Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη

Oμως είναι γεγονός πως τα τελευταία χρόνια έχουν επιδεινωθεί. Παρά τη ρητορική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ (με/χωρίς ΑΝ.ΕΛ.) για επιτυχημένη στρατηγική απέναντι στη γείτονα, για μία ακόμα φορά επιβεβαιώνεται ο βεβιασμένος τρόπος με τον οποίο την υλοποιεί. Θυμίζουμε ότι η προηγούμενη επίσκεψη Ερντογάν στην Ελλάδα, που είχε διαφημιστεί ως ένας επερχόμενος θρίαμβος της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, κατέληξε σε φιάσκο, με τον Ερντογάν να θέτει μέσα στο Προεδρικό Μεγαρο ζήτημα Συνθήκης της Λωζάννης. Τώρα, δεν πρόλαβε να προσγειωθεί το πρωθυπουργικό αεροσκάφος στην Αγκυρα και η τουρκική κυβέρνηση επικήρυξε τους 8 Τούρκους στρατιωτικούς. Είχαν προηγηθεί εναέριες παραβιάσεις αλλά και δηλώσεις του εκπροσώπου της τουρκικής προεδρίας ότι στην ατζέντα θα τεθούν και ζητήματα νησιών!

Βέβαια είναι γνωστή η επιθετική πολιτική της Τουρκίας και η αχρείαστη επίδειξη δύναμης που κάνει. Ωστόσο δεν πρέπει να παραβλέπουμε και το χρόνο της επίσκεψης, ο οποίος είναι μόλις δύο μήνες πριν από τις τοπικές εκλογές στη γείτονα χώρα. Ο Ταγίπ Ερντογάν έχει ήδη προσδώσει στην αναμέτρηση αυτή χαρακτήρα προεδρικών εκλογών, άρα για εσωτερικούς λόγους θα κρατήσει ακόμα πιο σκληρή στάση στην ελληνοτουρκική συνάντηση. Δεν πρέπει να ξεχνάμε επίσης ότι ο Νίκος Κοτζιάς, λίγο πριν αποχωρήσει από το υπουργείο Εξωτερικών, είχε επιλέξει, προφανώς εν γνώσει του πρωθυπουργού, να μιλήσει για προχωρημένα σχέδια επέκτασης της αιγιαλίτιδας ζώνης στο Ιόνιο, τα οποία, όπως είναι φυσικό, προκάλεσαν την ενεργοποίηση της τουρκικής διπλωματίας.

Το μοναδικό που παραμένει ατού στην ελληνική φαρέτρα είναι οι κακές σχέσεις του Ερντογάν με τον Τραμπ, που επιδεινώνονται και άλλο με το θέμα της Βενεζουέλας. Όμως, πάνω και πέρα από τις χρονικές και πολιτικές συγκυρίες, τα εθνικά θέματα υπερβαίνουν την πολιτική ζωή μιας κυβέρνησης και αφορούν το σύνολο του πολιτικού κόσμου και φυσικά τη χώρα. Εχει υπάρξει άραγε κάποια στοιχειώδη διαβούλευση και συνεννόηση μεταξύ των επιτελείων κυβέρνησης και αντιπολίτευσης; ¨Η για μια ακόμα φορά, όπως έγινε με το Σκοπιανό, θα επιχειρήσει η κυβέρνηση να προχωρήσει μόνη της, επιχειρώντας να οικειοποιηθεί τα –τυχόν- οφέλη που θα προκύψουν (π.χ. Χάλκη); Ως γνωστόν βέβαια, η νίκη έχει πολλούς πατέρες, η ήττα είναι ορφανή.

*Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου