Γράφει ο Γιῶργος Μιχαηλίδης*

Το διαδίκτυο είναι ένας χαοτικός τόπος και ειδικά στην ενημέρωση μπορείς να συναντήσεις τα πάντα. Από το «δείτε το πριν το κατεβάσουν», μέχρι την κεκαλυμμένη καφρίλα.

Προτού μπούμε στην ουσία αυτού του κειμένου, να εξηγήσουμε στους μη γνωρίζοντες τι σημαίνει δημοσιογραφία του διαδικτύου. Ο δημοσιογράφος του διαδικτύου, από απλός ανεβατζής μέχρι ο αρχισυντάκτης και διευθυντής, είναι 24 ώρες το 24ωρο συνδεδεμένος.

Κάθε γεγονός είναι μία είδηση και κάθε πτυχή του γεγονότος αυτού είναι μία νέα ξεχωριστή είδηση. Αλλά επειδή δεν είναι όλος ο κόσμος συνέχεια πάνω από μία οθόνη, όλες οι πτυχές μαζί, αλλά και όλα όσα έχουν μεσολαβήσει είναι μία νέα είδηση η οποία δίνει την εξέλιξη του γεγονότος μα και το χρονικό της στον αναγνώστη.

Το γεγονός που «σκάει» κινητοποιεί άμεσα τον δημοσιογράφο του διαδικτύου γιατί πρέπει να προλάβει τα χρονικά περιθώρια. Μία είδηση η οποία θα δημοσιευθεί τρεις ώρες μετά το συμβάν δεν πρόκειται να διαβαστεί γιατί πολύ απλά ο αναγνώστης την έχει δει κάπου αλλού.

Αυτό προϋποθέτει συνεχή ροή πληροφορίας, συνεχές ψάξιμο και, όταν γίνεται σωστή δουλειά, πραγματικό ρεπορτάζ. Όλα αυτά, όταν γίνονται σωστά, αλλά και σε αρκετές περιπτώσεις όταν γίνονται απλά κατά κόρον, τότε έχεις και αποτελέσματα που προσμετρούνται σε κλικ, επισκεψιμότητα, δυναμική και εν τέλει διαφημιστικά έσοδα.

Υπάρχουν, ωστόσο στιγμές, όπου το κυνήγι του κλικ οδηγεί εμάς τους δημοσιογράφους του διαδικτύου σε ακρότητες και fake news. Ειδικά όσον αφορά το δεύτερο σκέλος, έχουμε όλοι υποπέσει σε αυτήν την αμαρτία. Από το πρώτο σκέλος, όμως, απουσιάζουν τα δυνατά brand name αφού οι δομές που έχουν χτίσει τα εμποδίζουν να εκτεθούν. Έλα μου ντε, όμως, που υπάρχουν στιγμές που ακόμα και οι λεγόμενοι «μεγάλοι» εκτίθενται για ορισμένα ή και για πολλά κλικ…

Από την Πέμπτη το βράδυ κυκλοφορεί ένα βίντεο από κάμερα ασφαλείας που κατέγραψε την στιγμή κατά την οποία ο 20χρονος μπασκετμπολίστας στο Αιγάλεω παρασύρεται και σκοτώνεται ακαριαία από διερχόμενη μηχανή. Πολλοί έτρεξαν να το δημοσιεύσουν ως «βίντεο-ντοκουμέντο» αγνοώντας πως η δημοσιογραφία είναι λειτούργημα και πρέπει να σέβεται πρώτα αυτόν που εξυπηρετεί, τον πολίτη και ύστερα τα κλικ.

Σε τι εξυπηρετεί το δημόσιο συμφέρον και την ενημέρωση, η δημοσίευση ως είδησης ενός βίντεο που δείχνει έναν νεαρό άνθρωπο να σκοτώνεται ακαριαία σε ένα τροχαίο; Η μητέρα αυτού του παιδιού για ποιον λόγο να δει τον γιο της να σκοτώνεται; Γιατί να χαραχθεί αυτή η στιγμή στο μυαλό της για το υπόλοιπο της ζωής της;

Η χρονιά θέλει ελάχιστες ώρες για να μας αποχαιρετήσει και μέσα σε όλα τα υπόλοιπα, εύχομαι η ελληνική δημοσιογραφία (πρώτα η διαδικτυακή) να ωριμάσει λίγο περισσότερο το 2019 και κυρίως, να εκτιμηθεί η καλή δουλειά γιατί μην ξεχνάμε είμαστε μία χώρα που βλέπεις στις πρώτες θέσεις της επισκεψιμότητας σελίδες ενημέρωσης όπως το «τι λες τώρα»…

*Ο Γιῶργος Μιχαηλίδης είναι ο διευθυντής του EleftherosTypos.gr

Ακολούθησέ τον στο Facebook

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]