Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου

Τα αγγλικούλια του Α. Τσίπρα δεν τον άφησαν να προσδιορίσει το μέγεθος του μεγάλου συλλαλητηρίου μιλώντας στον Μακρόν. Αγγλικούλια ήταν, αγγλικούλια είναι, αλλά δεν είναι αυτό το σημαντικότερο. Αυτά τα αγγλικούλια, του επέτρεψαν -αφού προηγουμένως το επέτρεψε ο ίδιος στον εαυτό του- να υβρίσει σκαιά τη μεγάλη πλειονότητα του ελληνικού λαού, που διαφωνεί με τη συμφωνία των Πρεσπών. Ο πρωθυπουργός έκανε ένα βήμα παρακάτω από τον προκλητικό αφορισμό ότι όσοι συμμετείχαν στο συλλαλητήριο ήταν «ακροδεξιοί» και λαϊκιστές. Διανοήθηκε και το ξεστόμισε ότι όλοι αυτοί είναι «μη σκεπτόμενοι». Γιατί, όπως «εξήγησε» στον Γάλλο πρόεδρο, «η πλειονότητα των ανθρώπων που μπορούν να σκέπτονται και να ασκούν κριτική με το μυαλό τους» είναι υπέρ της συμφωνίας. «Του ξέφυγε;», αναρωτήθηκαν πολλοί αντιλαμβανόμενοι το μέγεθος της ύβρης που εκστόμισε ο πρωθυπουργός μιας χώρας για την πλειονότητα των πολιτών της. Ούτε τα ελληνικά του είναι καλά, οπότε κι αυτό δεν αποκλείεται. Αλλά αν επρόκειτο περί αυτού, όταν του επισημάνθηκε, θα εύρισκε έναν τρόπο να το «μαζέψει». Επέλεξε να μην το «μαζέψει». Οπότε συνάγεται ότι ο Α. Τσίπρας έβρισε κατά πρόσωπο την πλειονότητα των Ελλήνων πολιτών, συνειδητά. Και με την άνεση που του δίνει η αλαζονεία που έχει αποκτήσει, αλλά και η αμετροέπειά του. Δεν αξίζει όμως στη χώρα ένας πρωθυπουργός ο οποίος υβρίζει τους πολλούς που διαφωνούν μαζί του.

ΛΙΓΟ ΑΡΓΟΤΕΡΑ «χτύπησε» ο Π. Πολάκης. Με την ίδια ακριβώς νοοτροπία και συγκρότηση, αλλά «λίγο» πιο μπρουτάλ. Είπε στους δημοσιογράφους ότι είναι «μειωμένης αντιληπτικής ικανότητας» και ότι είναι όλοι «σε διατεταγμένη υπηρεσία» και δεν δίστασε να χαρακτηρίσει τον πρόεδρο της ΠΟΕΔΗΝ «τσόλι». Ακόμα κι απ’ το στόμα ενός «υπουργού», ο οποίος έχει κατ’ εξακολούθηση συμπεριφορά αγροίκου, άξεστου και τραμπούκου, τα λόγια του προκαλούν αποστροφή. Οχι μόνο γιατί εμπλουτίζοντας τη «θεωρία των βοθροκάναλων» ουσιαστικά κατήργησε τον ίδιο τον Τύπο. Γιατί τι άλλο σημαίνει ότι όλοι οι δημοσιογράφοι είναι «σε διατεταγμένη υπηρεσία» κι επομένως ο ίδιος ως δημόσιος λειτουργός δεν γουστάρει να ενημερώσει και να λογοδοτήσει, όπως έχει ιερό καθήκον. Το «και ποια είστε εσείς που θα απολογηθώ», που απηύθυνε μάλιστα σε γυναίκα συνάδελφο, δεν δείχνει μόνο θηριώδη άγνοια μεταξύ των εννοιών «λογοδοτώ» και «απολογούμαι». Δείχνει και το πραγματικό ποιόν του ανδρός. Το οποίο λίγο αργότερα φρόντισε να το κάνει ακόμα πιο καθαρό λέγοντας, δίκην μαχαλοτσαμπουκά, «όλοι σας και μόνος μου. Σας έχω»!

ΚΙ ΑΥΤΑ δεν τα λέει πίνοντας ρακιές με το παρεάκι στο καφενείο και τσαμπουκαλευόμενος με τη διπλανή παρέα, που «στραβοκοίταξε». Τα λέει υποδυόμενος τον υπουργό ευρωπαϊκής χώρας. Και τα λέει ο άνθρωπος ο οποίος το καλοκαίρι, την ώρα του μεγάλου θρήνου για την τραγωδία στο Μάτι: 1. Δεν δίστασε να πει συνειδητά ψέματα, πως τα μεσάνυχτα της 23ης Ιουλίου δεν ήξεραν ότι υπήρχαν νεκροί 2. Είχε το απύθμενο θράσος να δηλώσει στο κρατικό Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων «οι νεκροί θολώνουν την εικόνα του κρατικού μηχανισμού», που κατά τη γνώμη του είχε λειτουργήσει… άψογα 3. Ο άνθρωπος που δεν βρήκε έστω ένα «συγγνώμη» ή «συλλυπητήρια» για το 9χρονο αγοράκι και το 13χρονο κοριτσάκι που έσβησαν προ ημερών στη Λαμία λόγω ιατρικών λαθών. Και βέβαια είναι το «κρυπτόμενο παλικάρι» που κατάπιε τη γλώσσα του μόλις συνελήφθη με τη γίδα στην πλάτη ο «κολλητός» του με τα 4 πλαστά πτυχία, που ο ίδιος είχε διορίσει διοικητή στο Γενικό Κρατικό Νίκαιας.

ΑΣΦΑΛΩΣ και είναι πολιτικό το θέμα της συμπεριφοράς των κυβερνώντων, είτε είναι ο πρωθυπουργός είτε υπουργός είτε αντιπρόεδρος της Βουλής. Είναι όμως και θέμα πολιτισμού και αξιοπρέπειας. Είναι και θέμα ήθους και παιδείας. Κι αυτού του είδους οι συμπεριφορές, είτε του Α. Τσίπρα είτε του alter ego του Π. Πολάκη είτε της Τ. Χριστοδουλοπούλου, συμπαρασύρουν όλη την κοινωνία προς τα κάτω. Και δεν αξίζει κάτι τέτοιο ούτε στην κοινωνία ούτε στη χώρα.

Η δικαίωση της Μπέτυς

Πλησιάζοντας, με άσχημο είναι η αλήθεια τρόπο, προς το τέλος του βίου της η κυβέρνηση έχει βαλθεί να εκπληρώσει την επιθυμία της συζύγου του πρωθυπουργού: Εκτός από την κυβέρνηση, να κερδίσει και την εξουσία. Προς τούτο εργαλειοποιήθηκε καταρχήν η Δικαιοσύνη και επιχειρήθηκε να ελεγχθεί μέσω του «παραδικαστικού κυκλώματος» του Ρασπούτιν.

Και σε κάποιο βαθμό το πέτυχε. Στοχοποιήθηκαν πολιτικοί αντίπαλοι με την υποστήριξη «διώξεων» και ξεχάστηκαν σε συρτάρια ή δεν διερευνήθηκαν εγκαίρως κι επαρκώς υποθέσεις που αφορούσαν πρόσωπα του «νέου συστήματος». Μετά ήρθε η σειρά της άλωσης της Δημόσιας Διοίκησης. Οι προσωποπαγείς και φωτογραφικοί διορισμοί των νέων -που όλως τυχαίως είναι οι… παλιοί- γενικών γραμματέων 4ετούς θητείας είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου.

