει τον Ανδρέα Παπανδρέου ξεπερνάει κάθε όριο. Προφανώς δεν του φτάνει να αντιγράψει στρατηγικές και φιλοσοφία. Θέλει να κάνει copy paste ακόμα και τα λόγια του. Βέβαια, και ο αείμνηστος Χάρρυ Κλυνν ήταν εκπληκτικός στο να μιμείται τον Παπανδρέου, αλλά δεν θέλησε να γίνει πρωθυπουργός. Ο Αλέξης Τσίπρας μπορεί να κατάφερε να γίνει πρωθυπουργός ξεπατικώνοντας τον Ανδρέα, αλλά κατέληξε να είναι απλώς ένα κακέκτυπο. Γιατί του λείπει κάτι σημαντικό: η στόφα του πραγματικού ηγέτη.
ΘΑ μπορούσε να ισχυριστεί κανείς ότι, αφού έπιασε 36% και 35% σε δύο εκλογές, έχει κλείσει ήδη μια τετραετία στην εξουσία, πλέον οι ψηφοφόροι του σε συντριπτική πλειοψηφία είναι πρώην ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ και κανείς δεν θα τον απειλήσει εσωκομματικά ακόμα κι αν υποστεί μεγάλη ήττα στις επερχόμενες κάλπες, άρα είναι… ηγέτης. Ελα, όμως, που δεν είναι ακριβώς έτσι.
ΕΧΕΙ αναλογιστεί κανείς πού θα βρίσκονταν ο Αλέξης Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ αν δεν χρεοκοπούσε η χώρα και δεν μπαίναμε στα Μνημόνια; Στο 4%; Στο 5%; Θέλετε στο 6%; Αντε, να το κάνουμε 7%, επειδή ανεξάρτητα από τη χρεοκοπία η αντισυστημική ψήφος ευνοείται και από τις διεθνείς συνθήκες. Το ΠΑΣΟΚ κατέρρευσε γιατί οι ψηφοφόροι το θεώρησαν υπεύθυνο για το μνημονιακό σοκ που υπέστησαν το 2010.
ΚΑΙ έφυγαν… τρέχοντας. Εκτίναξαν τον ΣΥΡΙΖΑ. Εκαναν κόμμα τη ΔΗΜ.ΑΡ. και της έδωσαν έως και 6%. Εκαναν κόμμα το Ποτάμι και του έδωσαν σχεδόν 7%. Εδώ, έβαλαν και τον Λεβέντη στη Βουλή. Τα ίδια συνέβησαν -όχι βέβαια στο ίδιο μέγεθος- και με τη Ν.Δ. Βρέθηκε ξαφνικά ο Καμμένος στο 10% και μετά από τρία χρόνια έγινε και συγκυβερνήτης.
2014 και 2024, ομοιότητες και διαφορές
ΚΑΙ όλοι ξαφνικά έγιναν μεγάλοι πολιτικοί… παίκτες. Πλάκα κάνουμε; Η χρεοκοπία και η απόγνωση των πολιτών τούς έδωσαν ξαφνικά αυτή τη δύναμη. Τίποτα άλλο.
ΓΙ’ αυτό και δεν φτάνει στον Αλέξη Τσίπρα να αντιγράφει τον Ανδρέα. Δεν του φτάνει πια ούτε καν το ότι ξεπατικώνει τις ομιλίες του. Μέσα στο άγχος του προσπαθεί να κάνει συνεχώς μεταγραφές στελεχών του ΠΑΣΟΚ. Οποιον λάχει και όπως κάτσει.
ΣΕ αυτή την προσπάθεια κύριος χορηγός του εξακολουθεί να είναι το κανονικό ΠΑΣΟΚ. Δεν έχουν πια ταυτότητα. Οταν… αριστερίζουν πέφτουν πάνω στον ΣΥΡΙΖΑ, όταν γίνονται μεταρρυθμιστές πέφτουν πάνω στη Ν.Δ. Και, μάλλον, το αδιέξοδο θα παραμείνει αδιέξοδο.
ΑΛΛΑ σε όλα αυτά υπάρχει και κάτι οξύμωρο: Ο Αλέξης Τσίπρας από τη μία αντιγράφει τον Ανδρέα και «φωνάζει» πως εκείνος είναι πλέον το ΠΑΣΟΚ, και από την άλλη καταγγέλλει ότι το ΠΑΣΟΚ -μαζί με τη Ν.Δ., για να δημιουργεί και την απαραίτητη πόλωση- ευθύνεται για τα δεινά της χώρας. Δεν είναι γραφικό να αποθεώνεις κάτι που -υποτίθεται- το θεωρείς καταστροφικό; Προφανώς δεν τον ενοχλεί. Και ο Ανδρέας το έκανε…
*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου