Oχι μόνο διότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ επιλέγει ουσιαστικά να βολέψει τον Κουφοντίνα και τον Χριστόδουλο Ξηρό, χαϊδεύοντας τα αυτιά ενός περιορισμένου κομματικού ακροατηρίου, και προκαλώντας ταυτόχρονα τις οικογένειες των θυμάτων τους, αλλά και το κοινό περί δικαίου αίσθημα.

Αλλά, κυρίως, επειδή η απόφαση για τη μεταφορά των δύο εκ των δολοφόνων, μελών της 17 Ν και την εξασφάλιση καλύτερων συνθηκών διαβίωσης σε αυτούς, με την προοπτική μάλιστα ταχύτερης αποφυλάκισής τους, ελήφθη σε μια χρονική περίοδο κατά την οποία ολόκληρη η χώρα βιώνει μια πρωτοφανή τραγωδία.
Με άλλα λόγια, την ώρα που θρηνούμε 91 νεκρούς από την καταστροφική πυρκαγιά στην Ανατολική Αττική, αλλά και από τους αποτυχημένους χειρισμούς του κρατικού μηχανισμού στην αντιμετώπισή της, η αριστερή κυβέρνηση συνεχίζει να ασχολείται μόνο με τα ρουσφέτια της και με το βόλεμα των δικών της ανθρώπων ή την τακτοποίηση ατόμων προς τα οποία θέλει για διάφορους λόγους να δείξει φιλικό πρόσωπο.

Το πρώτο «χτύπημα» ήλθε μόλις τρεις ημέρες μετά την τραγωδία, όταν κατατέθηκε τροπολογία στη Βουλή για τη χορήγηση αυξήσεων στους μισθούς των επικεφαλής των ΔΕΚΟ, η οποία αποσύρθηκε μετά από τη γενική κατακραυγή. Ακολούθησαν, την περασμένη Παρασκευή, η απόφαση για τη μεταγωγή του Κουφοντίνα στις αγροτικές φυλακές Βόλου και χθες η δεύτερη απόφαση για τη μεταγωγή και του Χρ. Ξηρού από τον Κορυδαλλό στις φυλακές Χαλκίδας.

Σε μια στιγμή που η ανείπωτη τραγωδία στο Μάτι έχει επισκιάσει τα πάντα στη χώρα και οι ευθύνες της κυβέρνησης είναι εγκληματικές, και ενώ ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί του αποδεικνύονται ανίκανοι να παράσχουν ακόμα και στοιχειώδη ασφάλεια στους πολίτες, φροντίζουν να δείχνουν ευμένεια μόνο σε κομματικούς ημετέρους ή τρομοκράτες δολοφόνους.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]