Επί 35 ολόκληρα χρόνια, χωρίς μέρα διακοπή, οι δύο επιστήμονες χαρτογράφησαν με τη βοήθεια δορυφόρων και υπολογιστικών συστημάτων τη ροή 2,9 εκατομμυρίων ποταμών της Γης, από την πηγή ως τις εκβολές. Τιτάνιο έργο, που απαιτεί ιώβεια υπομονή και ιεραποστολική προσήλωση. Το αποτέλεσμα της έρευνας δημοσιεύτηκε, στις 12 Δεκεμβρίου, στο περιοδικό «Science», με τον τίτλο: «Περισσότερη ροή στο άνω ρεύμα, λιγότερη ροή στο κάτω ρεύμα: Η αλλαγή στο σχήμα και τη λειτουργία των ποταμών του πλανήτη».

Ο τίτλος δεν αποκαλύπτει και πολλά, αλλά το βασικό συμπέρασμα είναι ανησυχητικό: Ενώ τα μικρά ποτάμια παρουσιάζουν αυξημένη ροή στην πηγή τους, τα μεγάλα έχουν μειωμένη στις εκβολές. Αυτό, σε απλά λόγια, σημαίνει ότι λιγοστεύουν διαρκώς τα υδάτινα αποθέματα για να ξεδιψάσουν οι άνθρωποι και τα ζώα και για να ποτιστεί η γη.

Σχολιάζοντας την εργασία των δύο Αμερικανών, σε συνδυασμό με τα στοιχεία της ευρωπαϊκής υπηρεσίας Copernicus, το Παρατηρητήριο Ξηρασίας της Ιταλίας έκρουσε τον κώδωνα για τις χώρες της Ανατολικής Μεσογείου και την Ιταλία, που υπέφεραν από σοβαρή ξηρασία μέσα στο 2024. Λόγω της κλιματικής αλλαγής πολλοί χείμαρροι ξεχειλίζουν απότομα προκαλώντας τις καταστροφές που είδαμε σε Ελλάδα, Ισπανία, Ιταλία

και τη Βαλκανική. Παλαιότερα ο κύκλος του νερού βασιζόταν στο αργό λιώσιμο των πάγων, ενώ σήμερα στην απότομη τήξη των χιονιών, που εμποδίζει τις καλλιέργειες και τα υδροηλεκτρικά φράγματα να δεχθούν επαρκείς ποσότητες νερού το καλοκαίρι.

«Πρέπει να δούμε τα ποτάμια σαν αιμοφόρα αγγεία της Γης και να τα αντιμετωπίσουμε ως ενιαίο σύστημα», προειδοποίησαν οι Φενγκ και Γκλίσον. Δεδομένης της αβελτηρίας των κυβερνήσεων στις περιβαλλοντικές συνόδους COP, η φωνή τους ακούγεται σαν: «Είπαμε και ελαλήσαμε και αμαρτίαν ουκ έχομεν».