ΕΞΗΓΩΝΤΑΣ ο Αλέξης Τσίπρας στον Εμανουέλ Μακρόν τις κοινωνικές αντιδράσεις κατά της συμφωνίας των Πρεσπών, δήλωσε πως «η πλειοψηφία των ανθρώπων που μπορούν να σκέπτονται και να ασκούν κριτική με το μυαλό τους είναι υπέρ της συμφωνίας», συμπληρώνοντας ότι υπήρξαν διαδηλώσεις «ακροδεξιών λαϊκιστών».
Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης*
ΠΙΘΑΝΟΤΑΤΑ να μην έχει κατανοήσει τι ακριβώς είπε. Δεν θα είναι η πρώτη φορά. Αν και θα έπρεπε να κατανοεί τι λέει. Δυστυχώς, το πρόβλημα του κυρίου Τσίπρα δεν είναι ότι δεν γνωρίζει αγγλικά. Ούτε, ακόμα, ότι δεν μπορεί να εκφραστεί χρησιμοποιώντας σωστά τα ελληνικά. Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι το μίγμα άγνοιας και ημιμάθειας από το οποίο διακατέχεται όσο κι αν προσπαθεί να το κρύψει υποδυόμενος τον «ψαγμένο» πολιτικό της Αριστεράς.
ΤΟ να ζητάει από το βήμα της Βουλής να του απαντήσουν ένα «ρητορικό ερώτημα» που θέτει δεν είναι αστείο. Δεν είναι μόνο μια ατάκα που θα παίξει στα social media για να γίνει χαβαλές. Προφανώς και δεν έχει ιδέα τι είναι ένα «ρητορικό ερώτημα». Οπως προφανώς και δεν γνώριζε ότι η Λέσβος και η Μυτιλήνη δεν είναι δύο νησιά. Ούτε γνώριζε τη διαφορά των 180 και των 360 μοιρών. Ολα αυτά δεν είναι γκάφες. Είναι ασχετοσύνη. Και από πάνω κουνάει και το δάχτυλο στον ελληνικό λαό.
Kινεζική απόβαση στην πίσω αυλή του Τραμπ
Ο Αλέξης Τσίπρας έχει αποδείξει ότι μόνο ένα πράγμα γνωρίζει άριστα: το πώς να διχάζει την ελληνική κοινωνία. Αυτό, άλλωστε, είναι και στη ζωή το χαρακτηριστικό όσων δεν έχουν πραγματικά επιχειρήματα.
Η πρόκληση του πρωθυπουργού, λοιπόν, δεν έχει προηγούμενο. Τι «εκμυστηρεύθηκε» στον Μακρόν; Πως όσοι έχουν μυαλό είναι υπέρ των Πρεσπών, άρα χαρακτηρίζει όσους αντιτίθενται «άμυαλους», «ηλίθιους». Ουσιαστικά ξεφεύγει από την πολιτική και πλέον χαρακτηρίζει τη νοητική κατάσταση πολιτών. Αν αυτό δεν αποτελεί ρατσιστική επίθεση εναντίον του 70% της κοινωνίας, τότε πραγματικά τι άλλο θα έπρεπε να πει;
Ο Αλέξης Τσίπρας, παράλληλα, χαρίζει στους «ακροδεξιούς λαϊκιστές» -ουσιαστικά στη Χρυσή Αυγή- το τεράστιο πλήθος που συμμετείχε στα συλλαλητήρια. Ούτε αυτό το κάνει πρώτη φορά. Ετσι κι αλλιώς όταν το 2015 ο ΣΥΡΙΖΑ αποκαλούσε «προδότες μενουμευρωπαίους» όσους ψήφιζαν «ναι» στο ψευδοδημοψήφισμα, ο πρωθυπουργός δεν έδειχνε να ενοχλούνταν που η Χρυσή Αυγή βρισκόταν στο πλάι του στηρίζοντας το «όχι».
ΤΟ πρόβλημα, λοιπόν, είναι πολύ μεγάλο. Και δεν αφορά καν στα λάθη και στις αστοχίες της οικονομικής/μνημονιακής διακυβέρνησης. Ο Αλέξης Τσίπρας αποδεικνύεται για μια ακόμη φορά κατώτερος των περιστάσεων και προκλητικά αγενής πολιτικά. Γιατί ξεχνά το σημαντικότερο. Πως ο εκάστοτε πρωθυπουργός από όποιο κόμμα κι αν προέρχεται έχει θεσμικό ρόλο. Και ποιο είναι το σημαντικότερο στοιχείο σε αυτό το ρόλο; Πρέπει τόσο συνταγματικά όσο και ηθικά να είναι ο πρωθυπουργός όλων των Ελλήνων. Δεν έχει το δικαίωμα να διαχωρίζει την κοινωνία σε πατριώτες – προδότες, έξυπνους – ηλίθιους και σε οποιαδήποτε άλλη διχαστική «φόρμα» τον βολεύει ανά περίσταση.
*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου