Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη*
Λογική και δίκαιη λοιπόν η σχεδίαση, ή έστω η προοπτική, μιας «αποκέντρωσης» προς το Νότο. Ωστόσο, μετά τα όσα ήδη γνωρίζαμε για τις συνθήκες διαμονής αυτών των ανθρώπων και μετά τις επίσημες γνωματεύσεις και καταγγελίες του ιατρικού κόσμου, εξακολουθεί ο σχεδιασμός αυτός να παραμένει ως έχει;
Και εξηγούμαι: Το πρόβλημα δεν είναι οι 2.000 πρόσφυγες στην Κρήτη, αφού δεδομένης της έκτασης και των δυνατοτήτων της μεγαλονήσου θα μπορούσε να απορροφήσει και διπλάσιο αριθμό. Το πρόβλημα είναι αν σκοπεύουν να στήσουν έναν ακόμα άθλιο καταυλισμό, ο οποίος δεν θα πληροί κανένα όρο υγιεινής, ασφάλειας και αξιοπρέπειας για τους ίδιους τους φιλοξενούμενους, καθώς και για τους κατοίκους της Κρήτης.
Η λογική φωνή του δημάρχου Ρεθύμνου Γιώργου Μαρινάκη καλό είναι να εισακουστεί πριν και όχι μετά: «Εχει γίνει πλέον αποδεκτό από όλους ότι μπορούμε, κυριολεκτικά, να ενσωματώσουμε στις κοινωνίες μας αυτούς τους ανθρώπους και να δεχθούν την πραγματικά θερμή φιλοξενία των Κρητικών. Είναι πολύ απλό, αν αυτοί οι άνθρωποι διασπαρούν στα χωριά και τις πόλεις μας, σε προετοιμασμένες κατοικίες που η Υπατη Αρμοστεία θα μισθώσει και με τη συνεργασία των ιδιοκτητών τους θα βελτιώσει, όσο απαιτεί μια λειτουργική κατοικία. Είμαι βέβαιος ότι έτσι, πολύ σύντομα, θα βρουν έναν τρόπο ζωής που θα τους αρέσει και θα τους απαλύνει τον πόνο της προσφυγιάς τους, αλλά και θα είναι χρήσιμοι στις τοπικές κοινωνίες στις οποίες θα ενσωματωθούν…».
Το φλουρί να πέσει στην κοινωνία!
Και πράγματι, αυτή θα μπορούσε να είναι μια καλή λύση, αφού και στο σύνολο της χώρας οι περίπου 50.000- 60.000 πρόσφυγες και μετανάστες είναι ένα νούμερο που μπορεί να ενσωματωθεί στην ελληνική κοινωνία. Αρκεί να μην είναι στοιβαγμένο σε τσαντίρια, γκετοποιημένο, έκθετο στις ασθένειες και χωρίς προοπτική.
Δεδομένου μάλιστα ότι αρκετές χιλιάδες εξ αυτών έχουν δηλώσει πως θέλουν να μετεγκατασταθούν σε άλλη ευρωπαϊκή χώρα, και κάποια στιγμή θα το καταφέρουν, όσοι «εγκλωβιστούν» πίσω θα είναι αρκετά λιγότεροι. Αν λοιπόν αυτοί οι άνθρωποι έλυναν το πρόβλημα της στέγασης, της εργασίας και της μόρφωσης των παιδιών τους, δεν θα ασχολούμασταν τώρα με την ελονοσία.
Για αυτό και επείγει η υλοποίηση της δέσμευσης Μουζάλα ότι θα έρθει ρύθμιση που θα δίνει το δικαίωμα εργασίας στους πρόσφυγες. Μέχρι τότε βέβαια, τόσο ο δήμαρχος Ρεθύμνου όσο και οι υπόλοιποι δήμαρχοι της χώρας θα πρέπει να υπομείνουν τον κακό σχεδιασμό, την προχειρότητα και τους ερασιτεχνισμούς της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.
*Η Δέσποινα Κονταράκη είναι Αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου