Γράφει ο Μιχάλης Μαρδάς

Μπορεί κάποιοι από εσάς να σκέφτεστε αυτή την ώρα ότι με έχει επηρεάσει η… κακοκαιρία  και αρχίζω να αραδιάζω αρλούμπες για να γεμίσω τον χώρο αλλά δεν είναι έτσι και ας γυρίσουμε λίγο τον χρόνο πίσω για να σας το αποδείξω.

Πριν από λίγους μήνες το Πανεπιστήμιο Αιγαίου με μία έρευνα που είχε κάνει διαπίστωσε ότι μόνο η κατανάλωση νερού στην Σαντορίνη έχει αυξηθεί κατά 46% τα τελευταία 2-3 χρόνια, ενώ σύμφωνα με την ίδια μελέτη το 11% του νησιού είναι πλέον τσιμέντο.

Πάνω από 1.000 τουριστικές κλίνες ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο υπάρχουν στο νησί για να μπορέσει να φιλοξενήσει τα δύο και πλέον εκατομμύρια τουριστών που δέχεται κάθε χρόνιο.

Με λίγα λόγια έχει περισσότερες κλίνες από ό,τι σε νησιά όπως η Κως και η Ρόδος ενώ σε μια έκταση 76 τετραγωνικών χιλιομέτρων υπάρχουν πάνω από 700 εστιατόρια, καφετέριες, μπαρ και φούρνοι.

Οι τοπικοί φορείς του νησιού πολλές φορές έχουν βγει για να ζητήσουν βοήθεια τονίζοντας ότι ο όγκος την επισκέψεων είναι τόσο μεγάλος που δεν μπορεί να εξυπηρετηθεί και εκτός όλων των άλλων κινδυνεύει και ο κοινωνικός ιστός.

Πριν από λίγες ημέρες ο δήμαρχος της Σαντορίνης, Νίκος Ζώρζος, μιλώντας στον Guardian δεν έκρυψε την ανησυχία του: «Πρόκειται για μια ραγδαία αύξηση που τρέχουμε μονίμως να την προλάβουμε. Χτίσαμε αρκετά εργοστάσια αφαλάτωσης νερού και βρισκόμαστε στη διαδικασία δημιουργίας της μεγαλύτερης μονάδας στην Ελλάδα, αλλά φοβάμαι ότι σε πέντε χρόνια δεν θα είναι αρκετή».

Το παράδειγμα της Σαντορίνης δεν είναι το μοναδικό καθώς ανάλογες καταστάσεις υπάρχουν και αλλού στην Ελλάδα που έχει αυξήσει κατά πολύ την τουριστική της περίοδο, αλλά «φωνάζει» από μακριά η ανάγκη να εκπονηθεί ένα σχέδιο ώστε αυτοί οι τουρίστες αλλά και οι μόνιμοι να μπορούν να εξυπηρετηθούν όπως πρέπει.

Σε καμία περίπτωση στον απολογισμό κάθε χρονιάς δεν πρέπει να βλέπουμε τους αριθμούς και τα χρήματα που άφησαν πίσω οι τουρίστες, αλλά το πώς θα μπορέσουμε να αυξήσουμε ακόμη περισσότερο τις υπηρεσίες μας και να προστατεύσουμε αυτό για το οποίο μας επισκέπτονται: την ομορφιά μας.

Εστω κι να η προστασία του είναι να κατεβάσουμε τον πήχη σε ότι έχει να κάνει με τις αφίξεις ώστε να αυξήσουμε την ποιότητα.

Ανάφερα και πιο πάνω ότι η Σαντορίνη έχει αρχίσει να γίνεται ένα απέραντο οικόπεδο με μπετόν και αυτό μπορεί τώρα να μην  ενοχλεί κανέναν, αλλά  εγκυμονεί  κίνδυνος όσο εύκολα ήρθαν οι τουρίστες στην Ελλάδα ακόμη πιο εύκολα να φύγουν αναζητώντας κάπου αλλού καλύτερες προδιαγραφές.

Οι υπηρεσίες που προσφέρει η Ελλάδα στον τουρισμό δεν είναι κακές. Αντιθέτως είναι πάρα πολύ καλές, αλλά το πρόβλημα κρύβεται στο ότι αν δεν φτιάξουμε σύντομα ένα στρατηγικό σχέδιο που θα το υπηρετούν οι πάντες (σ.σ. από τον πολίτη ως τις κυβερνήσεις) για την ανάπτυξη του εθνικού μας προϊόντος, τα άσχημα νέα δεν θα αργήσουν να έρθουν.

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]