Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης*

Κάποιοι άλλοι πιστεύουν ότι ζούμε σε μνημονιακό καθεστώς, γιατί ο -έτσι κι αλλιώς αμφιβόλου ψυχοσύνθεσης- Σόιμπλε… ξύπνησε ένα πρωί και αποφάσισε να μας… βομβαρδίσει. Τις διαδηλώσεις τις διοργανώνουν Ρώσοι. Οι Αμερικανοί ανεβοκατεβάζουν κυβερνήσεις. Τις φωτιές τις βάζουν οι Τούρκοι. Τα χιόνια τα στέλνουν οι Εσκιμώοι. Τις πλημμύρες, δεν ξέρω, μπορεί κάποιοι να ξέχασαν τη βρύση ανοικτή. Πόσες φορές τα έχουμε ακούσει, ίσως και να τα έχουμε πει όλα αυτά.

ΟΛΑ δουλεύουν ρολόι εδώ. Μάλλον επειδή μας ζηλεύουν θέλουν να μας καταστρέψουν. Ναι, το κλισέ «έχουμε την ωραιότερη χώρα του κόσμου» και θέλουν να πάρουν τα φιλέτα.

ΑΣ βάλουμε το ξυπνητήρι να χτυπήσει, γιατί σε λίγο θα τα έχουμε χάσει όλα. Και ο λόγος; Ο ασύμμετρος ωχαδερφισμός σε συνδυασμό με τη βλακεία που, δυστυχώς, κυριαρχεί είναι οι πραγματικές αιτίες και όχι οι συνωμοσιολογίες.

ΠΑΜΕ και χτίζουμε παράνομα μέσα σε δάση. Στη συνέχεια νομιμοποιούμε το σπίτι. Πληρώνουμε και ΕΝΦΙΑ, άρα δεν μας ενοχλεί και το κράτος. Αντί για δρόμους φτιάχνουμε λαβύρινθους. Π.χ. στο Μάτι αν η πολεοδομία πήγαινε να γκρεμίσει φράχτες οικοπέδων για να φτιάξει κανονικούς δρόμους οι ίδιοι οι κάτοικοι θα προσέφευγαν στο Συμβούλιο της Επικρατείας για να μη χάσουν ούτε ένα μέτρο γης. Αφήνουμε και τα ξερά χόρτα να ψηλώσουν. Πιάνει φωτιά. Οι ανευθυνοϋπεύθυνοι το αντιμετωπίζουν… χαλαρά. Ο κρατικός μηχανισμός είναι ανύπαρκτος. Καμία ειδοποίηση για εκκένωση. Μετά μετράμε δεκάδες νεκρούς, κηρύσσουμε εθνικό πένθος και κάνουμε την προσευχή μας για το κακό που μας βρήκε.

ΠΑΜΕ και χτίζουμε μέσα στα ρέματα. Το κράτος κάνει σχέδια επί χάρτου για αντιπλημμυρικά έργα. Και μια παρόμοια ιστορία εξελίσσεται. Μόνο που πρωταγωνιστεί το νερό. Πάλι μετράμε θύματα. Πάλι κυλούν τα δάκρυα.

ΤΑ ίδια συμβαίνουν σχεδόν στις περισσότερες δραστηριότητες κράτους και ιδιωτών. Σπάνια τηρούνται νόμοι και κανόνες. Τα ίδια και στην οικονομία. Τα ίδια και στο Δημόσιο. Ο καθένας μπορεί να κάνει ό,τι γουστάρει και να μη δώσει λογαριασμό. Και αφού υπάρχει αυτή η δυνατότητα, πολλοί την επιλέγουν.

ΑΝΤΙ, λοιπόν, να τα ρίχνουμε όλα σε ψεκασμούς, σε μυστικές υπηρεσίες, στον ξένο παράγοντα και σε οποιαδήποτε άλλη συνωμοσιολογία πρέπει να κάνουμε κάτι απλό: κατ’ αρχάς να κάνουμε αυτοκριτική για τον… στραβό τρόπο που έχουμε δομήσει το κράτος και τη νοοτροπία της κοινωνίας μας και στη συνέχεια να προσπαθήσουμε να τα αλλάξουμε. Δεν είναι εύκολο. Το υποτιθέμενο «βόλεμα» δημιουργεί τις ασύμμετρες καταστροφές. Χρεοκοπίες, πλημμύρες, καμένες εκτάσεις, χαμένες ανθρώπινες ζωές. Στη χώρα μας δυστυχώς το μπάχαλο και το αλαλούμ είναι η κανονικότητα. Δεν υπάρχει πλέον χρόνος. Πρέπει να μάθουμε να ζούμε ως μια φυσιολογικά οργανωμένη κοινωνία που τηρεί νόμους και κανόνες. Να… αυτομεταρρυθμιστούμε. Αλλιώς ας περιμένουμε την επόμενη καταστροφή!

*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]