Προφανώς δεν ξέρουμε τι ακριβώς έχει συμβεί σε αυτή την περίεργη υπόθεση και, κατά συνέπεια, θα πρέπει όλοι να είμαστε πολύ προσεκτικοί σε τέτοιου είδους ζητήματα λεπτού χειρισμού που άπτονται διμερών σχέσεων με χώρες όπως η Ρωσία. Πολύ περισσότερο όμως αυτό ισχύει για την ελληνική κυβέρνηση, η οποία σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να λειτουργεί με επιπολαιότητα και να καταφεύγει σε λεκτικές ή διπλωματικές ακρότητες, όπως η χθεσινή αποστροφή περί συντρόφων «εν όπλοις».

Το βέβαιο ωστόσο είναι πως επί ημερών ΣΥΡΙΖΑ έχει δημιουργηθεί ένα νέο πεδίο έντασης για την ελληνική διπλωματία με σκηνικό που παραπέμπει σε κλίμα ψυχροπολεμικού τύπου. Και μπορεί η Ελλάδα να είναι σταθερά προσανατολισμένη προς την Ευρώπη και τη Δύση, αλλά έχει παραδοσιακά καλές σχέσεις με τη Ρωσία, οι οποίες δεν θα πρέπει να χαλάσουν από τις παλινωδίες της κυβέρνησης Τσίπρα και στην εξωτερική πολιτική.

Ολοι θυμόμαστε την εποχή που ο κ. Τσίπρας απειλούσε τους Ευρωπαίους χρησιμοποιώντας ως μοχλό εκβιασμού και τη Μόσχα -εν γνώσει ή εν αγνοία της- όταν διεμήνυε από τη ρωσική πρωτεύουσα σε όλη την Ευρώπη ότι υπάρχουν και αλλού ασφαλή λιμάνια. Ηταν η περίοδος που ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε άνοιγμα προς τη Ρωσία, ελπίζοντας σε οικονομική συμφωνία από την οποία θα ελάμβανε μάλιστα και προκαταβολή, ενώ, όπως έγινε γνωστό μέσω του βιβλίου του Ολάντ, ο κ. Τσίπρας είχε ζητήσει από τον Πούτιν να του διαθέσει εκτυπωτικό μηχάνημα για να τυπώσει δραχμές, εάν βγαίναμε από το ευρώ.

Επειδή όμως την εξωτερική πολιτική δεν την ασκεί ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά η Ελλάδα, δεν θα πρέπει να διαταράσσονται οι σχέσεις μας με χώρες όπως η Ρωσία από παλινωδίες και οποιεσδήποτε επιπόλαιες ή ανεύθυνες κινήσεις.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]