Υποτίθεται ότι το νέο κυβερνητικό σχήμα θα συμβόλιζε την καινούργια εποχή στην οποία μπαίνει η Ελλάδα μετά το τέλος των Μνημονίων, σύμφωνα με το σχετικό αφήγημα της προπαγάνδας του Μεγάρου Μαξίμου.

Στην πράξη, όμως, ο υποτιθέμενος σαρωτικός ανασχηματισμός, που ανακοινώθηκε χθες, χαρακτηρίζεται από την παραμονή των περισσότερων μελών του Υπουργικού Συμβουλίου στις θέσεις τους και την ανακύκλωση βουλευτών σε υπουργικές θέσεις, ενώ η πολυδιαφημισθείσα διεύρυνση προς την Κεντροαριστερά και την Κεντροδεξιά, εξαντλήθηκε στην υπουργοποίηση των δύο κυριών, Ξενογιαννακοπούλου και Παπακώστα.

Προκαλεί εντύπωση ότι στο νέο σχήμα δεν υπάρχει ούτε ένα πραγματικά καινούργιο πρόσωπο που να συμβολίζει την Ελλάδα της νέας εποχής, όπως διατυμπάνιζε ο κ. Τσίπρας. Δεν βρέθηκε, δηλαδή, ούτε ένα πρόσωπο από το χώρο της αγοράς και τον κόσμο των επιχειρήσεων ή από τους τομείς των γραμμάτων και των επιστημών για να στελεχώσει ένα υπουργείο, προκειμένου να σηματοδοτήσει ότι κάτι έστω αλλάζει στον τρόπο διακυβέρνησης.

Επιπλέον, αξιοσημείωτο είναι ότι ενώ ο πρωθυπουργός θα έπρεπε να έχει ως βασική προτεραιότητά του την ανάπτυξη και τις επενδύσεις, αποφάσισε τελικώς να υποβαθμίσει σε επίπεδο υφυπουργείου το χαρτοφυλάκιο του ΕΣΠΑ και των επενδύσεων.

Είναι σαφές ότι βασικός στόχος του κ. Τσίπρα ήταν να τοποθετήσει ανθρώπους της απολύτου εμπιστοσύνης του σε κρίσιμα υπουργικά πόστα, όπως αυτά των Εσωτερικών, που θα διενεργήσει τις εκλογές, και της Δικαιοσύνης εν μέσω τόσων ανοικτών ζητημάτων, και όχι να δώσει βάρος στην αναγκαία εθνική ανασυγκρότηση.
Με ένα πολυμελές σχήμα 50 και πλέον μελών, δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι η κυβέρνηση ενδιαφέρεται για τη νέα εποχή για την Ελλάδα. Αυτό που την ενδιαφέρει είναι να τακτοποιήσει τα ρουσφέτια και τις εσωτερικές ισορροπίες της, έχοντας στραμμένο το βλέμμα στην επόμενη ημέρα της κάλπης και τη διαχείριση της ήττας.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]