Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

Ο ίδιος ο πρωθυπουργός υποσχόταν ότι θα αλλάξει τα πάντα. Οι ανατροπές θα ήταν τόσο βαθιές που θα άλλαζαν τους συσχετισμούς ακόμη και στην Ευρώπη, φαντάζονταν οι άνθρωποί του. Στις προγραμματικές του δηλώσεις ο κ. Τσίπρας έλεγε ότι θα σεβαστεί κάθε λέξη του Συντάγματος, θα έσκιζε τα μνημόνια, θα έφερνε πίσω τη «χαμένη αξιοπρέπεια», θα τερμάτιζε την ατιμωρησία και την αναξιοκρατία, θα γέμιζε τα δημόσια ταμεία με δισεκατομμύρια από τη φοροδιαφυγή και το λαθρεμπόριο.

Ο πρωθυπουργός ήταν καλός «έμπορος ελπίδας», μέχρι τότε «κοίταζε στα μάτια τους πολίτες» και για αυτό κατάφερε να κερδίσει όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις της χρονιάς αλλά η πραμάτεια που κουβαλούσε ήταν «αέρας κοπανιστός».

Τα έσοδα από τη φοροδιαφυγή ήταν της τάξης των 100 εκατομμυρίων ευρώ, λιγότερα από την περίοδο Σαμαρά, οι περιβόητες λίστες παραγράφηκαν, το λαθρεμπόριο καυσίμων και καπνικών προϊόντων εξακολουθεί να οργιάζει. Τα μνημόνια όχι μόνο δεν σκίσθηκαν αλλά πολλαπλασιάσθηκαν μετά την καταστροφική για την οικονομία και τους φορολογούμενους απόφαση του δημοψηφίσματος. Η φορολογία αυξήθηκε, η χώρα ανέλαβε δεσμεύσεις μέχρι και το 2060, η αυστηρή λιτότητα επεκτάθηκε τουλάχιστον έως και το 2022. Το Σύνταγμα καταπατήθηκε από τις άτσαλες προσπάθειες του Μαξίμου να καθυποτάξει τη Δικαιοσύνη, να χειραγωγήσει τις ανεξάρτητες αρχές, να ελέγξει το τηλεοπτικό τοπίο με τον διαγωνισμό – παρωδία του Παππά, εν ολίγοις η παρέα του Τσίπρα θέλησε να αναλάβει όχι μόνο τη διακυβέρνηση της χώρας αλλά και την εξουσία. Πάσης μορφής εξουσία, συγκεντρωμένη γύρω από τον «μεγάλο αρχηγό».

Η αξιοπρέπεια, την οποία θα επέστρεφε ο ΣΥΡΙΖΑ στους πολίτες, χάθηκε μεταξύ του υπερταμείου στο οποίο εκχωρήθηκε η κρατική περιουσία για 99 χρόνια και της συμφωνίας των Πρεσπών, που απορρίπτεται από τη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών. Ο Τσίπρας έχασε την επαφή του με την κοινωνία και την πραγματικότητα, δεν μπόρεσε καν να πάει στο Μάτι και να αντικρίσει τους πληγέντες παρά μόνο υπό αυστηρή προστασία στις 8.30 το πρωί.

Οσο για τον τερματισμό της ατιμωρησίας και της ανεξαρτησίας έγινε ανέκδοτο. Πολύ γρήγορα ο στενός κύκλος του πρωθυπουργού απέκτησε φιλικές σχέσεις με διαπλεκόμενους, μεγάλα συμφέροντα και καναλάρχες. Η στελέχωση του δημόσιου τομέα έγινε από κομματικούς εγκάθετους, οι περισσότεροι από τους οποίους έπιαναν για πρώτη φορά δουλειά ή ήταν ανεπαρκείς, όπως φάνηκε με τον δραματικότερο τρόπο κατά την πρόσφατη τραγωδία της Αττικής.

Ο Τσίπρας υιοθέτησε όλες τις οπισθοδρομικές πρακτικές και παθογένειες του παρελθόντος. Για αυτό δεν μπορεί να προχωρήσει για πολύ ακόμη. Κουβαλάει το δικό του παρελθόν, που είναι τα πεπραγμένα της περιόδου του και τα οποία μπορούν να συμπυκνωθούν σε δύο μόνο λέξεις: «Ηθικό μειονέκτημα».

Επίθεση του Μαξίμου και στον Καραμανλή

Το Μαξίμου προχθές έβγαλε μία κατάπτυστη ανακοίνωση κατηγορώντας τη Νέα Δημοκρατία ότι είναι το κόμμα των «αναψυκτηρίων και των καταπατητών» φωτογραφίζοντας την υπόθεση του αποθανόντος πρώην υπουργού Βασίλη Μαγγίνα. Οι προπαγανδιστές της κυβέρνησης σε λίγο θα καταγγείλουν ότι το ο αείμνηστος υπουργός έβαλε και τη φωτιά στο Μάτι Αττικής. Η αθλιότητά τους δεν έχει όρια. Εχει όμως και έναν άλλο στόχο. Κατηγορούν τη διακυβέρνηση της περιόδου Κώστα Καραμανλή ότι ανεχόταν πολεοδομικές παραβάσεις. Είναι η πρώτη φορά που τόσο συγκεκριμένα το επιτελείο του Τσίπρα επιτίθεται σε υπουργό του Καραμανλή, και μάλιστα σε έναν πολιτικό που δεν βρίσκεται εν ζωή. Ας τα βλέπουν αυτά οι πάλαι ποτέ «Καραμανλικοί» που παίζουν στην αυλή του Μαξίμου γιατί το επόμενο βήμα του Τσίπρα, προκειμένου να διασωθεί, θα είναι να επιτεθεί απευθείας στον Κώστα Καραμανλή. Ευτυχώς που ο πρώην πρόεδρος της Ν.Δ. έχει κρατήσει αποστάσεις από ορισμένους που ομιλούν εκ μέρους του χωρίς την άδειά του…

*O Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]