Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα
Κι όμως, ως την ανάβαση στη ΔΕΘ ο πρωθυπουργός έδειχνε πολύ ικανοποιημένος. Οι δε υπουργοί στα πρωινά -δηλαδή, στα βοθροκάναλα της διαπλοκής- διαβεβαίωναν ότι η δεύτερη διαπραγμάτευση θα ακολουθούσε τη συνήθη διαδικασία και δεν επρόκειτο να τους ζητηθούν σπουδαίες υποχωρήσεις στις προτάσεις τις οποίες θα υπέβαλαν στους θεσμούς. Ακόμη και οι στοχευμένες διαρροές από του Μαξίμου ξεχείλιζαν από αισιοδοξία.
Μένει ώσπου να φύγει…
Βέβαιος και ο στρατηγός Τσακαλώτος ότι μετά το κλείσιμο της διαπραγμάτευσης η χώρα θα ανοίξει την πόρτα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας για τη συμμετοχή της στην ποσοτική χαλάρωση. Ασε που το επενδυτικό κλίμα θα έπαιρνε -από μόνο του!- επάνω του, αφού όλοι οι επενδυτές θα διαπίστωναν την πολιτική σταθερότητα και θα εμπιστεύονταν την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Ελεγαν ότι θα μπορούσε να συνάψει και νέα συμφωνία με τους εταίρους για τη μείωση του ύψους του πλεονάσματος, ώστε να ανοίξει και η πολυπόθητη συζήτηση για την απομείωση του χρέους.
Ολα τέλεια, αλλά η συχωρεμένη η μάνα μου μου έλεγε: «Ο Μανώλης με τα λόγια κτίζει ανώγια και κατώγια». Ετσι έγινε και στου Μαξίμου. Λιβάνισε ο ένας. Υπερθεμάτισε ο άλλος. Υποτίμησε ο ένας. Μεγαλοποίησε ο άλλος… Και φτιάχτηκαν από μόνοι τους! Κατά το γνωστό ανέκδοτο με το σκασμένο λάστιχο και το γρύλο.
Μετά ήρθαν οι… μέλισσες: Ο πρωθυπουργός στη Θεσσαλονίκη συνειδητοποίησε ότι οι πολίτες χόρτασαν από σανό και δεν μασούν. Εφτασαν τα μαντάτα από το Βερολίνο ότι συζήτηση για απομείωση του χρέους δεν γίνεται ούτε μία στο εκατομμύριο. Εμφανίστηκε, από μηχανής θεός, και ο Δραγασάκης, που δήλωσε ότι η συζήτηση αυτή θα τραβήξει και πέραν του 2018 και να δούμε… Τόμπολα και με τους εταίρους, που καμιά διάθεση δεν έχουν να μειωθεί το ύψος του απαιτούμενου πλεονάσματος. Κοινώς, το Μαξίμου τα ’παιξε!
Μετά από αυτά μη σας κάνει εντύπωση αν στη συνάντηση Τσίπρα-Μέρκελ, στο πλαίσιο του ΟΗΕ, ζητήσει «πολιτική λύση» για την αξιολόγηση, προτάσσοντας το προσφυγικό. Ωστόσο, η αλήθεια είναι ότι η Μέρκελ δεν βρίσκεται και στα καλύτερά της. Ο δε σύμμαχος Ολάντ είναι σχεδόν ανύπαρκτος στην κούρσα την προεδρική, στη Γαλλία.
Συμπέρασμα: Τι κρίμα για την Ελλάδα να ξαναγυρίζει ολοταχώς στα πριν του Ιουνίου του 2012. Λες και δεν μεσολάβησαν ποτέ το 2013, το 2014…
Aπό την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου