Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα

Εργα υποδομής; Οσα βγάζουν μάτι ότι επιδέξιοι θα ωφεληθούν. Ο τουρισμός βαριά βιομηχανία; ΠΟΙΟΣ τουρισμός; Αυτός που βλέπουμε να σέρνει βαλιτσάκι στους στενούς δρόμους του ιστορικού κέντρου, με σουβλάκι στο χέρι;

Ο τουρισμός απαιτεί υποδομές, αυστηρό σεβασμό στο περιβάλλον, σε συνδυασμό με τον πολιτιστικό μας πλούτο. Εχουμε άλλο πολυτιμότερο -και μοναδικό- για να προσελκύσουμε επισκέπτες ποιότητας και οικονομικής άνεσης; Τα «βραχιολάκια» είναι κακός πρεσβευτής της Ελλάδας. Ποιος τα ακούει αυτά;

Ανάπλαση αστικού κέντρου; Ολες οι πρωτεύουσες της Ε.Ε. πλήν Αθηνών. Εργα ανάδειξης και συντήρησης της πολιτιστικής κληρονομιάς; Πάγωσαν στο 2014. Ας μην ανοίξω κεφάλαιο που πληγὠνει. Συγκροτήματα ολόκληρα αφέθηκαν στη διάθεση του καιρού και του χρόνου, ενώ σήμερα θα εξασφάλιζαν την ευημερία στην περιοχή τους.

Με αυτές τις παραδοχές η ποιότητα της συνάντησης εργασίας που ετοίμασε η πρώην υπουργός Τουρισμού και βουλευτής της Α’ Αθηνών Ολγα Κεφαλογιάννη με εντυπωσίασε. Οχι μόνον γιατί οι μετέχοντες ήξεραν το αντικείμενό τους κι έκαναν υψηλής ποιότητας εισηγήσεις. Αλλά γιατί αναπτύχθηκαν προτάσεις που αν η επόμενη κυβέρνηση αποφασίσει να τις πραγματοποιήσει μπορεί η Αθήνα να λάμψει και η Ελλάδα να κερδίσει το χαμένο καιρό.

Η Αθήνα χρειάζεται επανεκκίνηση. Η υλοποίηση του οράματος της υπόγειας επέκτασης του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου, που θεσμοθετήθηκε το 2001, στον ομφαλό του μητροπολιτικού κέντρου, μπορεί να αποτελέσει εφαλτήριο. Αν σκεφτούμε πόσο συνέβαλε το Μουσείο της Ακρόπολης ώστε η Αθήνα να γίνει προορισμός, θα αντιληφθούμε τι θα σημάνει αν το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο εκθέσει όλους τους θησαυρούς του, σ’ ένα αρχιτεκτονικό δημιούργημα που θα τους ασφαλίζει και θα τους προβάλλει. Ενα αναβαθμισμένο Μουσείο θα αναγκάσει κι όσους μετέτρεψαν το συγκρότημα του Πολυτεχνείου σε ορμητήριο αναρχίας να απαλλάξουν την περιοχή από την παρουσία τους.

Η υπόγεια σύνδεση με το περίφημο κτίριο του Ακροπόλ -σχεδόν έτοιμο από το 2014- λύνει τα προβλήματα υποδοχής και παροχής υπηρεσιών των επισκεπτών του κατά πρότυπο τρόπο.

Να μιλήσουμε και για τις παράπλευρες ωφέλειες; Οτι το Μουσείο, σχεδόν στην καρδιά των Εξαρχείων, θα άνοιγε τις πόρτες του αβάτου εξασφαλίζοντας την επανακατοίκηση της περιοχής από τους αστούς που πήραν των ομματιών τους; Οτι θα έδινε νέα ώθηση και δυναμική σε μιαν Αθήνα, με κατεσταμμένη τη Σταδίου, επειδή τα Ιδρύματα Βούρου – Ευταξία δεν της το επιτρέπουν.

Εφυγα από τη συνάντηση της Ολγας Κεφαλογιάννη… αγχωμένη. Σχέδια υπάρχουν. Αραγε, τα κριτήρια της νέας κυβέρνησης θα είναι η επιλογή των αρίστων, των έντιμων, των κατάλληλων, των αποτελεσματικών;

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]