Δεν ζητάμε εκλογές γιατί βιαζόμαστε να κυβερνήσουμε. Ζητάμε εκλογές γιατί δεν μπορεί άλλο να περιμένει ο τόπος και να υπομένει ο λαός μας.
Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα
Ζητάμε εκλογές γιατί το απαιτεί το συμφέρον του λαού και του τόπου».
Μένει ώσπου να φύγει…
Θα μπορούσατε να σκεφθείτε ότι αυτό το απόσπασμα, που μολις διαβάσατε, είναι από το λόγο που θα εκφωνήσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης στη ΔΕΘ αυτή την εβδομάδα. Πράγματι, μπορεί κάπως έτσι να κλείσει την ομιλία του ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας ζητώντας εκλογές, γιατί ούτε ο τόπος μπορεί άλλο να υπομένει τους επικίνδυνους ερασιτεχνικούς ελιγμούς του ΣΥΡΙΖΑ, προκειμένου να μένει «καρφωμένος» στην εξουσία, ούτε ο λαός αντέχει κι άλλους φόρους, που σίγουρα έρχονται με τη δεύτερη αξιολόγηση, στην οποία και πάλι η κυβέρνηση της άκρας Δεξιάς και δήθεν Αριστεράς, αντί να συμμαζέψει το σπάταλο κομματικό κράτος που έχει στήσει, θα μαζεψει και το τελευταίο ευρώ που έχει απομείνει στις τσέπες μας.
Ομως, αυτό το απόσπασμα είναι από το λόγο που εκφώνησε ο Αλέξης Τσίπρας στις 13 Σεπτεμβρίου 2014 στο Βελλίδειο. Οταν τον είχα ακούσει, είχα καταλάβει γιατί επρόκειτο να κερδίσει τις εκλογές, καθώς του δινόταν ευκαιρία να ρίξει την κυβέρνηση Σαμαρά με την προεδρική εκλογή. Φοβόταν ότι θα έχανε το momentum, ότι ως το Μάη 2016, που θα γίνονταν οι εκλογές, η οικονομία θα είχε απογειωθεί και επομένως ο πολίτης θα σκεφτόταν αν ήθελε να παραδώσει την τύχη του στα χέρια εκείνων, που με τόση άνεση υπόσχονταν ότι θα του προσφέρουν τα πάντα όλα: δέκατη τρίτη σύνταξη για το χαμηλοσυνταξιούχο, αυξήσεις στους εργαζόμενους, κατάργηση του ΕΝΦΙΑ για τους ιδιοκτήτες, σκίσιμο του Μνημονίου. Ολα τα είχε πλούσια ο μπαξές ΣΥΡΙΖΑ, όπου φύτρωναν τα ψέματα για την υφαρπαγή της ψήφου του.
Δεν θα σχολιάσω όσα είπε χθες ως πρωθυπουργός ο Α. Τσίπρας. Ενα μόνο θα πω: Ευλόγησε τα 240 εκατ. ευρώ που ΘΑ εισπράξει -ΑΝ εισπράξει- το κράτος, σε βάθος τριετίας, από τους καναλάρχες και τα έκανε… 240 δισ. ευρώ σε παροχές! Ελεος!
Θα του τραγουδήσω αυτό που μας δίδαξε ο μέγας Διονύσης Σαββόπουλος: «Πολλά ήταν τα ψέματα που ακούσαμε ως τα τώρα. Ας πει μιαν αλήθεια κι ας πέσει στο γυαλό»…