Οπως και οι τοποθετήσεις συμβούλων του πρωθυπουργού ή υπουργών ως επικεφαλής Ανεξάρτητων Αρχών. Ακολούθησε το τρίτο και κρίσιμο βήμα της προσπάθειας ελέγχου των Ενόπλων Δυνάμεων. Οι τελευταίες Κρίσεις που έγιναν από τον κ. Αποστολάκη, ο οποίος «πέταξε» τη στολή του για λίγους μήνες υπουργικού κοστουμιού, είναι κατά γενική ομολογία άνευ προηγουμένου. Μέχρι και ο έως πριν από λίγες μέρες συμμέτοχος και συνένοχος Π. Καμμένος μίλησε για «γιάφκα του ΣΥΡΙΖΑ» στις Ε,Δ. Δικαιοσύνη-Δημόσια Διοίκηση-Ενοπλες Δυνάμεις είναι οι τρεις κρίσιμοι και νευραλγικοί τομείς που «χτυπά» κανείς αν θέλει να κερδίσει και να κρατήσει και την εξουσία. Μόνο που το Μ. Μαξίμου δεν αντιλαμβάνεται ότι ο άγαρμπος και άτσαλος τρόπος που το κάνει αφενός αφήνει «αποτυπώματα» και μελλοντικά «θύματα» και αφετέρου δεν μπορεί να κρύψει ότι είναι μια «στρατηγική ήττας».

Ο αποχωρών ΣΥΡΙΖΑ νοιάζεται να κρατήσει ισχυρά ερείσματα στο κράτος, νομίζοντας ότι την επόμενη φορά που θα έρθει θα ξεκινήσει «από καλύτερες θέσεις», όπως θα έλεγε και ο Γκράμσι.

Κυβέρνηση μειοψηφίας και με τη βούλα

Σαν τον σκύλο που κυνηγάει την ουρά του μοιάζει η κυβέρνηση, η οποία αναγκάζεται να ψάχνει σε κάθε ψηφοφορία την πλειοψηφία και τη δεδηλωμένη. Μέσα σε μόνο μία μέρα η κυβέρνηση έχασε τη δεδηλωμένη σε κρίσιμα άρθρα του νομοσχεδίου για το ΑΣΕΠ και απέτυχε να διορίσει πρόεδρο της Ανεξάρτητης Αρχής Διασφάλισης και Πιστοποίησης της Ποιότητας στην ανώτατη εκπαίδευση τον προσωπικό σύμβουλο(!) του κ. Γαβρόγλου, Π. Κυπριανό. Με τον Π. Κυπριανό δεν είναι γνωστό αν θα επιμείνει ο Κ. Γαβρόγλου ή αν θα πάει σε άλλη πρόταση μετά την καταψήφισή του από την Επιτροπή ΔΕΚΟ.

Ομως η κυβέρνηση, αφού έκανε κουρελού και τον Κανονισμό λειτουργίας της Βουλής, για να περάσει το νομοσχέδιο για τον ΑΣΕΠ, αναγκάστηκε να ομολογήσει (Βούτσης, Χριστοδουλοπούλου) ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι κυβέρνηση μειοψηφίας με 145 βουλευτές. ίσως γι’ αυτό ο Πρόεδρος της Βουλής λέγοντας ότι «προς ώρας αυτή είναι η σύνθεση της Βουλής», ουσιαστικά προανήγγειλε νέες μεταγραφές με την «απόκτηση» και όχι το «δανεισμό» βουλευτών…

Απορίες

1. Αληθεύει ότι η υποψηφιότητα για το Νόμπελ Ειρήνης ήταν μεταξύ των «παροχών» για τις Πρέσπες;

2. Η Μεγαλοοικονόμου χόρευε τέτοιο τσιφτετέλι και π.Σ. (προς ΣΥΡΙΖΑ);

3. Με μια… γκαζόζα «πάει κάτω» κοτζάμ νομοσχέδιο;

Από την στήλη «ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ» στην έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου